Συνέντευξη της Μαρίας Γιαννακάκη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Κα Γιαννακάκη για ποιούς λόγους αποφασίσατε να καταθέσετε υποψηφιότητα για την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος;

Ως άνθρωπος που δεν πολιτεύεται με τη Δημοκρατική Αριστερά αλλά που είναι Δημοκρατική Αριστερά και που δε βλέπει τα κόμματα ως σημαίες ευκαιρίας και οχήματα προσωπικών φιλοδοξιών, θεωρώ ότι σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, οφείλω να βάλω πλάτη στο κόμμα μου, στην παρούσα δυσμενή γι΄ αυτό συγκυρία.
Θεωρώ πως μια δυνατή, σαφής και ενωμένη Δημοκρατική Αριστερά, με ιδεολογική ομοιογένεια, προϊόν συναινέσεων και όχι γραφειοκρατικών και μηχανιστικών διαδικασιών, είναι χρήσιμη στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα όσο ποτέ. Με αυτές τις σκέψεις και ως ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς κατέθεσα την υποψηφιότητά μου στην κρίση των συνέδρων.

 Είναι γνωστό ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην τριμερή κυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η αποχώρησή της δίχασαν τα στελέχη του κόμματος με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή της. Ποιό είναι το δικό σας συμπέρασμα;

Η Δημοκρατική Αριστερά ταλανίστηκε από μεγάλη εσωκομματική ανομοιογένεια, με στελέχη της κατά καιρούς να εκφράζουν θέσεις στα ΜΜΕ που δε συνέπιπταν με αυτές του κόμματος. Αυτό καταδεικνύει την εν γένει έλλειψη σαφούς πολιτικού στίγματος κατά την περίοδο που αναφέρετε και την εσωκομματική ανομοιογένεια που ταλάνισε το κόμμα. Η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίστηκε στα μάτια του κόσμου να κοιτάζει μια δεξιά και μια αριστερά, να προσπαθεί να πατήσει σε δυο βάρκες, και αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά σε μια περίοδο που ο κόσμος αναζητούσε ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα. Σφάλμα μας επίσης είναι, πως δεν κάναμε γνωστές στην κοινωνία τις ρεαλιστικές και προοδευτικές προτάσεις και πρωτοβουλίες μας επί τρικομματικής, με αποτέλεσμα να μη γίνει ποτέ ευρέως γνωστή η προσπάθειά μας να εμποδίσουμε την εφαρμογή επώδυνων κοινωνικών μέτρων και να συνεισφέρουμε με προοδευτικό πρόσημο, παρά τη μικρή μας εκλογική επιρροή. Προσωπικά, ουκ ολίγες φορές έχω δηλώσει δημόσια, πως ορθά αποχωρήσαμε από την συγκυβέρνηση, αλλά οφείλαμε να το είχαμε πράξει νωρίτερα, από τον Απρίλη του '13, όταν για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, νομοσχέδιο υπουργού -αναφέρομαι στο αντιρατσιστικό και τον κ. Ρουπακιώτη- δεν έφτασε ποτέ στη βουλή για ψήφιση, ελέω Μπαλτάκου και των συν αυτώ. Θεωρώ πως η αλλαγή της στάσης του κόσμου μπορεί να έρθει μόνο αν κάνουμε σαφέστατο και ξεκάθαρο το πολιτικό μας στίγμα, για ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύουμε, και αυτό θα μπορέσει να συντελεστεί μόνον με εσωκομματική ενότητα και ιδεολογική ομοιογένεια.

 Πως φαντάζεστε τη ΔΗΜΑΡ στις σημερινές πολιτικές συνθήκες; Ποιό θα πρέπει να είναι το πολιτικό της στίγμα και ποιά η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσει;

Είμαστε η Αριστερά του 21ου αιώνα, με αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, για μια Ευρώπη όπως πρώτη η Ανανεωτική Αριστερά οραματίστηκε. Το στίγμα μας, το πολιτικό μας σχέδιο για μένα δεν μπορεί να είναι άλλο από τη συνεργασία των αριστερών, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων, μακριά από κρατικίστικες τάσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο δημιουργίας μιας μακρόπνοης αριστερής προοδευτικής διακυβέρνησης, υπέρμαχοι προοδευτικών και αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων που θα αντιπαλεύονται τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και θα γίνουν το θεμέλιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

 Ποια είναι η εκτίμησή σας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τη διαπραγμάτευση που εξελίσσεται και ποιες πολιτικές πρωτοβουλίες θεωρείτε αναγκαίες για να ξεπεραστεί η κρίση;

Η κυβέρνηση κάνει πολύ καλά που δεν υποχωρεί στο θέμα της απελευθέρωσης των συλλογικών συμβάσεων, των ομαδικών απολύσεων, στη μείωση μισθών και συντάξεων. Χαιρετίζουμε τον νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Ως ΔΗΜΑΡ, θυμίζω ότι δεν είχαμε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα τον Οκτώβριο του 2012, παρότι ήμασταν στην κυβέρνηση, γιατί ακριβώς θα οδηγούσε σε περαιτέρω αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Είναι πλέον όμως επιτακτική η ανάγκη να επέλθει μια συμφωνία με τους εταίρους, χωρίς να χαθεί άλλος χρόνος. Θεωρώ πως, όπως άλλωστε διαφαίνεται, θα μπορούμε να κρίνουμε σύντομα κάποια πράγματα, το κατά πόσον ο συμβιβασμός θα είναι «έντιμος», τι χαρακτήρα θα έχουν οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που θα τον συνοδεύουν. Αναμένουμε, συνεπώς, να αξιολογήσουμε συνολικά τους χειρισμούς και το αποτέλεσμα.Παρόλα αυτά, και για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις και από κατασκευασμένα νοήματα, η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Πρέπει να υπάρξει ένα σαφές πλαίσιο μεταρρυθμίσεων προοδευτικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα που να θέσει τα θεμέλια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, διότι η χώρα αυτή τη στιγμή δεν παράγει.

 Θα στηρίζατε την κυβέρνηση και με ποιές προϋποθέσεις;

Στηρίζουμε την κυβέρνηση στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να κλείσει τη συμφωνία με έναν έντιμο τρόπο, όσο το δυνατό γρηγορότερα και στο πλαίσιο που ανέφερα στην προηγούμενη απάντησή μου. Αναφορικά με ό,τι δεν έχει να κάνει με τη διαπραγμάτευση, ωστόσο, δεν έχουν προχωρήσει άλλα ζητήματα τα οποία αποτελούν πάγια αιτήματα της αριστεράς και μάλιστα χωρίς δημοσιονομικό αποτύπωμα, όπως το ότι δεν έχει ανοίξει ο διάλογος για τον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας ή για την απλή αναλογική. Δε στηρίζουμε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που καμιά σχέση δεν έχουν με τη λογική μιας αριστερής κυβέρνησης. Δε στηρίζουμε την ικανοποίηση συντεχνιακών απαιτήσεων και τη συντηρητική διατήρηση πρακτικών που η αριστερά διαχρονικά αντιμαχόταν. Αναφορικά με αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποφασίσει αν και τι αριστερή διακυβέρνηση θέλει να ασκήσει. Φυσικά, επιπρόσθετα με τα παραπάνω, ανάγλυφη είναι και η παρουσία των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο κυβερνητικό σχήμα, ενός κόμματος βαθιά συντηρητικού και με εθνικιστικές ιδέες, κάτι που αποτέλεσε επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ.

 Βλέπετε εκλογές ή συμφωνείτε με όσους ζητούν δημοψήφισμα;

Για να υπάρξουν εκλογές πρέπει να έχει προκύψει ένα αξεπέραστο κυβερνητικό αδιέξοδο, το οποίο επί του παρόντος δε διαφαίνεται, παρά και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, ας μην υποτιμούμε πόσο ισχυρή συγκολλητική ουσία είναι η εξουσία. Θεωρώ, εξάλλου, πως το μήνυμα των εκλογών του Γενάρη ήταν σαφές προς όλους, και αφορούσε σε αλλαγή πολιτικής και τακτικής διαπραγμάτευσης αναφορικά με τη διαχείριση του χρέους, και όχι ρήξη με τους εταίρους, που θα μας πήγαινε σε άλλες ατραπούς. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπεκφεύγει αφήνοντας υπόνοιες για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Παρότι είμαι της άποψης πως δεν πρέπει να ξορκίζουμε την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, η κυβέρνηση εξελέγη για να κυβερνήσει, για να λάβει δύσκολες αποφάσεις και το μήνυμα των εκλογών ήταν ξεκάθαρο ως προς το πλαίσιο που μπορεί να κινηθεί.