ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Αγίου Δημητρίου

Η Θάτσερ κατέστρεψε τη μεσαία και κατώτερη τάξη

  Μαρία Δεναξά , aixmi.gr

   Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Επειδή τυχαίνει να βρίσκομαι τακτικά στο Λονδίνο, όπου έχω πάρα πολλούς φίλους, και έχει πλημμυρίσει τελευταία από νεαρούς άνεργους Ισπανούς και Ιταλούς που τους εκμεταλλεύονται οι Βρετανοί εργασιακά (όχι για μια μπουκιά ψωμί αλλά για ψίχουλα) ένα έχω να πω:
Ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας σε Βρετανικό Πανεπιστήμιο, κυρίως καθηγητής που να μου πει  ότι η σιδηρά Κυρία συνέβαλλε με το έργο της  στην βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των Βρετανών της κατώτερης και μεσαίας κοινωνικής τάξης.
Το ίδιο και Άγγλοι φίλοι με τους οποίους συνομιλώ καθημερινά τηλεφωνικώς.   Όπως μου λένε νοιώθουν,  πλέον, τι θα πει εργασιακή ανασφάλεια με τη θέσπιση, μεταξύ άλλων, των  part time jobs κι όχι μόνο  από τη Θάτσερ.
Αυτή η εργασιακή ανασφάλεια, τώρα με την κρίση και την παρακμή της βρετανικής οικονομίας, επιδεινώθηκε περισσότερο . Πολλοί σκληρά εργαζόμενοι έχουν χρήματα που τους φθάνουν ίσα ίσα  μόνο για φαγητό και για να νοικιάσουν ένα δωμάτιο – όχι διαμέρισμα – ένα δωμάτιο μαζί με άλλους, σε ένα σπίτι.
Μια φίλη γραμματέας από το Πανεπιστήμιο, με full time job, επιστρέφει τον Μάιο στην πατρίδα της την Ουγγαρία, γιατί στη Μεγάλη Βρετανία δεν μπορεί άλλο να μοιράζεται τη ζωή της σε ένα σπίτι με τρείς ξένους και τα χρήματά της να μην την φθάνουν πια για τα προς το ζην. Η ζωή, ειδικά στο Λονδίνο, είναι αφόρητα πανάκριβη.
Πριν, οι Άγγλοι πτυχιούχοι ήθελαν ένα με δύο μήνες για να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά. Τώρα αυτό  με πολύ τύχη μπορεί να πάρει πάνω από ένα χρόνο και με μισθούς πολύ χαμηλούς.
Καθημερινά βλέπεις έξω από  επιχειρήσεις Βρετανούς να διαδηλώνουν επειδή θα (ή πρόκειται) να απολυθούν. Πριν από μερικές ημέρες εργαζόμενοι διαδήλωναν έξω από την είσοδο του μετρό της Oxford Street. Δεκάδες άλλοι, δημοσιογράφοι  αυτή τη φορά έξω από το BBC  και δημόσιοι υπάλληλοι στην περιοχή του High Barnet οι οποίοι πρόκειται να απολυθούν.
Όσο κι αν κάποιοι εκθειάζουν τη Θάτσερ, ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι στη Μεγάλη Βρετανία που πιστεύουν ότι από εκείνην ξεκίνησε η μετατροπή των εργαζομένων σε αναλώσιμα! Αφήστε δε που τώρα γίνεται κουβέντα για σύνταξη στα 70 με 75!
Για να μη μιλήσω για τις επιπτώσεις που είχε στη ζωή του μέσου εργαζόμενου η ιδιωτικοποίηση των περισσότερων δημόσιων οργανισμών .  Θα αναφερθώ στα μεταφορικά μέσα με τις πανάκριβες ταρίφες και την κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών, αφού καθημερινή είναι  η  ταλαιπωρία για δεκάδες χιλιάδες επιβάτες από τις επαναλαμβανόμενες βλάβες στο δίκτυο.
Προς χάρη του ανταγωνισμού υπάρχουν τώρα πολλές ταχυδρομικές υπηρεσίες. Ρώτησα τη φίλη μου τη Μary, « ήταν καλύτερα πρώτα ή τώρα»;
Τώρα, μου λέει, δεν ξέρεις πότε θα περάσει ο ταχυδρόμος πρωί, μεσημέρι ή βράδυ και παρόλο που πληρώνεις πανάκριβα π.χ. για την αποστολή ενός δέματος στο Παρίσι, αυτό μπορεί να χαθεί στο δρόμο ή να φθάσει με μεγάλη καθυστέρηση -παρόλο που είναι εγγυημένη η ημέρα παράδοσης του.
Με λίγα λόγια, για να ζήσει κάποιος σήμερα  αξιοπρεπώς στο Λονδίνο θα πρέπει να είναι αρκετά  πλούσιος ή να έχει μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Μια μέση κατάσταση τείνει προς εξαφάνιση.
Και για να επανέλθω στον θάνατο της Θάτσερ, ακόμα και το BBC παρόλο που ήρθε σε πολύ δύσκολη θέση,  μετέδωσε τελικά  απόσπασμα του τραγουδιού ‘»Ντινγκ, ντονγκ, η μάγισσα είναι νεκρή»   το οποίο τραγουδούν δεκάδες χιλιάδες Βρετανοί. Το τραγούδι ανέβηκε σχεδόν στην κορυφή των Βρετανικών charts. Δεν είναι τυχαίο νομίζω.
Τέλος, εκτός από το σκληρό πρόσωπο που η Μάργκαρετ Θάτσερ  έδειξε στην εργατική τάξη,  θα πρέπει να επισημανθεί  ότι παρότι ήταν γυναίκα ποτέ  δεν ενδιαφέρθηκε για τα δικαιώματα των γυναικών.
Υ.Γ  Δεν είμαι κατά των αλλαγών. Είμαι υπέρ, όταν αποσκοπούν στην αποδεδειγμένη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του συνόλου κι όχι των λίγων και εύπορων. Κοιτώντας το σήμερα στο Λονδίνο και το αύριο στην Ευρώπη – Ελλάδα μπορώ να φανταστώ τη μελλοντική πραγματικότητα που περιμένει τα παιδιά μας.