Δευτέρα 30 Απριλίου 2012


Υποκριτικές οι εκκλήσεις περί ενότητας της Αριστεράς, λέει Σπύρος Λυκούδης
Ο Σπύρος Λυκούδης
Ο Σπύρος Λυκούδης (Φωτογραφία: ΑΠΕ )
Συνέντευξη στο in.gr
Αθήνα
Επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Δημοκρατικής Αριστεράς, ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, Σπύρος Λυκούδης, μιλά στο in.gr για τις προσδοκίες της ΔΗΜΑΡ από αυτές τις εκλογές, εξηγεί υπό ποιες προϋποθέσεις θα έλεγε «ναι» σε μία κυβερνητική συνεργασία, σχολιάζει την άνοδο της ακροδεξιάς και επικρίνει έντονα τον Αλέξη Τσίπρα.

Τι προσδοκά η Δημοκρατική Αριστερά από αυτές τις εκλογές;

Σε αυτές τις εκλογές η Δημοκρατική Αριστερά ζητά από τους Έλληνες πολίτες να καταψηφίσουν τις γνωστές πολιτικές και τους εκφραστές τους, δηλαδή την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που έφεραν τη χώρα στα σημερινά οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα. Αλλά προσδοκά, επίσης, να κατατεθεί στις κάλπες της 6ης Μάη και η θετική για την Δημοκρατική Αριστερά ψήφος. Για να μετρήσει αυτή η ψήφος, ώστε να μετατοπιστεί ο άξονας της πολιτικής ζωής από το σημερινό βαθιά συντηρητικό σημείο που βρίσκεται σε προοδευτική και φιλολαϊκή κατεύθυνση.

Με ποιους όρους και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα λέγατε "ναι" σε μία κυβερνητική συνεργασία;

Εμείς θέλουμε να σχηματιστεί κυβέρνηση και να μην μπει ο τόπος σε περιπέτειες με αλλεπάλληλες εκλογές. Θέλουμε μια κυβέρνηση που θα αλλάξει τις ασκούμενες πολιτικές, θα προχωρήσει άμεσα στις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, θα κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρώπη με την κοινωνία όρθια και για αυτό από την πρώτη μέρα θα ξεκινήσει την προσπάθεια για την απαγκίστρωση από το μνημόνιο. Σε μια τέτοια κυβέρνηση η Δημοκρατική Αριστερά θα συμμετάσχει. Δεν θέλουμε μια κυβέρνηση που θα συγκροτηθεί απλώς για να συγκροτηθεί, που θα αφήσει άθικτο τον πυρήνα των ασκουμένων πολιτικών, που θα είναι μια Βαβέλ στο εσωτερικό της και που θα δημιουργήσει αρχικά την ψευδαίσθηση μιας ευρύχωρης θαλπωρής για να καταρρεύσει λίγο αργότερα με πάταγο και αλληλοκατηγορίες. Σε μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα συμμετάσχουμε. Θα προτιμήσουμε τον ρόλο της προγραμματικής αντιπολίτευσης.

Συμφωνείτε με τον διαχωρισμό «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές» δυνάμεις; Εσείς που τοποθετήστε;


Ο διαχωρισμός σε αντιμνημονιακές και μνημονιακές δυνάμεις φωτογραφίζει απλώς μια επιμέρους πλευρά της πραγματικότητας χωρίς να απαντά στην πολιτική ανάγκη για προγραμματικές πολιτικές συσπειρώσεις με θετική πρόταση για διέξοδο από την κρίση. Η αντίληψη ότι η πολιτική ζωή συμπυκνώνεται στο δίλημμα «μνημονιακές ή αντιμνημονιακές δυνάμεις» όπου οι πρώτες είναι οι δυνάμεις του σκότους και οι άλλες του φωτός και όπου το αντιμνημονιακό μέτωπο εκτείνεται από τον χώρο της άκρας αριστεράς έως τον χώρο της ακραίας λαϊκιστικής δεξιάς (βλέπε πρόταση Τσίπρα περί Καμμένου), όχι μόνο είναι επικίνδυνη αλλά εμφανίζεται και ως σουρεαλιστική και γραφική.

Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι το κόμμα σας χάνει τις αριστερές καταβολές του μετά τα ανοίγματά του προς πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και πιο συγκεκριμένα στους ισχυρισμούς ότι στη ΔΗΜΑΡ βρήκαν στέγη στελέχη του λεγόμενου «σημιτικού» ΠΑΣΟΚ;


Η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζει εδώ και μήνες την ανάγκη ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου που αναφέρεται στον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Ένα μεγάλο κομμάτι του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου στην πατρίδα μας που έλκει την πολιτική του καταγωγή από το ΠΑΣΟΚ, αισθάνεται σήμερα βαθιά απογοητευμένο και προδομένο από τις επιλογές του σημερινού ΠΑΣΟΚ και αναζητά μια νέα ελπίδα στην Δημοκρατική Αριστερά. Η στήριξη από αυτόν τον κόσμο και από πρώην στελέχη αυτού του χώρου στην Δημοκρατική Αριστερά όχι απλώς δεν αλλοιώνει τις αριστερές μας καταβολές αλλά αντιθέτως αποδεικνύει την δύναμη των ιδεών μας και την πολιτική προγραμματική ηγεμονία της ανανεωτικής αριστεράς.

Υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς ή το αποκλείετε;


Η πολυδιάσπαση της Αριστεράς στην Ελλάδα, διάσπαση που χρονολογείται εδώ και δεκαετίες, δεν προέκυψε από καπρίτσια των ηγετών της. Είναι αποτέλεσμα των βαθύτατων ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών ανάμεσα μας. Δεν διαφωνούμε σε λεπτομέρειες. Μας χωρίζουν στρατηγικού χαρακτήρα διαφορές. Για σκεφθείτε π.χ. να απευθυνόμαστε ως ενιαίος χώρος στον Έλληνα πολίτη που θα μας ρωτήσει «Πώς βλέπετε το μέλλον της χώρας στον σύγχρονο κόσμο;» Η Δημοκρατική Αριστερά θα του έλεγε πως η Ελλάδα μακριά από τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, την Ευρωζώνη και το ΕΥΡΩ οδηγείται στην δραχμή, στην απομόνωση και στην καταστροφή, το ΚΚΕ ότι η Ευρώπη είναι κόλαση και πρέπει αύριο το πρωί να φύγουμε από την Ε.Ε. και να γυρίσουμε στην μοναχική Βαλκανική μας πορεία και ο ΣΥΡΙΖΑ να κηρύξουμε παύση πληρωμών μονομερώς, δηλαδή να χρεοκοπήσουμε και να ακολουθήσουμε τελικά τον ίδιο δρόμο της εξόδου από την Ευρώπη. Αυτή η εικόνα του κατά τα άλλα «ενιαίου» χώρου της Αριστεράς, θα ήταν τραγικοκωμική. Εύχομαι η ζωή να αλλάξει τα δεδομένα και η Αριστερά να βρει κάποια στιγμή κοινό βηματισμό. Μέχρι τότε όμως, ας μην κοροϊδεύουμε με υποκριτικές επικοινωνιακού χαρακτήρα εκκλήσεις περί ενότητας, τους απλούς ανθρώπους της Αριστεράς. Δεν είναι έντιμο.

Πώς βλέπετε την άνοδο της ακροδεξιάς τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα (δημοσκοπικά);


Η ακροδεξιά μέσα στην μεγάλη οικονομική κρίση και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, σηκώνει κεφάλι και απειλεί σοβαρά την μεταπολεμική δημοκρατία μας. Υπάρχει κίνδυνος στην επόμενη Βουλή, στο ναό όπως λένε της Δημοκρατίας, να μπουν ορκισμένοι εχθροί της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία βεβαίως θα ανταπεξέλθει σε αυτήν την πρόκληση. Όμως αισθάνομαι την υποχρέωση να πω σε εκείνους τους συμπολίτες μας, που δεν έχουν πρόβλημα να κατευθύνουν την οργή τους στην κάλπη της Χρυσής Αυγής, ότι τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα της χώρας και της Δημοκρατίας μας δεν αντιμετωπίζονται με την ενίσχυση ακραίων και αντικοινοβουλευτικών κομμάτων. Και πιστεύω ότι πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου – παρά τις άλλες διαφορές μας – να φτιάξουμε ένα μέτωπο επαγρύπνησης απέναντι στη φασιστική πρόκληση.

Πώς σχολιάζετε την τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα περί συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες;


Στην αρχή νομίσαμε ότι πρόκειται για κακόγουστο χιούμορ ή για πολιτική γκάφα. Επιμένουν όμως και το πράγμα σοβαρεύει. Στην βάση αυτής της τοποθέτησης βρίσκεται η πρόταση για μια αντιμνημονιακή ενότητα χωρίς σύνορα. Είναι απίστευτο το πώς ένα κόμμα της Αριστεράς και ο ηγέτης του μπορεί να διασχίζει τη διαχωριστική γραμμή, όχι απλώς ανάμεσα σε συντηρητικές δυνάμεις και προοδευτικούς χώρους, αλλά ανάμεσα στην αριστερά και την ακροδεξιά. Ας κρίνουν οι πολίτες.

Κυριακή Μαργαρίτη
Newsroom ΔΟΛ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας την γνώμη σας...