Η Αθήνα τότε ήταν ένας οικισμός 90 εκταρίων γύρω από την Ακρόπολη και ο πληθυσμός της υπολογίζεται σε 14.000 κατοίκους.
Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο της εποχής η ψήφος του λαού δεν εξέλεγε απευθείας δήμαρχο, αλλά εξέλεγε το δημοτικό συμβούλιο, που με τη σειρά του  πρότεινε τρεις υποψήφιους δημάρχους στην κυβέρνηση, η οποία είχε και τον τελευταίο λόγο.
Ο πρώτος δήμαρχος της Αθήνας από τις εκλογές του 1835 ήταν ο Ανάργυρος Πετράκης, ο οποίο κέρδισε τον αντίπαλο του Δημήτριο Καλλιφρονά. Εντύπωση προκαλεί το πρώτο δημοτικό συμβούλιο που περιλαμβάνει ονόματα όπως αυτά των: Μακρυγιάννη, Σκουζέ, Γεννάδιου.
Ο παππούς του πρώτου δημάρχου -που καταγόταν από τη Δημητσάνα-  ο κληρικός Πέτρος Πετράκης, έχτισε και την ομώνυμη Μονή, στο Κολωνάκι.
Η νεοεκλεγείσα δημοτική αρχή είχε να αντιμετωπίσει φλέγοντας ζητήματα των πολιτών όπως να καθαρίσει την περιοχή γύρω από την Ακρόπολη από τα ερείπια που είχαν συσσωρευτεί από τις δύο πολιορκίες της Ακρόπολης, αλλά και η ύδρευση και ο φωτισμός της πόλης. Έως τότε η Αθήνα το βράδυ φωτιζόταν με 80 λαδοφάναρα, τα οποία όταν είχε φεγγάρι δεν άναβαν για λόγους οικονομίας.
Ο νέος δήμαρχος προανήγγειλε την ανέγερση Δημοτικού Νοσοκομείου, τη σύσταση Δημοτικής Αστυνομίας και Δημοτικών Σχολείων, ενώ θεμελίωσε τα Ανάκτορα.
Επίσης την εποχή εκείνη έγινε η πρώτη απογραφή του πληθυσμού της πόλης και λειτούργησε το πρώτο ξενοδοχείο στην περιοχή. Στα αξιοσημείωτα της εποχής εκείνη ήταν ακόμα ότι η Αθήνα το 1835 είχε και πολεοδομική επιτροπή, την οποία αποτελούσαν επιφανείς αρχαιολόγοι, όπως ο Κλεάνθης, και ο Σουρμελής, αλλά ως συνήθως σε αυτή τη χώρα άλλα πρότειναν οι ειδικοί επί ενός θέματος και άλλα έκαναν εκείνοι που αποφάσιζαν, με πολλά και ποικίλα κριτήρια.