ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Ο «χρόνος της ασάφειας»...

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ , ethnos.gr

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, το πρώτο τρίμηνο του 2012 η ύφεση έφτασε το μείον 6,2% του ΑΕΠ. Δηλαδή αθροιστικά από το 2008 έως το τέλος του 2012 θα έχουμε μια μείωση της τάξης του 25%-30% του ΑΕΠ. Το ποσοστό είναι τεράστιο και δείχνει τα αίτια της εκλογικής συμπεριφοράς των Ελλήνων. Μιλάμε για κατάρρευση των ανώτερων και μεσαίων (με τα ελληνικά δεδομένα) εισοδηματικών τάξεων αναλογικά μάλιστα περισσότερο από τα κατώτερα, έστω κι αν και αυτά επλήγησαν δυστυχώς κατά απαράδεκτο τρόπο. Η ανεργία, η φτωχοποίηση κ.λπ. είναι οι συνέπειες.
Το 6,2% του πρώτου τριμήνου είναι ένα κακό μήνυμα. Φοβούμαι ότι το δεύτερο τρίμηνο θα 'ναι ακόμα χειρότερο. Η ελληνική οικονομία αργοσβήνει, ενώ οι συνθήκες αβεβαιότητας -βοηθούσης και της στάσης των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, πριν και μετά τις εκλογές- λειτουργούν αποτρεπτικά, έστω και για τις περιορισμένες ενδεχόμενες επενδυτικές πρωτοβουλίες. Αν συνυπολογίσουμε και την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος, έχουμε όλο το παζλ της «ασφυξίας». Αλλά για μια «επανατοποθέτηση» χρειάζονται ρεαλισμός και υπευθυνότητα. Γι' αυτό έπρεπε να είχε συγκροτηθεί κυβέρνηση ευρείας πλειοψηφίας, στη βάση μιας αναθεώρησης των μνημονιακών συμφωνιών (κυρίως των υφεσιακών μέτρων με ταυτόχρονη αποκατάσταση ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας). Ο αριστερός μαξιμαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό μ' έναν κομματικό τακτικισμό (με αποκορύφωμα την τελευταία πρόταση για υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον κ. Αρσένη) «μπλοκάρισε» μια τέτοια εξέλιξη. Ο «χρόνος της ασάφειας» στρέφεται κατά της οικονομίας της χώρας και των Ελλήνων πολιτών αδιακρίτως, καθώς όλοι οι δείκτες οικονομικοί και κοινωνικοί χειροτερεύουν. Κάποιοι «πληρώνουν» και μάλιστα ακριβά την «ελληνική ασάφεια» (ρωτήστε τους ανθρώπους της αγοράς), πέραν του τι μέχρι τώρα έχουν πληρώσει και λόγω της «κακής συνταγής», αλλά και του τρόπου εφαρμογής της.
Οι επόμενες εκλογές δεν είναι το «δεύτερο ημίχρονο» των προηγούμενων εκλογών. Θα γίνουν σοβαρές επανατοποθετήσεις. Γι' αυτό πρέπει να γίνουν ορισμένες διευκρινίσεις από όλα τα κόμματα. Πρώτον, η ευρωπαϊκή ή όχι τοποθέτηση της λύσης του ελληνικού προβλήματος. Το «βλέποντας και κάνοντας» πηγαίνει περισσότερο στο όχι παρά στο ναι. Δεύτερον, όταν γίνεται λόγος για αναθεώρηση των μνημονιακών συμφωνιών, πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν και να συναρτηθούν με τις ευρωπαϊκές ανακατατάξεις. Και τρίτον, πρέπει και η Ευρώπη να επανεξετάσει τι θέλει τελικά να κάνει με την Ελλάδα, γιατί μια «δογματική» πολιτική ύφεσης και λιτότητας ωθεί την Ελλάδα αντικειμενικά εκτός Ευρώπης. Εχουμε τις δικές μας ευθύνες και δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Αλλά και η Ευρώπη έχει τις δικές της... Δεν μπορεί να παριστάνει τον «Πόντιο Πιλάτο»!