4/7/2013 , avgi.gr
  Όταν κόβονται συντάξεις, καθυστερεί αδικαιολόγητα η έναρξη καταβολής τους και περικόπτονται τα εφάπαξ, το να μιλάμε για την επιστροφή ενός μικρού ποσού για φάρμακα φαντάζει πολυτέλεια. Ωστόσο η συγκεκριμένη περίπτωση αποκαλύπτει ανάγλυφα τη δυσλειτουργία κάποιων φορέων, μέρος των αιτιών της κρίσης που βιώνουμε.
Ο φίλος μου ο Πέτρος έχει ήπιο χαρακτήρα, σε τυχόν διαφωνίες προσπαθεί να δει και την άλλη πλευρά, σπάνια εξοργίζεται, και ως άνθρωπος με πολλαπλές δραστηριότητες έχει αντιμετωπίσει τον κρατικό -κυρίως- παραλογισμό σε πολλές περιπτώσεις.
Πριν από 7 μήνες, στις 3 Δεκεμβρίου 2012, αγόρασε φάρμακα αξίας 38,41 ευρώ. Λόγω της απεργίας των φαρμακοποιών, πλήρωσε όλο το ποσό και, με υπόδειξη της φαρμακοποιού, πήγε την απόδειξη στον ΟΑΕΕ Αγ. Αναργύρων, όπου εργάζεται. Η πρώτη ψυχρολουσία ήταν ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία είχε συγχωνευθεί και έπρεπε να πάει στον ΟΑΕΕ Ιλίου. Εκεί δήλωσαν αναρμοδιότητα και τον παρέπεμψαν στο κατάστημα Ομονοίας. «Τόσα χρόνια ραγιάς», όπως λέει, υποψιάστηκε τη συνέχεια και, για να μην χάνει χρόνο εις βάρος της δουλειάς του, έστειλε στις 17.12.2012 την απόδειξη στον ΟΑΕΕ Ομονοίας, μαζί με μία επιστολή όπου ζητούσε, εφ' όσον συμφωνούσαν, να καταθέσουν την αναλογία τους (περίπου 30 ευρώ), σε τραπεζικό λογαριασμό του.
Στις 11.1.2013 του απαντούν ότι το θέμα δεν τους αφορά και ότι η αίτησή του έχει σταλεί στο κατάστημα της περιοχής κατοικίας του, στην Αγ. Παρασκευή. Νέα επιστολή και από εκεί, στις αρχές Μαΐου, αλλά με ημερομηνία εγγράφου 16 Ιανουαρίου (θλιβερό κατάλοιπο συνήθων πρακτικών του ΤΕΒΕ, ενός Ασφαλιστικού Ταμείου που, εκτός των άλλων, υπενθύμιζε διαρκώς τις πολλές υποχρεώσεις του ασφαλισμένου, αλλά ποτέ κάποιο δικαίωμα). Τον πληροφορούν ότι η αίτησή του επεστράφη στο κατάστημα Ομονοίας, από όπου πρέπει να προωθηθεί στον ΟΑΕΕ Ιλίου. Δηλαδή, από εκεί που ξεκίνησε!
Θα συνεχίσει να ψάχνει την άκρη, όχι τόσο για να εισπράξει τα 30 ευρώ (κάτι που έπαψε να ελπίζει), αλλά για να παρακολουθήσει τη διαδρομή του απόλυτου παραλογισμού. Μια υπόθεση, που δεν έπρεπε να απασχολήσει τον ΟΑΕΕ και τον ασφαλισμένο πάνω από 5 λεπτά, έχει μέχρι τώρα εμπλέξει δυσανάλογα πολλά καταστήματα και υπηρεσίες του ΟΑΕΕ, έχουν απασχοληθεί υπάλληλοι για να συντάσσουν και να στέλνουν έγγραφα και, αν ποτέ καταβληθούν αυτά τα 30 ευρώ, θα έχουν κοστίσει στο Ταμείο (και άρα στο Ελληνικό Δημόσιο) πολύ περισσότερα.
Μεγάλο θέμα, που δεν σηκώνει ανάλαφρη παρουσίαση, είναι οι δυσβάστακτες εισφορές. Ο ΟΑΕΕ έδωσε μια μικρή ανάσα με τη δυνατότητα των ταμιακώς ενήμερων ασφαλισμένων να επιλέγουν χαμηλότερη κατηγορία. Αν όμως ένας ασφαλισμένος, ο οποίος όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν τακτικός, καθυστερήσει κάποια εισφορά -προφανώς από αδυναμία- τότε, σαν τιμωρία, επανέρχεται στην προηγούμενη υψηλή κατηγορία.
Ο ασφαλισμένος έχει την αίσθηση ότι ο ασφαλιστικός του φορέας δεν είναι εκείνος που θα του προσφέρει θαλπωρή και βοήθεια σε κάποια δύσκολη στιγμή, αλλά κάποιος που τον παραφυλάει, για να τον ρίξει κάτω στο πρώτο στραβοπάτημα.
kosmaskefalos@gmail.com