του Νίκου Σκιαδά * , ipyxida.gr
Το πρώτο και κυρίαρχο ζήτημα στην κρίσιμη απόφαση για την ανανέωση και την ανασυγκρότηση του χώρου της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ σαν φορέα της Ανανεωτικής Αριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, είναι η συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα του εγχειρήματος και ο τρόπος με τον οποίο αυτή θα γίνει κατανοητή από τα μέλη και την κοινωνία.
Για να γίνει αυτό δυνατόν πρέπει από τη μια μεριά να υπάρξουν οι αναγκαίες πολιτικές επεξεργασίες και αναλύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας κι από την άλλη με την συμμετοχή των μελών μας στο καθημερινό γίγνεσθαι, δίπλα στους εργαζόμενους , μαζί με τη νεολαία και τις ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις, να δίνουμε στην πράξη το δικό μας στίγμα για την αλλαγή νοοτροπίας, τον εκσυγχρονισμό και την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας. Σημειώνω ιδιαίτερα αυτή τη διάσταση του προβλήματος γιατί αν δεν παύσουμε να είμαστε μόνο κόμμα “στελεχών” και δεν στρατευθούμε όλοι, για να ζυμωθούμε και να αγωνισθούμε μαζί με την κοινωνία που υποφέρει, ούτε οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε οι πιο σοβαρές προτάσεις μας θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε ακροατήριο ,αλλά και μαζικότητα σαν κόμμα της Αριστεράς με ρόλο και χρησιμότητα για το Λαό. Τότε αυτό το κόμμα δεν θα ετεροκαθορίζετε πλέον κάθε φορά ανάλογα με τις τρέχουσες πολιτικές συγκυρίες, ούτε θα δίνει την εικόνα ενός κόμματος μεταβατικού σε αναζήτηση συμπληρωματικού ρόλου.
Η καινούργια ηγετική ομάδα εκφράζοντας συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παράγει πολιτική και να χαράζει δρόμους πουθα βοηθήσουν την Ελληνική κοινωνία που πάλι κινδυνεύει, να οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα, να βρει το δρόμο της. Οι ιδέες της Ανανεωτικής αριστεράς που οι αστοχίες και τα λάθη της προηγούμενης περιόδου θάμπωσαν την ακτινοβολία τους έχουν τη δυναμική αν συνδεθούν με τα προβλήματα της κοινωνίας, να ανακάμψουν και να αποτελέσουν το εφαλτήριο κοινωνικών εξελίξεων. Άλλωστε η Ανανεωτική Αριστερά αντιλαμβάνεται το Σοσιαλισμό σαν ένα ανοιχτό σύστημα διαρκούς κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης και μετασχηματισμού μέσα σε ένα Κόσμο και σε ένα Ευρωπαϊκό περιβάλλον που βρίσκεται με την παγκοσμιοποίηση σε διαρκή κινητικότητα .Γι’ αυτό έχει τη δυνατότητα χωρίς να ετεροκαθορίζεται να πρωταγωνιστεί μέσα σε αυτό το σύνθετο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Αν επομένως η ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστεράς στηριχθεί σε αυτές τις αρχές θα μπορέσει να διευρύνει τις βάσεις της, συσπειρώνοντας στις γραμμές της και αναπτύσσοντας συνεργασίες με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που εμπνέονται από την ευρωπαϊκή προοπτική, την ανάγκη πραγματικού εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης των δομών της κοινωνίας μας.
Πρόκειται για μια θέση που με συνέπεια το κόμμα μας υποστηρίζει τόσο στο δεύτερο όσο και στο τρίτο Συνέδριο που μιλάμε για την ανάγκη συμπαράταξης και κοινής δράσης με όλες τις δυνάμεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού της πολιτικής Οικολογίας και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς .Εδώ όμως πρέπει να σημειώσουμε ότι εννοούμε την ριζοσπαστική αριστερά απαλλαγμένη από το εθνικολαικιστικό της κέλυφος που σήμερα την εμποδίζει να εξελιχθεί σε μια ώριμη ευρωπαϊκή αριστερή δύναμη.
Σήμερα οι σύντροφοι που δήλωσαν ότι θέλουν να αναλάβουν την Ηγεσία του κόμματος ,πρέπει να μετρήσουν καλά τις δυνάμεις τους και τις αντοχές τους για να ηγηθούν σε μια τέτοια ωραία αλλά πολύ δύσκολη προσπάθεια. Το 2015 δεν είναι 2010 και οι σύντροφοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν ότι στο ξεκίνημα έχουν να βαδίσουν μέσα σε μια έρημο.Η έρημος αυτή περνάει μέσα από τα συντρίμμια που σκόρπισε γύρω μας η αποτυχία του εγχειρήματος της ΔΗΜ.ΑΡ αλλά και μέσα από τα συντρίμμια που καθημερινά δημιουργεί η διάψευση των ελπίδων που καλλιέργησε όλη την μνημονιακή περίοδο η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίες σήμερα στη φάση της ωρίμανσης και της στροφής προς το ρεαλισμό του κόμματος αυτού, προσγειώνουν την κοινωνία μας στην σκληρή πραγματικότητα.
Αυτή όμως η διαδρομή αποτελεί για μας μια πρόκληση που αξίζει να αναμετρηθούμε μαζί της αρκεί η ηγεσία που θα αναλάβει να καταθέσει μεθαύριο στο Συνέδριο το πολιτικό της σχέδιο, επιστρατεύοντας για την υλοποίηση του όλες τις ζωντανές δυνάμεις που ο χώρος της Δημοκρατικής και Ανανεωτικής Αριστεράς διαθέτει.
Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο σημείο Μηδέν και ο χώρος μας αν μη τι άλλο έχει την κουλτούρα των συνεργασιών και συνευρέσεων που μπορεί να τον βοηθήσουν για να βρεθεί ο κοινός τόπος και να υπάρξει η αναγκαία σύνθεση ώστε όλοι μαζί να βαδίσουμε στην επόμενη μέρα, ξαναχτίζοντας από την αρχή αυτό που αποτύχαμε να οικοδομήσουμε το 2010. Αν πάμε προς το συνέδριο με αυτή τη λογική, το συνέδριο μπορεί να δώσει προοπτική και να δρομολογήσει τη συνέχεια σε μιαπροσπάθεια που γίνεται γιατί πιστεύουμε ότι αυτός ο χώρος έχει πράγματα να κάνει και να προσφέρει στο Λαό και τηΔημοκρατία.
* Ο ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ είναι μέλος της Κ.Ε της ΔΗΜ.ΑΡ
Το πρώτο και κυρίαρχο ζήτημα στην κρίσιμη απόφαση για την ανανέωση και την ανασυγκρότηση του χώρου της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ σαν φορέα της Ανανεωτικής Αριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, είναι η συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα του εγχειρήματος και ο τρόπος με τον οποίο αυτή θα γίνει κατανοητή από τα μέλη και την κοινωνία.
Για να γίνει αυτό δυνατόν πρέπει από τη μια μεριά να υπάρξουν οι αναγκαίες πολιτικές επεξεργασίες και αναλύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας κι από την άλλη με την συμμετοχή των μελών μας στο καθημερινό γίγνεσθαι, δίπλα στους εργαζόμενους , μαζί με τη νεολαία και τις ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις, να δίνουμε στην πράξη το δικό μας στίγμα για την αλλαγή νοοτροπίας, τον εκσυγχρονισμό και την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας. Σημειώνω ιδιαίτερα αυτή τη διάσταση του προβλήματος γιατί αν δεν παύσουμε να είμαστε μόνο κόμμα “στελεχών” και δεν στρατευθούμε όλοι, για να ζυμωθούμε και να αγωνισθούμε μαζί με την κοινωνία που υποφέρει, ούτε οι βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε οι πιο σοβαρές προτάσεις μας θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε ακροατήριο ,αλλά και μαζικότητα σαν κόμμα της Αριστεράς με ρόλο και χρησιμότητα για το Λαό. Τότε αυτό το κόμμα δεν θα ετεροκαθορίζετε πλέον κάθε φορά ανάλογα με τις τρέχουσες πολιτικές συγκυρίες, ούτε θα δίνει την εικόνα ενός κόμματος μεταβατικού σε αναζήτηση συμπληρωματικού ρόλου.
Η καινούργια ηγετική ομάδα εκφράζοντας συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παράγει πολιτική και να χαράζει δρόμους πουθα βοηθήσουν την Ελληνική κοινωνία που πάλι κινδυνεύει, να οδηγηθεί σε νέα αδιέξοδα, να βρει το δρόμο της. Οι ιδέες της Ανανεωτικής αριστεράς που οι αστοχίες και τα λάθη της προηγούμενης περιόδου θάμπωσαν την ακτινοβολία τους έχουν τη δυναμική αν συνδεθούν με τα προβλήματα της κοινωνίας, να ανακάμψουν και να αποτελέσουν το εφαλτήριο κοινωνικών εξελίξεων. Άλλωστε η Ανανεωτική Αριστερά αντιλαμβάνεται το Σοσιαλισμό σαν ένα ανοιχτό σύστημα διαρκούς κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης και μετασχηματισμού μέσα σε ένα Κόσμο και σε ένα Ευρωπαϊκό περιβάλλον που βρίσκεται με την παγκοσμιοποίηση σε διαρκή κινητικότητα .Γι’ αυτό έχει τη δυνατότητα χωρίς να ετεροκαθορίζεται να πρωταγωνιστεί μέσα σε αυτό το σύνθετο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Αν επομένως η ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστεράς στηριχθεί σε αυτές τις αρχές θα μπορέσει να διευρύνει τις βάσεις της, συσπειρώνοντας στις γραμμές της και αναπτύσσοντας συνεργασίες με όλες τις πολιτικές δυνάμεις που εμπνέονται από την ευρωπαϊκή προοπτική, την ανάγκη πραγματικού εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης των δομών της κοινωνίας μας.
Πρόκειται για μια θέση που με συνέπεια το κόμμα μας υποστηρίζει τόσο στο δεύτερο όσο και στο τρίτο Συνέδριο που μιλάμε για την ανάγκη συμπαράταξης και κοινής δράσης με όλες τις δυνάμεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού της πολιτικής Οικολογίας και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς .Εδώ όμως πρέπει να σημειώσουμε ότι εννοούμε την ριζοσπαστική αριστερά απαλλαγμένη από το εθνικολαικιστικό της κέλυφος που σήμερα την εμποδίζει να εξελιχθεί σε μια ώριμη ευρωπαϊκή αριστερή δύναμη.
Σήμερα οι σύντροφοι που δήλωσαν ότι θέλουν να αναλάβουν την Ηγεσία του κόμματος ,πρέπει να μετρήσουν καλά τις δυνάμεις τους και τις αντοχές τους για να ηγηθούν σε μια τέτοια ωραία αλλά πολύ δύσκολη προσπάθεια. Το 2015 δεν είναι 2010 και οι σύντροφοι αυτοί πρέπει να γνωρίζουν ότι στο ξεκίνημα έχουν να βαδίσουν μέσα σε μια έρημο.Η έρημος αυτή περνάει μέσα από τα συντρίμμια που σκόρπισε γύρω μας η αποτυχία του εγχειρήματος της ΔΗΜ.ΑΡ αλλά και μέσα από τα συντρίμμια που καθημερινά δημιουργεί η διάψευση των ελπίδων που καλλιέργησε όλη την μνημονιακή περίοδο η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίες σήμερα στη φάση της ωρίμανσης και της στροφής προς το ρεαλισμό του κόμματος αυτού, προσγειώνουν την κοινωνία μας στην σκληρή πραγματικότητα.
Αυτή όμως η διαδρομή αποτελεί για μας μια πρόκληση που αξίζει να αναμετρηθούμε μαζί της αρκεί η ηγεσία που θα αναλάβει να καταθέσει μεθαύριο στο Συνέδριο το πολιτικό της σχέδιο, επιστρατεύοντας για την υλοποίηση του όλες τις ζωντανές δυνάμεις που ο χώρος της Δημοκρατικής και Ανανεωτικής Αριστεράς διαθέτει.
Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο σημείο Μηδέν και ο χώρος μας αν μη τι άλλο έχει την κουλτούρα των συνεργασιών και συνευρέσεων που μπορεί να τον βοηθήσουν για να βρεθεί ο κοινός τόπος και να υπάρξει η αναγκαία σύνθεση ώστε όλοι μαζί να βαδίσουμε στην επόμενη μέρα, ξαναχτίζοντας από την αρχή αυτό που αποτύχαμε να οικοδομήσουμε το 2010. Αν πάμε προς το συνέδριο με αυτή τη λογική, το συνέδριο μπορεί να δώσει προοπτική και να δρομολογήσει τη συνέχεια σε μιαπροσπάθεια που γίνεται γιατί πιστεύουμε ότι αυτός ο χώρος έχει πράγματα να κάνει και να προσφέρει στο Λαό και τηΔημοκρατία.
* Ο ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ είναι μέλος της Κ.Ε της ΔΗΜ.ΑΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας...