ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Kλειστόν άστυ... Tου Παντελη Μπουκαλα , kathimerini.gr Την καγκελάριο της Γερμανίας υποδέχεται σήμερα η Αθήνα. Και την υποδέχεται ως κλειστόν άστυ και όχι ως κλεινόν, αφού οι παλαιές δάφνες έχασαν την ουσία τους από τον αδιάκοπο μηρυκασμό. Αποκλεισμένο το κέντρο της πόλης στην ευρύτερη δυνατή εκδοχή του μετατρέπεται σε τμήμα ενός γιγαντιαίου σόου αντιτρομοκρατικής υποτίθεται επαγρύπνησης, όπου σαν πιθανός τρομοκράτης αντιμετωπίζεται ο διαδηλωτής λαός. Ενας λαός που έχει κάθε λόγο να θέλει να απευθυνθεί στην Αγκελα Μέρκελ. Και όχι για να της δείξει την ευγνωμοσύνη του που «ματώνει η καρδιά της» για τα βάσανά του, αλλά για να της υπενθυμίσει δυο-τρία πράγματα που η ηγεμονική της έπαρση τα ξεχνάει ή τα περιφρονεί. Και πρώτα πρώτα ότι αυτό που η ίδια και οι άνθρωποί της επαναλαμβάνουν και η ελληνική ηγεσία αποδέχεται, πως η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας μειώθηκε «για το καλό της», δεν είναι κάτι που ένας λαός το ανέχεται τόσο εύκολα όσο οι πολιτικοί του, που, εξαναγκασμένοι από τις περιστάσεις (για τις οποίες ευθύνονται) ή από την αδυναμία τους, ζυγίζουν με άλλα σταθμά. Να της θυμίσει έπειτα ότι εδώ δεν ζουν αποκλειστικά οι τεμπέληδες της εύφορης Ελλάδας, όπως τους θεωρούν αρκετοί πολιτικοί της παράταξής της, περισσότερο λαϊκιστές και από τους πιο λαϊκιστές Ελληνες, αλλά και αρκετά γερμανικά Μέσα, που πάσχουν φαίνεται και αυτά από το σύνδρομο του «παιδαγωγικού» ηγεμονισμού. Αλαζονικά προσκολλημένοι σε πολιτικές που κατέστρεψαν ήδη τον Νότο, οι Γερμανοί ασκούν αγρίως συμφεροντολογικά την ηγεμονία τους, όντας πνευματικά και πολιτικά κατώτεροι των διευθυντηριακού ρόλου που έχουν καπαρώσει. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι γι’ αυτούς ένα παράρτημα της μεγάλης πατρίδας τους, το οποίο οφείλει να πειθαρχεί αδιαμαρτύρητα. Η Γερμανία χρωστάει πολλά στην Ελλάδα. Και δεν εννοώ μόνο μετρήσιμα «αγαθά», όπως οι πολεμικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο. Εννοώ και την προκοπή των γραμμάτων της, της φιλοσοφίας, της ποίησης, της φιλολογίας, του πολιτικού στοχασμού, που επιτεύχθηκε χάρη στο γεγονός ότι λαμπρότατα μυαλά παραδειγματίστηκαν από την αρχαία Ελλάδα και τη μελέτησαν σε βάθος, όπως μελέτησαν και τα νεοελληνικά πράγματα: Χέλντερλιν, Γκαίτε, Μαρξ, Νίτσε, Βιλαμόβιτς... Αλλά και η Ελλάδα χρωστάει στη Γερμανία. Και όχι μάρκα ή ευρώ, αλλά ακριβώς το ότι τα λαμπρά γερμανικά μυαλά, με τη δουλειά τους, της πρόσφεραν τη δυνατότητα να γνωρίσει βαθύτερα την ίδια την πνευματική περιουσία της, παλιά και νέα, και να σχηματίσει πληρέστερο το πρόσωπό της. Ψιλά γράμματα την ώρα που γύρω μας εκτυλίσσονται δράματα εξαιτίας της εξοντωτικής λιτότητας, «πρωτοφανούς έντασης σε ευρωπαϊκό επίπεδο», όπως τη χαρακτήρισε ένας από τους πολλούς Γερμανούς πολιτικούς που δεν συμφωνούν με την κ. Μέρκελ; Ισως. Αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε πως η Γερμανία είναι κάτι πολύ περισσότερο από την περαστική καγκελάριό της και η Ελλάδα κάτι πολύ διαφορετικό από την περιστασιακή ηγεσία της.