Περιμένοντας την τρόικα

Κώστας Γιαννακίδης , protagon.gr

Πιθανότατα το reply της τρόικας στο e-mail της ελληνικής κυβέρνησης θα ξεκινάει με μία κατάφαση. Δεν είναι, άλλωστε, λίγα τα βήματα που έκανε η κυβέρνηση προς τα πίσω, αν και στην πραγματικότητα ποτέ δεν έκανε ούτε μισό βήμα μπροστά. Η Αθήνα, λοιπόν, δέχεται να προσθέσει φόρους στον προϋπολογισμό και χρόνια στα όρια συνταξιοδότησης. Επίσης συμφιλιώνεται με την πραγματικότητα και αναγνωρίζει ότι και το επόμενο διάστημα, το ΔΝΤ όχι μόνο θα παρίσταται, αλλά και θα παρεμβαίνει στη διαδρομή που οδηγεί από την κρίση προς το άγνωστο.

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ωραία και πέφτουν τα στοιχήματα στο τραπέζι.

Υπάρχουν δύο βασικές επιλογές: η τρόικα δέχεται ή απορρίπτει τα μέτρα. Αν τα απορρίψει, δεν έχουμε να συζητήσουμε και πολλά. Πάμε σε εκλογές με τις σόμπες να ζεσταίνουν τα εκλογικά κέντρα. Πόσο πιθανό είναι αυτό; Πριν από ένα χρόνο δεν του έδινες και πολλές πιθανότητες αφού έλεγες ότι η τρόικα στηρίζει πολιτικά τη συγκυβέρνηση. Τώρα, όμως, αισθάνεσαι ότι ελάχιστα την ενδιαφέρει ποιος κάθεται στο Μαξίμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως δράκος και απειλή αρχίζει και ξεφουσκώνει.

Η δεύτερη και προφανής επιλογή οδηγεί σε συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα. Περνάνε αυτά τα μέτρα από τη Βουλή; Θα περάσουν είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο, δηλαδή με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Τώρα θα τους πιάσουν οι ντροπές; Επίσης θα έχετε προσέξει, άλλωστε, ότι η κυβέρνηση σηκώνει και πάλι την απειλή εξόδου από το ευρώ. Ε, θα πουν ότι είναι τα τελευταία, η ουρά του γαϊδάρου κ.λπ. Μπορεί η κυβέρνηση να «πουλήσει» αυτή τη συμφωνία για να μαζέψει 180 βουλευτές; Ο χώρος στα δεξιά της Ν.Δ. αποσυντίθεται. Στο περιβάλλον του Σαμαρά χαμογελούν με νόημα. Από την άλλη, όλο και περισσότεροι επαναλαμβάνουν την ανάγκη για συμφωνία στο πρόσωπο του Προέδρου και στον χρόνο των εκλογών. Και ούτε ο Σαμαράς δεν μιλάει πια για εξάντληση της τετραετίας.

Πού βάζω τα λεφτά μου; Πουθενά, δεν μου έχει μείνει φράγκο. Η κυβέρνηση θέλει μια συμφωνία που θα της δώσει χρόνο. Για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ιδανικό να μην παραλάβει ο ίδιος την εκκρεμότητα για μια διευθέτηση με τους δανειστές. Η «καμμένη γη» είναι η καλύτερη προίκα για μια καινούργια κυβέρνηση. Αν δεν στηθούν κάλπες μέσα στον χειμώνα, υπάρχει και το ώριμο φρούτο να πέσει αργότερα. Αρκεί, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει συμπαγής. Οι άλλοι δεν έχουν να βγάλουν λαγούς από το καπέλο τους. Πιο πιθανό είναι να γίνουν οι ίδιοι λαγοί.