Όλοι πλέον γνωρίζουν πως ο κόμπος έφτασε στο χτένι

του Δημήτρη Χρήστου , avgi.gr


Την αισιοδοξία του ότι τελικά θα υπάρξει συμφωνία έως τα τέλη Απριλίου είχε εκφράσει με δηλώσεις στο Reuters την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας. Στις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός υπογράμμιζε ότι οι διαφορές που έχουν απομείνει δεν αφορούν το τεχνικό επίπεδο, αλλά είναι αποτέλεσμα πολιτικών διαφωνιών. Η νέα δήλωση του Αλέξη Τσίπρα το μεσημέρι της Πέμπτης, στο πλαίσιο της συνάντησής του με την Άνγκελα Μέρκελ, επανέφερε την ελληνική απαίτηση για συμφωνία εντός του Απριλίου. Μετά το τέλος της συνόδου, ο πρωθυπουργός δήλωσε περισσότερο αισιόδοξος. Υπήρχε ασφαλώς λόγος.

ΕΧΕΙ γίνει πλέον σαφές στην κυβέρνηση πως η πλευρά Σόιμπλε, και όσοι επηρεάζουν οι δυνάμεις που εκφράζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, παρά την επίσημη στάση τής καγκελαρίου να τελειώσει αυτός ο μαραθώνιος των καθυστερήσεων, δεν έχουν καταθέσει τα όπλα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Σόιμπλε εκτιμούσε πως, η συμφωνία, αν υποχωρήσουν οι Έλληνες, δεν προβλέπεται νωρίτερα από τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο! Βλέποντας τον κίνδυνο να ξεμείνει η χώρα από ρευστότητα στην προσπάθειά της να εκπληρώσει όλες τις δανειακές υποχρεώσεις, χωρίς οι δανειστές να τηρούν τη συμφωνία για τις δόσεις που οφείλουν, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να θέσει το όριο του Απριλίου. Και η κατάληξη δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική, καθώς οι διαφορές που έχουν απομείνει είναι πράγματι πολιτικές. Διαφορετικά, δεν θα υπήρχε λόγος να συναντηθούν πάλι Τσίπρας και Μέρκελ.

ΑΝ ΚΡΙΝΟΥΜΕ από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών, το κλίμα τείνει προς την κατεύθυνση της συμφωνίας έστω και αρχές Ιουνίου, καθώς η ελληνική πλευρά ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις Μαΐου - Αυγούστου, που ανέρχονται στα 12,52 δισ. ευρώ, όταν οι δανειστές έχουν καθυστερήσει -για λόγους εκβιασμού- δόσεις ύψους 8 δισ. ευρώ. Η νέα κυβέρνηση μάτωσε και βρήκε 4,71 δισ. ευρώ για αποπληρωμές δόσεων αλλά και να θέλει, είναι πλέον αδύνατον χωρίς τις οφειλές των δανειστών να ανταποκριθεί, όταν μάλιστα το 93% των δανείων που λαμβάνει η χώρα προορίζεται για αποπληρωμές δανείων!

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, λαμβάνοντας υπ' όψιν την πιθανότητα οι σκληροί να τραβήξουν την καθυστέρηση των πληρωμών προς την Ελλάδα, ώστε αυτή να φτάσει στο σημείο να μην μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και να πέσει, έθεσε διά του πρωθυπουργού καθαρά το θέμα. Εκπλήρωση από την Ελλάδα των υποχρεώσεών της, ενώ αντισυμβαλλόμενοι αθετούν τις δικές τους, δεν πρόκειται να συνεχιστεί. Δεν ξέρω αν ο Ντάισελμπλουμ, που δήλωσε πρόθυμος να δοθεί μέρος των δόσεων που οφείλονται, ώστε να καταφέρει η ελληνική πλευρά να ανταποκριθεί για τον Μάιο, έχει λάβει κάποιο σήμα ή προωθεί ημίμετρα.

ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ είναι πως η παράταση των εκκρεμοτήτων δεν συμφέρει κανέναν. Ούτε την ελληνική κυβέρνηση, που βλέπει την οικονομία της χώρας να ταλανίζεται από τις αβεβαιότητες, ούτε φυσικά τους δανειστές, καθώς η άρνηση - αδυναμία καταβολής των δόσεων από την Ελλάδα, θα καταγραφεί ως προκλητικά επιθετικό γεγονός υποταγής κράτους - μέλους της Ευρωζώνης. Άλλωστε, η αναστάτωση που θα προκληθεί σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα είναι μόνο πολιτική. Μπορεί όλοι να λένε πως έχουν λάβει μέτρα θωράκισης, αλλά ούτε οι ίδιοι πιστεύουν πως έχει εφευρεθεί τέτοιου είδους θωράκιση για μια οικονομική ζώνη με τις αδυναμίες της Ε.Ε.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να ξέρει κανείς αν τα σκληρά κέντρα που σχεδίαζαν και πίεζαν για στραγγαλισμό της Ελλάδας, ώστε να απαλλαγούν μια και καλή από τις αριστερές ριζοσπαστικές εναλλακτικές που απειλούσαν τη "θεία οδό" των αγορών, έχουν παραδοθεί. Όμως, σε πολιτικό επίπεδο, όλοι γνωρίζουν ότι αν ρίξουν και μάλιστα με τόσο προκλητικό τρόπο την κυβέρνηση, δύσκολα αυτή η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί όπως στο παρελθόν έγινε από προθύμους, όπως ο Γ. Παπανδρέου (τον οποίο απέλυσαν όταν ξεφούρνισε την ιδέα του δημοψηφίσματος), ο υπάλληλος των αγορών και τον ιερατείων Λ. Παπαδήμος και φυσικά το δίδυμο των αμοραλιστών Σαμαρά και Βενιζέλου.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ποιους συμβουλεύονται τα ευρωπαϊκά κέντρα, αλλά περίπτωση να επανέλθει ο Σαμαράς στην εξουσία, και μάλιστα έπειτα από ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., μόνο ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να σταθεί. Η απελπισία της κλεπτοκρατικής ομάδας των νέων εγχώριων ελίτ μπορεί να φαντάζεται ό,τι θέλει, μπορεί να έχει παραδώσει όλα τα μέσα που διαθέτει στην κατακτητική πλευρά που εκφράζει ο Σόιμπλε, αλλά καλά θα κάνουν όλοι να αναρωτηθούν αν μπορεί να ζήσει ως προτεκτοράτο τύπου Κοσσυφοπεδίου αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός. Όπως οφείλουν να αναρωτηθούν όσοι σώφρονες που διατηρούν ακόμα κάποια πατριωτικά αισθήματα ή διαβλέπουν την ανάγκη για εθνικού χαρακτήρα πολιτικές, πολιτικοί έχουν απομείνει στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ. Αν όλοι δεν καταλάβουν τι γίνεται, γιατί γίνεται αυτό πού γίνεται και που πάει το πράγμα, σύντομα θα βρεθούν εκτός του πολιτικού στίβου. Εξάλλου, υπάρχει και το σενάριο η κυβέρνηση να τα καταφέρει και να βγάλει τον τόπο στο ξέφωτο. Και τότε;