ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Απελευθέρωση δυνάμεων

Από τον Δημήτρη Παπαχρήστο Συγγραφέα

ΕΘΝΟΣ , «E» 18/8

Εχουν αλλάξει πολλά πράγματα γύρω μας, αλλά και στην ίδια τη ζωή μας, χωρίς να αλλάζουμε οι ίδιοι. Αυτό συμβαίνει καθότι υπερτερεί η συνήθεια και δεν το αντιλαμβανόμαστε. Εχουμε μάθει να σέρνουμε την αντίφασή μας χωρίς να παίρνουμε δύναμη από αυτήν. Οταν έρθουν όμως τα πάνω κάτω, χωρίς να τα έχουμε προκαλέσει εμείς, θα βρεθούμε μετέωροι και θα λειτουργούμε σαν να βρισκόμαστε εκτός πραγματικότητας, γιατί δεν θα την έχουμε διαμορφώσει με τη δική μας ευθύνη και συμμετοχή.
Μέχρι τώρα οι αντιδράσεις ήταν μειοψηφικές και σπασμωδικές, σε βαθμό τέτοιο που ορίζονταν ως «οι συνήθεις διαμαρτυρόμενοι» και λίγο - πολύ ύποπτοι. Τώρα όμως αυτοί που πλήττονται από τα μέτρα που παίρνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η πλειονότητα των πολιτών. Οι συγκυβερνώντες εξακολουθούν να ισοπεδώνουν και να εξοντώνουν οριζοντίως τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους αδύναμους, χωρίς να δίνουν καμία προοπτική στους νέους και τους ανέργους. Και υποτίθεται όλα γίνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης, δηλαδή του χρέους που συνεχώς αυξάνεται.
Οι συγκυβερνώντες είναι δέσμιοι της αναποτελεσματικής πολιτικής τους, που υπαγορεύεται με εκβιασμούς και απειλές από τους τροϊκανούς διαχειριστές. Οι Γερμανοί επιμένουν πως, αν δεν εφαρμοστούν τα μέτρα των μνημονίων, η δόση των 31 δισ. ευρώ δεν θα εκταμιευτεί κι από την άλλη, πότε με το μαλακό και πότε με το άγριο, δηλώνουν πως η Ελλάδα δεν πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη.
Ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκ. Σρέντερ, που δεν είναι στην εξουσία, τόνισε σε συνέντευξή του πως «η Ευρώπη χρωστά πολλά σε αυτόν τον λαό» και έκανε προτροπές να δοθεί χρόνος και... αυτοί που έχουν πολύ χρήμα «συμπατριώτες» μας να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ανέξοδα λόγια, καθότι το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά από τη Μέρκελ της αυστηρής γραμμής της λιτότητας. Η Γερμανία φαίνεται να λειτουργεί εκδικητικά σε έναν λαό που έφτασε στα όριά του και από εδώ και πέρα θα γίνει απρόβλεπτος, μέσα σε μια γενικευμένη κρίση, και θα αναγκαστεί να ανατρέψει τους εγχώριους και ξένους δυνάστες τροϊκανούς.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να εντοπιστούν μόνο οι παράνομες συντάξεις και οι μικροαπατεώνες - φοροφυγάδες. Υπάρχουν οι μονίμως φοροδιαφεύγοντες πλούσιοι που χρηματοδοτούν το διεθνές jet set, που έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και, φυσικά, εν μέσω της κρίσης κερδοσκοπούν σαν μη συμβαίνει τίποτα.
Το θέμα είναι πως και ο ίδιος ο λαός θα πρέπει να συνέλθει από την κρίση. Να ταρακουνηθεί να βγει από την απραξία και να συνειδητοποιήσει πως, πέρα από την ανάγκη της επιβίωσης, υπάρχει και η χαρά της ζωής, που δεν εξαντλείται στην κατανάλωση ούτε περιστρέφεται γύρω από την εφορία. Είμαστε ένας λαός που μπορεί να ζήσει και να ανθήσει. Χρειάζεται άλλη ποιότητα, μπολιασμένη με τον ανθρωπιστικό πολιτισμό μας. Η κρίση μπορεί να απελευθερώσει και δυνάμεις δημιουργικές που κρύβει ο καθένας μας και να ανατρέψει τους τεχνοκράτες, «τρομοκράτες» λογιστές της πολιτικής, που την ασκούν πίσω από τα γραφεία τους με τα μυωπικά τους ματογυάλια.