Μια ομάδα που δεν μπορεί να κερδίσει

  27/08/13 ,Του Τάσου Παππά, efsyn.gr

Ο πολλαπλασιαστής (τον θυμάστε;) ήταν λάθος, όπως παραδέχτηκε ανεπισήμως το ΔΝΤ. Οι προβλέψεις για τη διάρκεια και την έκταση της ύφεσης, κι αυτές λάθος. Και εδώ έχουμε ομολογία από επίσημα αυτή τη φορά χείλη. Το χρέος, παρά τα δύο κουρέματα, που ούτε γενναία ούτε έξυπνα αποδείχτηκαν, έχει ξεφύγει τόσο πολύ που βάζει σε προβληματισμό (;) τα κυβερνητικά στελέχη και τα υποχρεώνει να επιστρατεύσουν τα γνωστά τερτίπια για να το παρουσιάσουν μειωμένο. Η ανεργία έχει εκτιναχθεί σε τέτοιο ύψος που ακόμη και οι καλοζωισμένοι και κυνικοί τεχνοκράτες των Βρυξελλών έφτασαν στο σημείο να δηλώνουν ότι δεν είναι ανεκτό. Οι τιμές στα περισσότερα προϊόντα, παρά τις διακηρύξεις των υπευθύνων για τη λειτουργία της αγοράς, δεν λένε να πέσουν. Τα μόνα που εξακολουθούν να πέφτουν είναι τα εισοδήματα, αφού τα χαράτσια και οι φόροι επιτίθενται κατά μέτωπον, ενώ τα λουκέτα στα μαγαζιά καίνε τα μάτια όσων κάνουν μια βόλτα στο κέντρο των πόλεων.

«Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις» λένε οι προπονητές των ομαδικών αθλημάτων. Ομάδα όμως που παραπαίει, που πηγαίνει από ήττα σε συντριβή και από πανωλεθρία σε διασυρμό τι την κάνεις; Φυσικά αλλάζεις και αυτήν και τον προπονητή, ενίοτε και τον πρόεδρο. Μπας και σωθεί. «Προς θεού, όχι πανικός τώρα, η ομάδα θα στρώσει και στο τέλος θα μείνει στην κατηγορία» απαντούν οι δοκησίσοφοι μπιστικοί των προέδρων και οι συναξαριστές υπάλληλοί τους στις εξέδρες. Και συστήνουν να μείνουν οι παίκτες, να ανανεωθεί η εμπιστοσύνη στον προπονητή και να σταματήσει η αμφισβήτηση της διοίκησης. Ταυτοχρόνως επιχειρούν να ωραιοποιήσουν την εικόνα. Δεν φταίει η ομάδα, απλώς οι αντίπαλοι χρησιμοποιούν βρόμικα μέσα, ελέγχουν τη διαιτησία, μας κλέβουν βαθμούς και σπέρνουν τη διχόνοια στις τάξεις μας. Υπομονή, κουράγιο και όλα θα φτιάξουν. Για το πότε δεν μπορούμε να δεσμευτούμε, αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Αυτό δεν είναι πάνω – κάτω το παραμύθι που σερβίρουν στον ελληνικό λαό οι κυβερνητικοί παράγοντες; Και για να μην είναι όλα μαύρα και επειδή το ακροατήριο θέλει και μια ευχάριστη είδηση για να πιαστεί, μας λένε ότι υπάρχουν και καλά σημάδια. Για παράδειγμα, πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, έστω κι αν χρησιμοποιήσαμε τα κόλπα του μάγου Μέρλιν. Συνεπώς το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε αταλάντευτα στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών, να κλείσουμε τα αυτιά μας στις ηδύφθογγους Σειρήνες του λαϊκισμού και, το κυριότερο, να διώξουμε από το μυαλό μας κάθε πειρασμό για χαλάρωση. Εχουμε ξεκινήσει να ανεβαίνουμε το βουνό, αλλά έχουμε ακόμη να διανύσουμε πολλά χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουμε στην κορυφή. Το είπε και ο κ. Σόιμπλε. Να δείτε ότι μετά τις γερμανικές εκλογές όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Συγγνώμη, για να γυρίσουμε στις αναλογίες με τον αθλητισμό, μ’ αυτήν την ομάδα, αυτούς τους παίκτες και αυτή τη διοίκηση, και κατηγορία θα πέσουμε και η επιστροφή μας σ’ αυτήν θα φαντάζει άπιαστος στόχος.