Στο «συνταγματικό τόξο» ανήκoυν όσοι μας βολεύουν κάθε φορά;

Τάσος Παππάς , aixmi.gr

   Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Τι είναι αυτό το περιλάλητο συνταγματικό τόξο; Όσοι χρησιμοποιούν τον όρο στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση εννοούν ότι αφορά τα κόμματα και τις συλλογικότητες που σέβονται τους θεσμούς, τους νόμους και το Σύνταγμα. Οι στόχοι τους, η δράση τους και η λειτουργία τους πρέπει να κινούνται εντός του πλαισίου μιας ευνομούμενης Πολιτείας. Αν ακολουθήσουμε τη συλλογιστική του πρωθυπουργικού συμβούλου και των συμμάχων του στη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, τραβώντας την όμως έως τις έσχατες συνέπειες της, θα έχουμε τα εξής:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τους αντιπάλους του, είναι εκτός συνταγματικού τόξου γιατί υποθάλπει τη βία των ακτιβιστών, κλείνει το μάτι φιλικά στα κινήματα πολιτικής ανυπακοής, δεν καταδικάζει απερίφραστα τους προπηλακισμούς κατά πολιτικών.
-Το ΚΚΕ που αγωνίζεται κατά του καπιταλισμού και θέλει να τον ανατρέψει για να εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου που ανήκει; Ο Μάκης Βορίδης το υπαινίχθηκε: εκτός συνταγματικού τόξου. Κατ’ αναλογία, λοιπόν, και όλες οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
-Ο επικεφαλής των Ανεξάρτητων Ελλήνων  Πάνος Καμμένος, που προέτρεψε κατοίκους να λυντσάρουν το δήμαρχο Χρήστο Πάχτα, προφανώς είναι εκτός συνταγματικού τόξου.
- Ο πρωθυπουργός, με τη συμπεριφορά του απέναντι στους θεσμούς- συστηματική απουσία από το Κοινοβούλιο, κατάργηση επί της ουσίας του υπουργικού συμβουλίου, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που παρακάμπτουν τη Βουλή, προβάδισμα στους μη αιρετούς συνεργάτες του – που εντάσσεται; Τυπικά δεν διαπράττει κάτι παράνομο. Ωστόσο, πόσο συμβάλει στην εμπέδωση της Δημοκρατίας με την τακτική του; Περισσότερο για συνεργός στο έγκλημα του εκφυλισμού της μοιάζει.
-Το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε επί ένα χρόνο με την εντελώς αντίθετη πολιτική απ’ αυτήν που είχε εξαγγείλει, χωρίς να απευθυνθεί στο εκλογικό σώμα για να πάρει την έγκρισή του, που ανήκει; Ρώτησε τους πολίτες για τα Μνημόνια; Όχι. Συνεπώς υπονόμευσε την αρχή της λαικής κυριαρχίας. Άρα; Εκτός συνταγματικού τόξου κι αυτό με βάση τη στενή ερμηνεία της επίμαχης φράσης.
-Ο υπουργός, που καλεί τη διοίκηση να αγνοήσει δικαστική απόφαση η οποία χαρακτηρίζει αντισυνταγματική μια βασική επιλογή της κυβέρνησης, βρίσκεται εντός συνταγματικού τόξου; Μάλλον όχι.
- Τους υπουργούς που χλευάζουν τις προειδοποιήσεις οργάνων της Πολιτείας και των συνταγματολόγων ότι τα σχέδια που εφαρμόζουν στους τομείς ευθύνης τους πάσχουν συνταγματικά, πού πρέπει να τους τοποθετήσουμε; Εντός ή εκτός συνταγματικού τόξου;
Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Η φιλολογία περί συνταγματικού τόξου θυμίζει την αντίστοιχη συζήτηση για τη νομιμότητα. Ένας άλλος όρος που έχει αποκτήσει «ελαστικότητα». Συνήθως, οι κυβερνήσεις την επικαλούνται όταν οι πολιτικές τους συναντούν ισχυρές αντιδράσεις, αλλά την ξεχνάνε όταν οι ίδιες καταστρατηγούν με προκλητικό τρόπο τη νομική τάξη. Βεβαίως, αυτές προβάλλουν το δήθεν αποστομωτικό επιχείρημα περί «σωτηρίας της πατρίδας». Ένα επιχείρημα προδήλως μαχητό, αφού στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν [δεν πρέπει να υπάρχουν] μονόδρομοι. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά της από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.