του Παντελή Μπουκάλα , kathimerini.gr
Δεν είναι λίγα, κάθε άλλο, όσα οφείλει να προσέξει ο ΣΥΡΙΖΑ στη νέα του κυβερνητική θητεία, που δεν έχει πια τα γνωρίσματα της αμήχανης μαθητείας στα της εξουσίας. Ενα-δυο πραγματάκια θα έπρεπε να τα είχε αποφύγει (εν ονόματι της αριστεροσύνης) τις πρώτες κιόλας στιγμές της ευφορίας, έπειτα από μια νίκη που το μέγεθός της ελάχιστοι το περίμεναν. Αναφέρομαι ειδικά στην κοινή επινίκια εμφάνιση του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο αρχηγός των ΑΝΕΛ έσπευσε αυθορμήτως σε μια πλατεία όπου γνώριζε πως είχαν συρρεύσει Ελληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Ιρλανδοί και Γερμανοί αριστεροί, για να γιορτάσουν μια επιτυχία που θα έχει σίγουρα αντίκρισμα, μικρό ή μεγάλο, στις υπόλοιπες χώρες της κατηγορίας PIGS. Για να κάνει τι; Και με ποιους;
Εικάζω λοιπόν ότι την εμφάνιση του κ. Καμμένου στην Κλαυθμώνος την αποφάσισε ο κ. Τσίπρας. Και την αποφάσισε παρακινημένος αφενός από την ευφορική στιγμή, αφετέρου από το αίσθημα υπεροχής που πιθανότατα του καλλιέργησε η τρίτη απανωτή εκλογική επιτυχία. Δεν είναι δα και λίγο να επικρατείς με εφτά μονάδες, με το κόμμα σου διασπασμένο, με τρεις από τους πρωτοκορυφαίους της γεναριάτικης εκκίνησης (Λαφαζάνης, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου) σκληρούς αντιπάλους σου πια, και, κυρίως, με μεγάλο κομμάτι του κόσμου σου απογοητευμένο ή και αδειασμένο.
Ο απροσδόκητος θρίαμβος μπορεί να σε πλανέψει, να σου δημιουργήσει την πεποίθηση πως η βούλησή του μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο. Για παράδειγμα, το εμπόδιο των συντρόφων σου που ίσως αντιτάξουν πως δεν είναι ό,τι το αριστερότερο ο αρχηγικός συνεορτασμός με τους ΑΝΕΛ. Θα πρόσεξαν πάντως οι παρατηρητικοί ότι ο κ. Καμμένος δεν μίλησε από εξέδρας, δεν το αποπειράθηκε καν· για να αποφευχθεί η περαιτέρω όχληση των αιφνιδιασθέντων συγκεντρωμένων. Γεγονός που μάλλον επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι το συμβάν ήταν σχεδιασμένο. Σαν ένα κρας τεστ της συναισθηματικής αντοχής και της ιδεολογικής ανεκτικότητας των στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον για να φανεί πως η συμπόρευση με τους ΑΝΕΛ δεν τίθεται πλέον εν αμφιβόλω. Αλλά και πως ο πρώτος μεταξύ ίσων είναι πάντα πρώτος.
Σαν πρώτος λοιπόν ο κ. Τσίπρας ας επιβεβαιώσει την ισχύ του σε άλλα πράγματα, χρήσιμα. Ας προσπαθήσει λ.χ. να αναιρέσει δύο προσωπικές του ήττες της «πρώτης φοράς». Θυμίζω ότι είχε συστήσει στους υπουργούς του να μη «γυαλίζουν» ολημερίς την εξουσιούλα τους στα κανάλια. Και δεν εισακούστηκε. Είχε συστήσει επίσης στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αδιαφορήσουν για το βουλευτικό αυτοκίνητο. Και δεν εισακούστηκε. Είχαμε διαβάσει μάλιστα και κοτζάμ μανιφέστα υπέρ του βουλευτικού δικαιώματος στο τετράτροχο. Ας επανέλθει λοιπόν. Δεν πρόκειται βέβαια για τίποτε λαμπρά πεδία δόξης. Αλλά τη σημασιούλα τους την έχουν. Κι ακόμα πιο χρήσιμο θα ήταν αν έπειθε τον κ. Καμμένο να λέει πρόσφυγες τους «λαθρομετανάστες».
Δεν είναι λίγα, κάθε άλλο, όσα οφείλει να προσέξει ο ΣΥΡΙΖΑ στη νέα του κυβερνητική θητεία, που δεν έχει πια τα γνωρίσματα της αμήχανης μαθητείας στα της εξουσίας. Ενα-δυο πραγματάκια θα έπρεπε να τα είχε αποφύγει (εν ονόματι της αριστεροσύνης) τις πρώτες κιόλας στιγμές της ευφορίας, έπειτα από μια νίκη που το μέγεθός της ελάχιστοι το περίμεναν. Αναφέρομαι ειδικά στην κοινή επινίκια εμφάνιση του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο αρχηγός των ΑΝΕΛ έσπευσε αυθορμήτως σε μια πλατεία όπου γνώριζε πως είχαν συρρεύσει Ελληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Ιρλανδοί και Γερμανοί αριστεροί, για να γιορτάσουν μια επιτυχία που θα έχει σίγουρα αντίκρισμα, μικρό ή μεγάλο, στις υπόλοιπες χώρες της κατηγορίας PIGS. Για να κάνει τι; Και με ποιους;
Εικάζω λοιπόν ότι την εμφάνιση του κ. Καμμένου στην Κλαυθμώνος την αποφάσισε ο κ. Τσίπρας. Και την αποφάσισε παρακινημένος αφενός από την ευφορική στιγμή, αφετέρου από το αίσθημα υπεροχής που πιθανότατα του καλλιέργησε η τρίτη απανωτή εκλογική επιτυχία. Δεν είναι δα και λίγο να επικρατείς με εφτά μονάδες, με το κόμμα σου διασπασμένο, με τρεις από τους πρωτοκορυφαίους της γεναριάτικης εκκίνησης (Λαφαζάνης, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου) σκληρούς αντιπάλους σου πια, και, κυρίως, με μεγάλο κομμάτι του κόσμου σου απογοητευμένο ή και αδειασμένο.
Ο απροσδόκητος θρίαμβος μπορεί να σε πλανέψει, να σου δημιουργήσει την πεποίθηση πως η βούλησή του μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο. Για παράδειγμα, το εμπόδιο των συντρόφων σου που ίσως αντιτάξουν πως δεν είναι ό,τι το αριστερότερο ο αρχηγικός συνεορτασμός με τους ΑΝΕΛ. Θα πρόσεξαν πάντως οι παρατηρητικοί ότι ο κ. Καμμένος δεν μίλησε από εξέδρας, δεν το αποπειράθηκε καν· για να αποφευχθεί η περαιτέρω όχληση των αιφνιδιασθέντων συγκεντρωμένων. Γεγονός που μάλλον επιβεβαιώνει την υπόθεση ότι το συμβάν ήταν σχεδιασμένο. Σαν ένα κρας τεστ της συναισθηματικής αντοχής και της ιδεολογικής ανεκτικότητας των στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον για να φανεί πως η συμπόρευση με τους ΑΝΕΛ δεν τίθεται πλέον εν αμφιβόλω. Αλλά και πως ο πρώτος μεταξύ ίσων είναι πάντα πρώτος.
Σαν πρώτος λοιπόν ο κ. Τσίπρας ας επιβεβαιώσει την ισχύ του σε άλλα πράγματα, χρήσιμα. Ας προσπαθήσει λ.χ. να αναιρέσει δύο προσωπικές του ήττες της «πρώτης φοράς». Θυμίζω ότι είχε συστήσει στους υπουργούς του να μη «γυαλίζουν» ολημερίς την εξουσιούλα τους στα κανάλια. Και δεν εισακούστηκε. Είχε συστήσει επίσης στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αδιαφορήσουν για το βουλευτικό αυτοκίνητο. Και δεν εισακούστηκε. Είχαμε διαβάσει μάλιστα και κοτζάμ μανιφέστα υπέρ του βουλευτικού δικαιώματος στο τετράτροχο. Ας επανέλθει λοιπόν. Δεν πρόκειται βέβαια για τίποτε λαμπρά πεδία δόξης. Αλλά τη σημασιούλα τους την έχουν. Κι ακόμα πιο χρήσιμο θα ήταν αν έπειθε τον κ. Καμμένο να λέει πρόσφυγες τους «λαθρομετανάστες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...