Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Η κούρσα διαδοχής του Μπαρόζο

της Μαρίας Γιαννακάκη , protagon.gr
Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 τόσο και πληθαίνουν οι ανησυχίες για το αποτέλεσμα της κάλπης. Στους διαδρόμους των Βρυξελλών, αλλά και των ευρωπαϊκών πρωτευουσών ο φόβος ανάδειξης ευρωφοβικών, εσωστρεφών και εθνοκεντρικών δυνάμεων δυναμώνει.
Και αυτό όχι μόνο λόγω των πολύ κρίσιμων θεμάτων που θα κληθεί να διαχειριστεί αυτό το Ευρωκοινοβούλιο και των αποφάσεων που θα πρέπει να πάρει, αφού, ολοένα και περισσότερο γίνεται εμφανές ότι η Ευρωβουλή 2014-2019, θα πρέπει να διαχειριστεί την Ευρωπαϊκή φτώχεια με τον πλέον δίκαιο και αξιοπρεπή τρόπο, αλλά και γιατί αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν γίνει αυτό που οραματίστηκαν οι ιδρυτές της, ευρωπαϊκή οικογένεια αλληλεγγύης και κοινών δράσεων, μάλλον θα απολέσει τον λόγο ύπαρξής της.
Ένα ακόμη ζήτημα που καθιστά τις εκλογές αυτές πολύ σημαντικές αναφορικά με τις κομματικές πλειοψηφίες που θα αναδειχθούν είναι, σύμφωνα με την Συνθήκη της Λισσαβόνας,  η απευθείας εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Ευρωκοινοβούλιο, βάσει πρότασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου,  «λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών εκλογών»
Ήδη οι διεργασίες στις ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες έχουν ξεκινήσει. Την Τετάρτη 9 Οκτώβρη εγκρίθηκε η υποψηφιότητα του Γερμανού Σοσιαλδημοκράτη, και Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σουλτς θα είναι μοναδικός υποψήφιος. Η πρωθυπουργός της Δανίας, Thorning-Schimdt, έχει δημιουργήσει μία ομάδα υποστηρικτών και υπάρχει ακόμη χρόνος μέχρι τις 6 Νοέμβρη που επισήμως θα κατατεθούν οι λίστες των υποψηφίων για να γίνει η τελική επιλογή στο Συνέδριο του Φλεβάρη οπού θα παρουσιαστεί και το πρόγραμμα. Ο Μάρτιν Σουλτς ήταν ο πρώτος που εδώ και μήνες δήλωσε ενδιαφέρον για την θέση του Μανουέλ Μπαρόζο και λέγεται μάλιστα ότι για αυτόν τον λόγο έχει  ήδη αρνηθεί Υπουργοποίηση η οποία του  προτάθηκε στο πλαίσιο των συζητήσεων για τη δημιουργία μεγάλου συνασπισμού στην Γερμανία.
Στο Λαϊκό Κόμμα η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη, με την Άγχελα Μέρκελ από την μια μεριά να μην έχει σχηματίσει ακόμη κυβέρνηση και από την άλλη να μην θέλει να κακοκαρδίσει κανέναν σε μία προσπάθεια να κρατήσει τις ισορροπίες.
Ακούγονται τα ονόματα νυν Επιτρόπων, της Λουξεμβουργιανής Vivianne Reding ή του Γάλλου  Michel Barnier, αλλά και  εν ενεργεία Υπουργών, όπως του Λετονού Valdis Dombrovski και του Φιλανδού Jyrki Katainen.
Οι Πράσινοι, πιστοί στις πρακτικές της δημόσιας διαβούλευσης, ετοιμάζονται για ανοικτή ψηφοφορία μέσω διαδικτύου, ενώ στους Φιλελεύθερους ο Guy Verhofstadt είναι σε δυσχερή θέση, όχι μόνο γιατί πρέπει να αντιμετωπίσει τον Φιλανδό Olli Rehn, που χαίρει μεγάλης εκτίμησης λόγω των πολύ σημαντικών χαρτοφυλακίων που έχει κατά καιρούς διαχειριστεί, αλλά και γιατί κρίνεται ως ένθερμος οπαδός της Ευρωπαϊκής ομοσπονδοποίησης που δεν είναι ιδέα δημοφιλής στους κόλπους της Ένωσης σήμερα.
Από την Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ισχυρή θεωρείται η υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα, όχι μόνο λόγω των δηλώσεων Lafontaine, ιστορικού στελέχους του Die Linke, αλλά και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τα πιο υψηλά ποσοστά και είναι το μόνο ευρωπαϊκό αριστερό Κόμμα σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η πιο προσωποποιημένη και πολιτικοποιημένη προεκλογική εκστρατεία αναμένεται να σηματοδοτήσει την κρισιμότητα των εκλογών, κυρίως σε χώρες, όπως η Ελλάδα, που οι ευρωπαϊκές εξελίξεις δεν αποτελούν κρίσιμο μέγεθος στον πολιτικό διάλογο.
Ελλοχεύει βέβαια ο κίνδυνος η συζήτηση να εξαντληθεί στα πρόσωπα και όχι στις πολιτικές, σε μια εποχή που η Ευρώπη τις χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ και όπου τα λάθη του παρελθόντος (δομικές αδυναμίες ευρώ) και οι αδυναμίες συνεννόησης (Ευρωσύνταγμα) σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Οικονομική κρίση οδήγησαν στην πιο μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση μετά τον Πόλεμο και όπου απαιτούνται απτές, εφαρμόσιμες και κοστολογημένες προτάσεις και όχι Εκθέσεις Ιδεών.

*Η Μαρία Γιαννακάκη είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ στη Β' Περιφέρεια του Πειραιά.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας την γνώμη σας...