ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Δημήτρης Μητροπάνος (1948-2012): Σίγησε η πλέον δωρική φωνή του τραγουδιού μας...

Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/04/2012 , avgi.gr

Στις 11 χθες το πρωί, λίγες ημέρες αφότου είχε κλείσει τα εξήντα τέσσερα χρόνια του, έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Μητροπάνος. Ο σπουδαίος ερμηνευτής είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο "Υγεία" νωρίτερα το ίδιο πρωί με πολύ έντονα συμπτώματα και η δύσπνοια που παρουσίασε λίγο αργότερα αποδείχθηκε, δυστυχώς, προοίμιο οξέος πνευματικού οιδήματος, το οποίο ήταν και η αιτία του θανάτου του στη μονάδα εντατικής του νοσοκομείου.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1948 στην Αγία Μονή, μια συνοικία στην περίμετρο των Τρικάλων. Στην ουσία τον μεγάλωσε μόνη της η μητέρα του, αφού πίστευε ότι ο πατέρας του είχε σκοτωθεί στον Εμφύλιο, ώσπου πληροφορήθηκε στα δεκάξι του ότι ζούσε στη Ρουμανία, για να καταλήξει να τον συναντήσει για πρώτη φορά όταν ο ίδιος ήταν σχεδόν... τριάντα ετών! Όντας παιδί φτωχής οικογένειας, εργαζόταν από μικρός σε διάφορες χειρωνακτικές δουλειές στα Τρίκαλα, μέχρι τα δεκάξι του, όταν, μαθητής γυμνασίου ακόμα, κατέβηκε στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα έμεινε μαζί με έναν θείο του και τελείωσε το σχολείο, ενώ παράλληλα δούλευε, ήδη όμως ως τραγουδιστής.
Αφορμή γι' αυτό ήταν μια τυχαία γνωριμία του με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, η οποία οδήγησε σε εκείνη με τον Γιώργο Ζαμπέτα, που ήταν και ο πρώτος που τον πήρε για να δουλέψει μαζί του σε νυχτερινό κέντρο. Ο μεγάλος λαϊκός δημιουργός με την εξίσου μεγάλη καρδιά ήταν και ο μόνος, όπως έλεγε ο ίδιος ο Μητροπάνος, ο οποίος τον βοήθησε στην πορεία του γενναιόδωρα και δίχως κανένα αντάλλαγμα γι' αυτό. Η άνοδός του ως ερμηνευτή ξεκίνησε πολύ σύντομα, αφού το 1966 τραγούδησε αποσπάσματα των Άξιον Εστί και Ρωμιοσύνη σε περιοδεία του Μίκη Θεοδωράκη και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών.
Ακολούθησε (με αφετηρία το εμβληματικό Άγιος Φεβρουάριος των Δ. Μούτση - Μ. Ελευθερίου το 1972) μια σειρά συνεργασιών του με όλους σχεδόν τους σημαντικότερους δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Ερμήνευσε επίσης τραγούδια των Γ. Κατσαρού, Γ. Χατζηνάσιου. Α. Καλδάρα, Χ. Νικολόπουλου, Γ. Σπανού, Θ. Μικρούτσικου (αναμφίβολα ένας από τους κυριότερους σταθμούς της διαδρομής του), Μ. Τόκα και αργότερα ακόμα και μερικών από τις νεότερες γενιές, όπως των Λάκη Παπαδόπουλου και Ν. Πορτοκάλογλου. Η αιτία φυσικά που τον έκανε «περιζήτητο» για όλους αυτούς τους συνθέτες ήταν η ανδρική όσο ελάχιστες άλλες και με την καλύτερη έννοια του όρου, «βαριά» και δωρικής σχεδόν «αυστηρότητας» φωνή του, η οποία αποτελούσε την πρώτη ύλη για τη σχεδόν «χοϊκή», στιβαρή, σοβαρή και πάντα «ατόφια» λαϊκή ερμηνεία του. Γιʼ αυτό ακριβώς και το κενό που αφήνει είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτο.
Αριστερός των πεποιθήσεων και των απόψεων και όχι των κραυγών ή των ανέξοδων φίλαυτων φωνασκιών, άνθρωπος προσηνής και καλοπροαίρετος κάτω από το ίσως επιφανειακά «σκληρό» πρόσωπό του, ο Δημήτρης Μητροπάνος άφησε με την ερμηνεία και τη συνολική παρουσία του ένα βαθύ και απόλυτα προσωπικό στίγμα κατά την πολύχρονη πορεία του στο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι. Ένα στίγμα που κατά κάποιο τρόπο είχε ήδη συνοψίσει ο ίδιος στο κορυφαίο, κατά τη γνώμη μας, τραγούδι της συνεργασίας του με τον Θάνο Μικρούτσικο, το «Ρόζα», σε στίχους του Α. Αλκαίου. Στο σημείο ακριβώς όπου, όπως μας δήλωσε ο ίδιος ο Θ. Μικρούτσικος αφού πρώτα συμφώνησε απόλυτα μαζί μας, υπάρχει το «πιο συγκλονιστικό δίστιχο συγκυρίας που γράφτηκε ποτέ στη χώρα μας», δηλαδή το Πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία / Πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή...

Την Πέμπτη από το Α' Νεκροταφείο η κηδεία
Η κηδεία του Δημήτρη Μητροπάνου θα γίνει την Πέμπτη 19 Απριλίου στις 2.00 μ.μ. από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ από τις 10.00 το πρωί η σορός του θα βρίσκεται στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Η οικογένειά του παρακαλεί αντί στεφάνων να ενισχυθεί το Κέντρο Υποδοχής Αλληλεγγύης Ιδρύματος Αστέγων (λογαριασμός 064/48000015 Εθνική Τράπεζα) για τους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται αυτή τη δύσκολη στιγμή.