Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Πολιτική και Συνενοχή

Της Ισμήνης Μώρου , anoixtoparathyro.gr

ΙΣΜΗΝΗ ΜΩΡΟΥ 
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η διάψευση των ελπίδων είναι πολλές φορές ηθικά δυσμενέστερη και από την χειρότερη πραγματικότητα.
Τα  κόμματα της κυβέρνησης  και της αξιωματικής αντιπολίτευσης  περνούν στη σιωπή τις ευθύνες τους  για την διάψευση των ελπίδων ενός λαού και ζητούν  και πάλι  την ψήφο μας.
Εναλλάξιμοι ρόλοι, εναλλάξιμα πρόσωπα, συνένοχοι κόσμοι, όχι βέβαια όλοι κι όχι πάντα. Όμως, κατά κανόνα.
Η συνενοχή  συμπυκνώνεται σε ένα ζήτημα κρίσιμης εθνικής σημασίας αυτή την μεταβατική και δύσκολη εποχή: στην εκούσια ή ακούσια μετατροπή της μνήμης μας  σε ένα τυχαίο άθροισμα κάποιων «γεγονότων» που συνέβησαν κάποτε «επειδή έτσι ήταν τότε οι συνθήκες». Μ’ αυτή την μοιρολατρική και επιλεκτική υποβίβαση της μνήμης  χωρίς ίχνος ανάγκης να καταγγέλλουμε τα μέχρι σήμερα δικά μας λόγια και έργα, ο καθένας από την πλευρά του διακηρύσσει ότι η ευθύνη κι η αξιοπρέπεια είναι πλέον μονόδρομος, τον οποίο «κάποιοι άλλοι ανεύθυνοι» δεν επιθυμούσαν και δεν επιθυμούν.
Τα «γεγονότα εξαιτίας των συνθηκών», είναι  το εισιτήριο για τον κόσμο της «λήθης» και ως εκ τούτου της επανάληψης, που μπορεί να ισχύσει και στις νέες συνθήκες, που είναι ακόμη πιο δύσκολες απ’ όσο ήταν κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο σημερινός «θρίαμβος» της κακής  πολιτικής εκμετάλλευσης είναι διπλά επικίνδυνος. Πρώτα, γιατί αναπαράγει στείρες και υποβαθμισμένες  κοινωνικές μορφές  και καθηλώνει τον άνθρωπο σε αδιάφορο έως  και παθητικό δέκτη. Και δεύτερο, γιατί όλα αυτά που ξέρουμε και που μαντεύουμε γίνονται με τον μανδύα κάποιας δήθεν φιλελεύθερης ή αριστερής ιδεολογίας, κάποιας κατ’ όνομα ιδεολογίας, όπου όλα τα στοιχεία της αμετροέπειας, του ευτελισμού, της υποβάθμισης, των ακραίων πολιτικών συμπεριφορών  ξαναζούν με ένα προσωπείο….
Και ο λαϊκισμός καλά κρατεί και  επιμένει να  αναζητεί εναγωνίως τα νέα γούστα της κοινωνίας μας!
Λαϊκισμός συνεπώς, τον οποίο κατά τα άλλα ο ίδιος  μέμφεται, έλλειμμα ήθους , ακόμα και εξυπνάδας,  η πρόσφατη πολιτική συμπεριφορά του κ. Μεϊμαράκη,  που αναπαράγει τα πρότυπα των πολιτικών του συμπλεγμάτων  υποτιμώντας, υποβαθμίζοντας όχι μόνον το αντίπαλο κόμμα της κυβέρνησης , αλλά εν τέλει το κόμμα του ,τον εαυτόν του και τους ανθρώπους του! Φαίνεται να μην έχει ακόμα αντιληφθεί την ανατροπή του κατεστημένου και εγκατεστημένου από την δεξιά, ότι δηλαδή ο ελληνικός λαός έχει διαγνώσει πλέον ότι οι ομαλές εξελίξεις και οι «επί αρχών» αντιπαραθέσεις στα πολιτικά κόμματα  σημαδεύουν την πολιτική ζωή του τόπου. Δεν αφορούν απλώς μερικούς φιλόδοξους δελφίνους ή βαρόνους . Αφορούν τη μοίρα του τόπου. Και η τύχη του τόπου έχει αφήσει πολύ πίσω  τον κ. Μεϊμαράκη  και τις πρακτικές του κόμματος του, πάθημα που φαίνεται να μην έγινε μάθημα!
Λαϊκισμός, ανευθυνότητα, απειρία και η πολιτική στάση του κ. Τσίπρα, οποίος γνώριζε καλά ότι ένας ήταν ο δρόμος, εκείνος της Ευρώπης, γνώριζε καλά ότι με αυτό το πολιτικό και υπηρεσιακό του προσωπικό η δημιουργική, μεταρρυθμιστική πολιτική διακυβέρνησης  ήταν αδύνατη κι όμως  αγνόησε τα αυτονόητα!
Πρόταξε την φιλοδοξία της εξουσίας, την προσωρινή διατήρηση κομματικών ισορροπιών  και ίσως  την ικανοποίηση αισθημάτων φιλαυτίας, παρασύροντας έναν λαό σε οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και ανθρώπινους εξευτελισμούς , οδηγώντας τον πάλι σε αβέβαια εκλογικά μονοπάτια.
Πιάνοντας τον σκοροφαγωμένο, από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών, «μίτο της Αριάδνης» κατάφερε να χωθεί ακόμα πιο βαθιά στον λαβύρινθο των επιλογών μιας ασπόνδυλης αριστερής κυβέρνησης παίρνοντας μόνον μια σωστή στροφή προς την Ευρώπη και το ερώτημα παραμένει: θα βρει την έξοδο;;;
Ίσως εάν αποφύγει από τούδε και στο εξής τις ροκ ακροβασίες…. Eάν αποφασίσει να διαμορφώσει επιτέλους μια σοβαρή προοδευτική, φιλοευρωπαϊκή  κυβέρνηση συνεργασιών και αξιόπιστων πολιτικών, ίσως…  τότε η προσπάθεια να μην είναι σαν «των συφοριασμένων»….
Εμείς όμως οι προοδευτικοί άνθρωποι έχουμε υποχρέωση και  τολμάμε να μιλάμε για την αθέατη πλευρά της νομής της εξουσίας, που είναι αποκλειστικό προνόμιο των κομμάτων του όποιου δικομματισμού!
Εμείς  υποστηρίζουμε ότι ο πολιτικός πολιτισμός ισοδυναμεί με την υπερηφάνεια ενός λαού και θέτουμε βέτο στην απροκάλυπτη απεμπόληση κάθε ορθής πολιτικής και αναπτυξιακής, μεταρρυθμιστικής  λογικής και σκέψης.
Διαφορετικά «Μην αμελήσετε/ Πάρτε μαζί σας νερό/ Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία».

*Μέλος ΚΕ ΔΗΜ.ΑΡ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας την γνώμη σας...