Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Οταν η πολιτική υποκύπτει στη επικοινωνία

του Πάνου Σώκου , matrix24.gr
ΠΑΝΟΣ ΣΩΚΟΣ

Όταν οι πολιτικοi υποκύπτουν στην γοητεία της ατάκας, στο εύκολο μήνυμα και στην επικοινωνία που είναι η μόδα της εποχής, τότε η πολιτική χάνει την ουσία της, οι πολίτες δεν ενημερώνονται ολοκληρωμένα, επιλέγουν με βάση το “φαίνεσθαι” και στο τέλος γίνονται οι πιο αυστηροί επικριτές...

Πολλα τα σχετικά παραδείγματα τα τελευταία χρόνια:
-Κορυφαίο το “λεφτά υπάρχουν “ του Γιώργου Παπανδρέου (το 2009 στην ΔΕΘ). Ηταν μια φράση της ομιλίας του που ολοκλήρωνε με ευρηματικό τρόπο ενα σκεπτικό για το πως μπορούν, να βρεθούν λεφτά για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Γρήγορα έγινε μήνυμα -σύνθημα της τότε προεκλογικής περιόδου, άρχισε να περνάει στον κόσμο και να φέρνει αποτελέσματα για το ΠΑΣΟΚ. Δυο μαγικές λέξεις που θα ζήλευε και ο πιο ταλαντούχος επικοινωνιολόγος, συνέβαλαν στην εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ αλλ' όμως πολύ γρήγορα έγιναν η ταφόπλακα του Γιώργου Παπανδρέου.
Γιατί συνέβη αυτό: Επειδή οι τότε πράσινοι κομματικοί επιτελείς μεθυσμένοι από την επιτυχία του εύκολου εντυπωσιασμού και της άμεσης αποδοχής, που εξασφάλιζε η πιασάρικη ατάκα δεν φρόντισαν εγκαίρως, να δώσουν στην φράση την πραγματική της διάσταση. Την άφησαν να λειτουργεί επικοινωναικά σπέρνοντας ελπίδες ότι τάχα το δημόσιο ταμείο ειναι γεμάτο χρήματα και ο Γιώργος μόλις γίνει πρωθυπουργός θα τα μοιράσει στον κόσμο. Δεν ανέδειξαν το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο η φράση αυτή θα έβρισκε την πραγματικό της νόημα. Εκαναν επικοινωνία και όχι πολιτική. Οι επικοινωνιολόγοι πήραν άριστα οι πολιτικοί μηδέν. Μόνο που το δημόσιο ταμείο ήταν άδειο, όπως αποδείχθηκε και ο Γ. Παπανδρέου το πλήρωσε ακριβά , κυρίως το πλήρωσε ο λαός, που συνήθως έλκεται απο τις υποσχέσεις και τα μεγάλα και εύκολα λόγια.
-Επίσης ο Αντώνης Σαμαράς επένδυσε επικοινωνιακά στην δήθεν “επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου” και “σε ένα άλλο μείγμα πολιτικής” όπως έλεγε. Ομως ούτε επαναδιαπραγμάτευση έκανε ουτε άλλο μείγμα πολιτικής είχε. Αντιθέτως εφάρμοσε το μνημόνιο στην πιο σκληρή μορφή του. Ο κόσμος όμως είχε παραπλανηθεί.
- Ο Κώστας Καραμανλης το 2004 έγινε πρωθυπουργός με ενα τεράστιο ποσοστό γιατί υποσχέθηκε επανίδρυση του κράτους. Οι πολίτες κουρασμένοι και απογοητευμένοι από την τελευταία περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη , τον πίστεψαν . Γρήγορα ομως αποδείχθηκε οτι ο πρώην πρωθυπουργός μάλλον εννοούσε την επανίδρυση του δεξιού κράτους καθώς με την δική του διακυβέρνηση όχι μόνο δεν επανιδρύθηκε το κράτος αλλά μάλλον κατέρρευσε από σκάνδαλα, διόγκωση του δημοσίου χρέους , καταστροφή της οικονομίας, δίογκωση του δημοσιου τομεα.. Το μήνυμα δεν είχε πολιτικό περιεχόμενο και επεξεργασμένη σρατηγική. Ήταν απλώς μία εύκολη προεκλογική ατάκα.
--Κι ερχόμαστε στις μέρες μας.
Τι έλεγε στις ομιλίες του ο Αλέξης Τσίπρας; Οτι την επομένη των εκλογών “θα σκίσουμε το μνημόνιο και θα καταργήσουμε όλους τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων”. Ήταν ένα λεκτικό εύρημα, που έκανε ακόμα πιο παραστατική και άμεση την θέση που ήθελε, να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, οτι θα καταργήσει το μνημόνιο. Και αρκέστηκε σε αυτό χωρίς να εξηγήσει ότι χρειάζεται πολύ χρόνος και η κυβέρνησή του θα αναγκασθεί για ένα μεταβατικό διάστημα να συγκατοικήσει με τους τα χρήματα των οποίων χρειάζεται ακόμα η ελληνική οικονομία.
Μόνο που ο κόσμος - όπως και με το “λεφτά υπάρχουν” - παίρνει τοίς μετρητοίς αυτά που λένε οι πολιτικοί και οχι με δόσεις και ζητάει άμεσα αποτελέσματα. Σήμερα λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχες για να πείσει ακόμα και δικούς του βουλευτές ότι δεν κάνει κωλοτούμπα απο τις προεκλογικές του υποσχέσεις , αλλά ότι η συμφωνία είναι επωφελής συμβιβασμός και αποτελεί το πρώτο βήμα για το οριστικό τέλος της μνημονιακής πολιτικής σε όλες τις εκφράσεις της. (σ.σ σε κάθε περίπτωση είναι ο καλύτερος δυνατός συμβιβασμός υπό τις παρούσες συνθήκες, ένα θετικό πρώτο βήμα για το οποίο όμως θα πρέπει πεισθεί και ο λαός πριν είναι πολύ αργά).
Εν κατακλείδι: Τα κόμματα και οι ηγέτες τους με γενικότητες και συνθήματα προσπαθούν προεκλογικά, να πείσουν τους πολίτες και συνήθως το καταφέρνουν. Δυστυχώς δεν φωτίζουν όλα τα γεγονότα απ' όλες τις πλευρές γιατί θεωρουν πως αν το κάνουν θα χάσουν το κομμάτι εκείνο των ψηφοφόρων, που θα τους οδηγήσει στην εξουσία. Ξεχνούν όμως ότι οι πολίτες μετεκλογικά ζητούν τα συνθήματα και τα μηνύματα να γίνουν αμέσως πράξεις. Και στην εποχή της κρίσης όπως έδειξε η εμπειρία των προηγούμενων κυβερνήσεων , δεν δίνουν πίστωση χρόνου, δεν έχουν αυτή την δυνατότητα.
Η επικοινωνία ειναι βασικό εργαλείο κάθε πολιτικού κόμματος μόνο που για να αποδώσει μακροπρόθεσμα και να μη γυρίσει μπούμερανγκ θέλει σαφές και αξιόπιστο πολιτικό περιεχόμενο, ενημέρωση των πολιτών και ευδιάκριτη στρατηγική.

‘’Eν είδη ανεκδότου’’ με αφορμή τη συνεδρίαση της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ την 28/2/2015

28 Feb, 2015 , ipyxida.gr


‘’Η Εθνική μας ομάδα κωπηλασίας, εκμεταλλευόμενη ένα κοινοτικό κονδύλιο, θέλησε να διοργανώσει ένα διεθνή αγώνα κωπηλασίας και προς τούτο προσκάλεσε την Εθνική ομάδα της ‘’Κωπηλατούπολης’’ σε ένα φιλικό μεν, αυξημένου όμως γοήτρου αγώνα δε.
Στον αγώνα δόθηκε επίσης ιδιαίτερη προβολή και δημοσιότητα, κάτι ως Εθνική Εορτή και έτσι την ημέρα της διεξαγωγής του, πλήθη κόσμου συνέρεαν στο κωπηλατοδρόμιο για να ενισχύσουν την ομάδα μας και να χαρούν τη νίκη.
Ο αγώνας έγινε, αλλά η Εθνική μας ομάδα τερμάτισε μισό μίλι πίσω από την αντίπαλη και καταϊδρωμένη!
Η έκπληξη, η στεναχώρια και ο διεθνής αντίκτυπος της ήττας έκανε τον ίδιο τον Υπουργό Αθλητισμού να διατάξει πλήρη διερεύνηση των αιτιών της.
Έτσι λοιπόν όλοι οι σοφοί του αθλήματος μαζεύτηκαν και επί μέρες μελετούσαν κάθε πτυχή του αγώνα και ανέλυαν κάθε τι που μπορούσε να αναλυθεί.
Κατέληξαν, μετά από επίπονες και κοπιαστικές προσπάθειες, ότι η αιτία της ήττας βρισκόταν στη σύνθεση της ομάδας.
Ενώ οι αντίπαλοι έτρεχαν με έναν πηδαλιούχο και επτά κωπηλάτες, η δική μας ομάδα έτρεχε με επτά πηδαλιούχους και έναν κωπηλάτη.
Ήταν φανερό ότι έπρεπε να αλλάξει ολοκληρωτικά η σύνθεση της ομάδας. Ξαναμαζεύτηκαν λοιπόν οι σοφοί του αθλήματος, με εντολή Υπουργού και πάλι και μετά από ημέρες αναλύσεων και σχεδίων επί χάρτου και στίβου, ανακοίνωσαν τη νέα σύνθεση της ομάδας.
Η νέα ομάδα θα αποτελείτο από έναν πηδαλιούχο, δύο υποπηδαλιούχους, τρείς ανθυποπηδαλιούχους, έναν συντονιστή και έναν κωπηλάτη!
Τώρα πια μπορούσαμε να ξανακαλέσουμε την αντίπαλη ομάδα και να πάρουμε το αίμα μας πίσω!
Ο νέος αγώνας έγινε και πάλι μετά βαΐων και κλάδων, αλλά αυτή τη φορά τερματίσαμε ένα μίλι πίσω από την αντίπαλη ομάδα!
Το αποτέλεσμα έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία σε όλη τη χώρα! Εθνική ντροπή!
Ο Υπουργός Αθλητισμού παραιτήθηκε, αλλά η παραίτησή του δεν έγινε αποδεκτή!
Αυτή τη φορά η εντολή για τη διερεύνηση των αιτιών της ήττας και τη δημιουργία αξιόμαχης ομάδας ήρθε από πολύ ψηλά! Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε να μπει ‘’το μαχαίρι στο κόκκαλο’’
Σε εκτέλεση της πρωθυπουργικής εντολής, μια διευρυμένη σύσκεψη σοφών και ιθυνόντων από όλη τη χώρα ξεκίνησε και πάλι τη λειτουργία της.
Ημέρες επί ημερών η επιτροπή συνεδρίαζε κλεισμένη σε ιδιαίτερο χώρο, αναλύοντας κάθε πτυχή του προβλήματος, ενώ ο φίλαθλος κόσμος περίμενε με αγωνία να ακούσει τα νέα για το μέλλον του αθλήματος.
Και πραγματικά μετά από κόπο και ιδρώτα η επιτροπή ανακοίνωσε τα αποτελέσματά της:
1.- Απολύεται ο κωπηλάτης και
2.- Ανατίθεται σε άλλη εταιρεία η κατασκευή νέας κωπηλατικής λέμβου!


Για την αντιγραφή

Νίκος Γραικούσης *
*Μέλος της Ε.Ε της ΔΗΜΑΡ

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Τα τρία κλειδιά για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό τον Μάρτιο

sofokleousin.gr
Τα τρία κλειδιά για να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό τον Μάρτιο

Eνώ Βερολίνο και Βρυξέλλες λένε πλέον ανοιχτά ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί  νέο δάνειο τουλάχιστον 20 δισ. - που θα συνοδεύεται προφανώς από καινούργια συμφωνία/μνημόνιο - η κυβέρνηση προσπαθεί να λύσει τον γρίφο του χρηματοδοτικού κενού που μπορεί προκύψει άμεσα, στα μέσα Μαρτίου. Τα "εργαλεία" στα οποία προσβλέπει είναι οι σημερινές εισπράξεις από ΕΝΦΙΑ -ΦΠΑ και τα ταμειακά διαθέσιμα φορέων του δημόσιου τομέα, τα οποία μπορούν  να χρησιμοποιηθούν μέσω repos. Ομως αυτά απλώς θα αμβλύνουν το πρόβλημα. Η λύση βρίσκεται στα χέρια της ΕΚΤ: Αν δώσει δώσει το πράσινο φως για αύξηση ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων, ο σκόπελος του Μαρτίου θα ξεπερασθεί.
Παράλληλα λοιπόν με τις κινήσεις που γίνονται στο εσωτερικό για  τη συγκέντρωση εσόδων, τη μεταφορά διαθεσίμων και την μετάθεση πληρωμών προς προμηθευτές του Δημοσίου, εντείνονται οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με Ευρωπαίους αξιωμτούχους, προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις προς την πλευρά της ΕΚΤ για να συναινέσει σε αναπροσαρμογή του πλαφόν εντόκων γραμματίων.
Ο στόχος των επιπλέον 10 δισ. ευρώ - και εν συνεχεία 5 δισ. - έχει εγκαταλειφθεί. Τώρα ζητείται αναπροσαρμογή της τάξης των 2 δισ. ευρώ, που θα έλυνε προσωρινά το πρόβλημα, δίνοντας στο Δημόσιο τη δυνατότητα να καλύψει τις υποχρεώσεις του Μαρτίου.
Σε εκκρεμότητα παραμένει και το ελληνικό αίτημα να συμψηφισθούν με οφειλές προς το ΔΝΤ τα 1,9 δισ. ευρώ που πρέπει να αποδώσει η ΕΚΤ στην Ελλάδα, ποσό που αντιστοιχεί στα κέρδη της κεντρικής τράπεζας από ελληνικά ομόλογα.
Ομως οι πιθανότητες να δίνει αποδεκτό είναι μάλλον μηδαμινές. Το Eurogroup  το αντιπαρήλθε στη συμφωνία για 4μηνη παράταση του προγράμματος και η ΕΚΤ δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει αυτή την εκταμίευση χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η αξιιολόγηση από την πρώην τρόικα.
Κλίμα και σεναριολογία
Προς το παρόν για την κυβέρνηση  μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κλίμα αβεβαιότητας που δημιουργείται σταδιακά, καθώς ανακυκλώνεται η"φιλολογία" περί χρηματοδοτικού κενού και αρχίζουν να κυκλοφορούν καταστροφολογικά  σενάρια περί χρεοκοπίας, πιστωτικού γεγονότος, αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού.
Πέραν των άλλων έμμεσων επιτπώσεν στην οικονομία και στα δημοσιονομικά, οι ανησυχίες αυτές  εκτιμάται ότι θα προκαλέσουν πάλι  εκροές καταθέσεων, οι οποίες είχαν ανακοπέι μετά τη συμφωνία στο Eurogroup.
 Το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο και το Μέγαρο Μαξίμου δίνουν ιδιαίτερη σημασία στον επικοινωνιακό χειρισμό του θέματος, εκτιμώντας ότι υπό τις παρούσες συνθήκες  είναι πολύ σημαντικό να αποτραπεί η δημιουργία κίματος έντονης ανησυχίας και μικροπανικού. Πρώτο μέλημα να εδραιωθεί η πεποίθηση ότι  δεν οδηγούμαστε σε αδιέξοδο και ότι δεν υπάρχει πιθανότητα  καθυστέρησης στην καταβολή μισθών και συντάξεων.
Προσπαθούν λοιπόν να δώσουν μηνύματα αισιοδοξίας και να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη, τονίζοντας ότι  «έχουμε χρόνο και λύσεις θα βρεθούν».

Ας το κάνουμε όπως οι Γερμανοί...

του Γιάννη Παντελάκη , protagon.gr


H Ένωση Γερμανών δημοσιογράφων έκανε κάτι ενδεχομένως αυτονόητο για τη χώρα τους, αλλά όχι και για τη δική μας. Αντέδρασε στον λαϊκισμό μιας χυδαίας φυλλάδας, της Bild, η οποία με πρωτοσέλιδο τίτλο «Όχι άλλα δισεκατομμύρια στους άπληστους Έλληνες» καλούσε τους αναγνώστες και τους επισκέπτες του ειδησεογραφικό της portal υπέρ του «όχι» εν όψει της ψηφοφορίας που θα γίνει στο Γερμανικό κοινοβούλιο για την έγκριση ή όχι παράτασης του ελληνικού προγράμματος.
Το πιο ακραίο είναι ότι ζητάει από τους αναγνώστες της να βγάλουν selfie με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας για να ενισχύσει την καμπάνια της!
Αναρωτιέμαι για το πόσες φορές η δική μας ένωση, οποιαδήποτε ένωση εκπροσωπεί δημοσιογράφους στη χώρα μας, έκαναν κάτι τέτοιο όταν αναλόγου χυδαιότητας ελληνικά μέσα ενημέρωσης ακολουθούσαν τέτοιες τακτικές. Και όποτε το έκαναν, οι σχετικές παρεμβάσεις ήταν μικρές και αδύναμες. Και ας μην αναρωτηθούμε αν έχουν συμβεί τέτοια από ημεδαπά εντυπα, ηλεκτρονικά ή ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Τα παραδείγματα άπειρα και όχι μόνο τα τελευταία χρόνια της κρίσης, αλλά και παλαιότερα. Από τα χρόνια εκείνα που ταυτίζαμε τα γειτονικά Σκόπια μ' ένα «κρατίδιο τουρκόγυφτων» μέχρι τα πρόσφατα, όπου βλέπαμε την σημερινή Γερμανία ως συνέχεια της ναζιστικής. Και όχι μόνο τα πολιτικά πρόσωπα που εξουσιάζουν στην χώρα αυτή, αλλά συλλήβδην τους Γερμανούς.
«Η καμπάνια με τις selfie του Bild.de ξεπερνά το όριο και θυμίζει πολιτική καμπάνια» τονίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Γερμανών δημοσιογράφων, Michael Konken, αιτιολογώντας την ανακοίνωση αποδοκιμασίας της Bild. Πού να ηξερε πόσα όρια έχουμε ξεπεράσει εμείς και πόσες πολιτικές καμπάνιες έχουν κάνει ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Από τότε που χάραζαν εξωτερική πολιτική με μποϊκοτάζ προϊόντων μέχρι πρωτοσέλιδα υβριστικά δημοσιεύματα για λαούς, οι ηγεσίες των οποίων δεν μας άρεσαν.
Ειδικά στα χρόνια της κρίσης, κάθε πληροφορία γύρω από αυτήν, τα αίτια, τις προτάσεις και τις λύσεις, έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία απ' ό,τι σε άλλες εποχές. Το διάχυτο αίσθημα καθε λογής (και όχι μόνο οικονομικής) ανασφάλειας που υπάρχει σ' ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το κάνει όχι απλά ευάλωτο, αλλά και πρόθυμο να δεχτεί εύκολα καθε απόπειρα «πληροφόρησης» που θα του χαϊδεύει τ' αυτιά. Και παράλληλα, κάνει περισσότερο αποό αναγκαία την απόσταση των μέσων από τα γεγονότα και την μη μετατροπή τους σε φορείς οπαδικών, κομματικών ή απλά στενά ιδιοτελών επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η αλήθεια είναι αναγκαία περισσότερο από κάθε άλλη εποχή. Και η μη χειραγώγηση από τα μέσα, το ίδιο. Η ελληνική κοινωνία, βαθειά διχασμένη, πολλές φορές για λάθος λόγους, έχει ανάγκη από ΜΜΕ που μπορεί να είναι μεταφορείς πολιτικών απόψεων και όχι διαστρεβλωτές της πραγματικότητας. Και αυτή την ανάγκη, θα πρέπει κάποια στιγμή και οι ελληνικές ενώσεις δημοσιογράφων να την υπερασπιστούν...

Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;


 Συντάκτης:Τάσος Παππάς , efsyn.gr
 Η φράση του τίτλου αποδίδεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Λέγεται ότι την είπε αμέσως μετά τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της εποχής.
Βεβαίως ο Καραμανλής προσπάθησε να βγάλει από πάνω του τη ρετσινιά, αλλά δεν θα μπορούσε να ομολογήσει  ότι το παρακράτος το έστησε η παράταξη του, ο ίδιος το ανέχτηκε και το χρησιμοποίησε για να οργανώσει τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961.
Ήταν η περίοδος που ψήφιζαν τα δέντρα και οι πεθαμένοι. Αυτά είναι ιστορία.
Το ερώτημα πάντως επανέρχεται στην επικαιρότητα γιατί ακούω στελέχη της κυβέρνησης να λένε -τα περισσότερα ιδιωτικώς, κάποια και δημοσίως- ότι θεσμικοί και παραθεσμικοί κύκλοι βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές στην κυβέρνηση με παρότρυνση ξένων αξιωματούχων, για να ακριβολογούμε, του Σόιμπλε.
Με έναν τρόπο το είπε και ο πρωθυπουργός μιλώντας στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Απευθυνόμενος στα μέλη του κομματικού οργάνου, ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε: «Να υλοποιήσουμε τη λαϊκή εντολή για άσκηση της διακυβέρνησης της χώρας, ξεκινώντας το ξήλωμα του καθεστώτος του μνημονίου και των εκπροσώπων του στον κρατικό μηχανισμό».
Τι εννοούν άραγε ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη της κυβέρνησης; Αναφέρονται στο γνωστό θέμα της διαπλοκής; Ονόματα παρακαλώ, αλλιώς θα έχουμε μία από τα ίδια. Γιατί, όπως θυμάστε, σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις μίλησαν για τον εγκληματικό ρόλο της διαπλοκής αλλά έμειναν στα λόγια. Συνεργάστηκαν αρμονικά μαζί της. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι παραθεσμικοί κύκλοι.
Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν όταν προσεγγίζουμε τον όρο «θεσμικοί κύκλοι». Με βάση την κοινή λογική, πρέπει να υποθέσουμε ότι στην ομάδα αυτή εντάσσονται πρόσωπα και φορείς που κινούνται εντός του πλαισίου και έχουν εξουσίες.
Αν οι κύκλοι αυτοί δεν υπηρετούν, ως οφείλουν, την πολιτική της χώρας, όπως την προωθεί η εκλεγμένη κυβέρνηση, λειτουργούν σαν πέμπτη φάλαγγα ή σαν Δούρειος Ίππος των ξένων και παραμένουν στις θέσεις τους, τότε υπάρχει ζήτημα δημοκρατίας. Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να τους αποκαλύψει, να τους καταγγείλει δημοσίως και να τους ξηλώσει.
Διαφορετικά, ο κ. Τσίπρας πολύ σύντομα θα αναρωτηθεί, όπως και ο Καραμανλής,«ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;».
Και είναι κρίμα να φτάσει στο σημείο να το πει. Αυτός άλλωστε δεν έχει λόγους να ντρέπεται για το παρελθόν της παράταξής του.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Για τα μάτια του κόσμου...


 Συντάκτης: Νίκος Ασημακόπουλος , efsyn.gr
 Τελικά, ο υφυπουργός Αθλητισμού δεν διακόπτει το πρωτάθλημα. Προφανώς, ή δεν τολμάει ή κατάλαβε ελάχιστα πράγματα από τη γενικότερη διάθεση που υπάρχει στην ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία για ξεκαθάρισμα της κατάστασης και ξεκίνημα από την αρχή.
Ελεγα και χθες ότι αυτή η Σούπερ Λίγκα, έτσι όπως γίνεται, δεν αφορά σχεδόν κανέναν!
● Ελάχιστοι πηγαίνουν στο γήπεδο.
● Οι κερκίδες έχουν γίνει μόνιμο καταφύγιο για κάποιες συμμορίες χουλιγκάνων που το παίζουν «αδάμαστος λαός».
● Το συνδρομητικό κανάλι, το οποίο μεταδίδει τα ματς, απευθύνεται σε βαριεστημένους και αηδιασμένους τηλεφιλάθλους, οι οποίοι ασχολούνται μόνο με τα λάθη των διαιτητών.
● Και γενικότερα υπάρχει μια παγερή αδιαφορία (έως και σιχαμάρα!) γι’ αυτό που πλασάρεται σαν ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που ασχολούνται είναι οι ιδιοκτήτες-πρόεδροι, όχι επειδή τους αρέσει η μπάλα, αλλά για να εισπράττουν από τα δικαιώματα μετάδοσης των αγώνων τους από διάφορους σπόνσορες-κορόιδα, και από τα μπόνους συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις που φέρνουν ζεστά εκατομμύρια.
Φυσικά, μια τέτοια λογική αντιμετώπισης της κατάστασης δεν ενδιαφέρει τους περισσότερους οπαδούς. Φτάνει να ρίξει κανείς μια ματιά στις κερκίδες του Καραϊσκάκη για να καταλάβει ότι δεν πατάει άνθρωπος ούτε στα παιχνίδια της ομάδας που μονοπωλεί τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα και θα έπρεπε λογικά να έχει κάνει τους φίλους της να πετάνε στα... ουράνια.
Κοιτάξτε ακόμη, αν θέλετε, τις κυκλοφορίες των αθλητικών εφημερίδων και τις ακροαματικότητες των αντίστοιχων ραδιοφωνικών σταθμών. Θα βγάλετε εύκολα το συμπέρασμα. Το κοινό τους έχει περιοριστεί σε ελάχιστους κρετίνους, που γουστάρουν να παραμυθιάζονται από το... μεγαλείο της ομαδάρας τους και τσακώνονται με τους απέναντι «εχθρούς» σε διάφορες εκπομπές «επικοινωνίας», με φρασεολογία και επιχειρήματα που προκαλούν εμετό.
Η οριστική διακοπή του πρωταθλήματος, λοιπόν, με στόχο να ξαναμπεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργήσουν από την αρχή τα πράγματα, έχει να κάνει αναγκαστικά με μια νέα ΕΠΟ, αδιάφθορη και κοινής αποδοχής, που θα αναλάβει το βάρος της επανεκκίνησης.
Δεν έχει κανένα νόημα δηλαδή αυτή η αναβολή για μερικές μέρες και για τα μάτια του κόσμου, που στην ουσία δεν αλλάζει τίποτα, αφού όλα θα ξεκινήσουν από το ίδιο σάπιο σημείο που σταμάτησαν την Κυριακή.
Ουσιαστική κίνηση θα ήταν μόνο η οριστική διακοπή που θα άφηνε τις ομάδες και τους ιδιοκτήτες τους ξεκρέμαστους οικονομικά -δηλαδή εκεί ακριβώς που πονάνε. Οταν θα ήξεραν ότι χάνουν τα λεφτά από τα τηλεοπτικά της Nova, ότι από πάνω θα πληρώσουν και ρήτρες επειδή δεν θα μεταδίδονται παιχνίδια, ότι οι σπόνσορες θα φύγουν τρέχοντας και ότι το φθινόπωρο δεν θα παίξουν Ευρώπη για να τσεπώσουν τα εκατομμύρια της UEFA, τότε και μόνο τότε θα αποφάσιζαν να πάρουν μέτρα.
Γιατί είναι αστείο να θεωρείται λύση στο πρόβλημα η καθιέρωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου που... όλο καθιερώνεται επειδή κοστίζει εκατομμύρια που κανένας δεν έχει διάθεση να ξοδέψει, ή η μετατροπή των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών σε... λέσχες, λες και έχει σημασία το πώς θα λέγονται.
Υπάρχουν και κάποιοι που διαφωνούν με το λουκέτο, προτείνοντας ως αντίδοτο την... εφαρμογή των κανονισμών. Ομως από τη στιγμή που υπεύθυνη για κάτι τέτοιο είναι η ΕΠΟ, λογικό να μην περιμένει κανένας την οποιαδήποτε ευαισθησία. Αν είχε την ποδοσφαιρική εξουσία στα χέρια του π.χ. ο Κοντονής, ίσως και να ήταν καλή μια τέτοια λύση αυστηρής εφαρμογής των κανονισμών προς όλους. Ομως από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Σαρρή και του Γκιρτζίκη δεν περιμένει κανείς απολύτως τίποτα.

Προβληματίζει την κυβέρνηση το χρηματοδοτικό κενό

του Αλέξανδρου Κλώσσα , huffingtonpost.gr
 
Με μοχλό πίεσης το χρηματοδοτικό κενό, οι δανειστές επιχειρούν να περιορίσουν τα περιθώρια αυτονομία της κυβέρνησης, με στόχο να προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση της νέας συμφωνίας.
Ωστόσο, όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, οι όλο και αυξανόμενες πιέσεις έχουν να κάνουν με την πρόθεση της κυβέρνησης να σταματήσει την εφαρμογή παλαιότερων μνημονιακών μέτρων και μάλιστα μονομερώς.
Όπως εξηγούν, παρά τη δέσμευση του οικονομικού επιτελείου ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει, τουλάχιστον για τους επόμενους τέσσερις μήνες σε μονομερείς ενέργειες, από την πλευρά των εταίρων υπάρχει μεγάλη ανησυχία σχετικά με τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης σχετικά με τις προεκλογικές εξαγγελίες που είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Υπό αυτές τις συνθήκες  οι εταίροι-δανειστές, εκτιμούν ότι οι πιέσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης μπορεί να οδηγήσουν σε αθέτηση της συμφωνίας σε κάποια από τα μέτρα και ως εκ τούτου εμφανίζονται αποφασισμένοι να μην προχωρήσουν σε εκταμίευση της δόσης πριν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του προγράμματος και μαζί η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση.
Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες τουλάχιστον μέχρι και το τέλος Απριλίου από ίδιες πηγές. Ωστόσο, η υστέρηση των εσόδων, η οποία συνεχίστηκε και τον Ιανουάριο, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες ότι πλέον είναι δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος για 1,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2014, κάνει την εξίσωση να μοιάζει πάρα πολύ δύσκολη.
Πλέον η κυβέρνηση «σκουπίζει» στην κυριολεξία τα αποθεματικά Ταμείων και Φορέων του Δημοσίου με στόχο να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες για τον Μάρτιο, ενώ ελπίζει ότι η επίτευξη της συμφωνίας στο Eurogroup θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει το όριο έκδοσης εντόκων γραμματίων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι  κορυφαία πηγή του υπουργείου Οικονομίας, εξέφρασε χθες την άποψη ότι η χώρα χωρίς χρηματοδότηση από τους εταίρους αδυνατεί να τα καλύψει τις υποχρεώσεις της μέσα στο τετράμηνο του έτους  υπογραμμίζοντας ότι το δημοσιονομικό κενό έχει εκτοξευτεί στα 5,7 δισ. ευρώ αντί των 2,5 δισ. ευρώ που προβλεπόταν πριν τις εκλογές.
Σε αυτό το πλαίσιο το οικονομικό επιτελείο έχει βάλει στο τραπέζι όλες τις πιθανές πηγές άντλησης ρευστότητας ώστε να φτάσει η χώρα ομαλά τουλάχιστον μέχρι το τέλος Απριλίου, καθώς τότε θα πρέπει να συμφωνήσει με τους θεσμούς συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις που θα εφαρμόσει το επόμενο διάστημα.
Όπως αναφέρουν κυβερνητικοί παράγοντες, ο Απρίλιος θα είναι κομβικό σημείο για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας, καθώς εάν υπάρξει τότε συμφωνία με τους εταίρους είναι πολύ πιθανό η ΕΚΤ να αλλάξει της στάση της αναφορικά με την αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων, ενώ δεν αποκλείεται να αποδεσμεύσει και τα 1,9δις ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους οι Κεντρικές Τράπεζες.
Έως τότε όμως, όπως λένε χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές η χώρα θα πηγαίνει «βήμα-βήμα, μέρα - μέρα, ώστε να αποπληρώνει στην ώρα τους όλες τις υποχρεώσεις που έχει το κράτος τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό».

Γαβράς: Η συντηρητική Ευρώπη δεν έχει λόγο να αφήσει τον Τσίπρα να πετύχει

in.gr
Γαβράς: Η συντηρητική Ευρώπη δεν έχει λόγο να αφήσει τον Τσίπρα να πετύχει

Η «συντηρητική» Ευρώπη δεν έχει «κανένα λόγο» να αφήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα «να επιτύχει» εκτιμά ο κινηματογραφιστής Κώστας Γαβράς σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στην κομμουνιστική εφημερίδα L' Humanité.
«Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια συντηρητική Ευρώπη, η οποία δεν έχει κανένα λόγο να αφήσει τον Τσίπρα να επιτύχει, έστω και μόνο για ιδεολογικούς λόγους» δηλώνει ο γνωστός σκηνοθέτης.
«Αυτό που συμβαίνει σε τρία ή τέσσερα εκατομμύρια Έλληνες είναι μια τραγωδία. Εγκρίνω τη βούληση του Τσίπρα να βγάλει τη χώρα από τα νύχια της τρόικας» προσθέτει ο σκηνοθέτης.
Ο έλληνας πρωθυπουργός «άρχισε να εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις του. Δεν θα καταφέρει ίσως τα πάντα, αλλά το σημαντικό είναι να κάνει τα πάντα για να τα καταφέρει» συνεχίζει ο 82χρονος κινηματογραφιστής.
Αναφερόμενος στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό, ο Κώστας Γαβράς το χαρακτήρισε «πολύ δίκαιο στον τύπο και την ουσία, προβλέπει δηλαδή μια απαραίτητη κρατική υποστήριξη, αφήνοντας παράλληλα τον πολιτισμό στα χέρια αυτών που τον παράγουν».

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

H ώρα των έργων

25 Feb, 2015 , ipyxida.gr


Οι πρόσφατες εξελίξεις και η διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης
του Σωτήρη Βαλντέν

Οι δραματικές στιγμές που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες δεν είναι οι τελευταίες. Θα υπάρξουν κι άλλα δύσκολα ραντεβού με τους «εταίρους». Και η τύχη της χώρας, όπως και του εγχειρήματος της αλλαγής, θα κριθεί σε ένα μακρύτερο χρονικό διάστημα και κυρίως από το έργο της κυβέρνησης. Όμως οι πρόσφατες εξελίξεις επιτρέπουν κάποιες πρώτες σκέψεις και συμπεράσματα, παρόλο που η κατάσταση είναι ευμετάβλητη και τα όσα λέγονται σήμερα δεν αποκλείεται να μην ισχύουν αύριο.
1. Η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έριξε τη χώρα στα βράχια, όπως προεξοφλούσαν τρομοκράτες και τρομοκρατημένοι κατά την προεκλογική περίοδο. Μολονότι υπό αφόρητη πίεση, ο Τσίπρας δεν επέλεξε τη φυγή προς τα μπρος. Έδειξε πως είναι σταθερός στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και έχει τελικά επίγνωση του συσχετισμού των δυνάμεων.
2. Μέσα σε ελάχιστες ώρες και μέρες, η νέα κυβέρνηση, με τον νέο λόγο, τα νέα πρόσωπα και το νέο ύφος της (και παρά την ύπαρξη πολλών προβληματικών πλευρών), πραγματοποίησε τον άθλο να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην κοινωνία και την πολιτική, ένα χάσμα που αποτελούσε το πλέον επικίνδυνο για τη δημοκρατία «επίτευγμα» των μνημονιακών πολιτικών και των φορέων τους. Η νέα ελληνική κυβέρνηση αποκάλυψε σε ολόκληρη την υφήλιο τον γυμνό βασιλιά του ελληνικού «success story» και τόλμησε να κατονομάσει το έγκλημα που διαπράχθηκε στην Ελλάδα. Ο Έλληνας πολίτης αισθάνθηκε πως η κυβέρνησή του επιτέλους τον εκπροσωπεί με αξιοπρέπεια. Η επιτυχία αυτή θα δοκιμαστεί τώρα, την ώρα των συμβιβασμών. Και η κυβέρνηση θα πρέπει να τη διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού, όχι με μεγάλα λόγια –που αναπόφευκτα διαψεύδονται– αλλά με τα πρώτα έργα, το ύφος και το ήθος της.
3. Μέσα από μιαν επιθετική (αν και όχι πάντα εύστοχη από άποψη τακτικής) διαπραγματευτική στάση, και παρά τη λυσσαλέα αντίδραση του λόμπι του «μικρού ευρώ» και των νότιων ομογάλακτων του κ. Σαμαρά, η κυβέρνηση πέτυχε μια συμφωνία που παρέχει περιθώρια για άσκηση μιας λιγότερο απεχθούς πολιτικής από την επιβληθείσα μέχρι σήμερα: απόρριψη νέων μέτρων λιτότητας, μετριασμός των εξωφρενικών πρωτογενών πλεονασμάτων, ευελιξία για την υλοποίηση ορισμένων από τις προεκλογικές εξαγγελίες με στόχο την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, πρώτο ρόλο της Ελλάδας στην επεξεργασία των μεταρρυθμίσεων που την αφορούν. Επιτεύχθηκαν έτσι όχι βέβαια οι μαξιμαλιστικές προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά σαφώς περισσότερα απ’ όσα μας προετοίμαζε μια συνέχιση της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το οποίο είναι και το ζητούμενο, πιστεύω, για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ας τα λάβουν αυτά υπόψη τους και όσοι στην Αριστερά δυσανασχετούν, ώστε να μην μπουν σε μια λογική που κατάληξή της είναι το σενάριο της «παρένθεσης» και η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής.
4. Οι πρόσφατες εξελίξεις και η διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης είχαν και ένα άλλο, ευρωπαϊκής εμβέλειας, θετικό αποτέλεσμα. Η αυξανόμενη δημόσια αντίθεση στις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη εκφράζονταν μέχρι τώρα σχεδόν αποκλειστικά από ακαδημαϊκούς και δημοσιογραφικούς κύκλους και από αντιπολιτευόμενα κόμματα. Το «ελληνικό ζήτημα» έφερε αυτή τη διαμάχη στην επιφάνεια στο κυβερνητικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, με εμφανείς πλέον και δημόσιες τις διαφοροποιήσεις και τις αντιστάσεις στον μονόδρομο της λιτότητας.
Για πρώτη φορά οι πολίτες της Ευρώπης άκουγαν από τα πιο επίσημα χείλη αντί για ένα ακατανόητο τεχνοκρατικό ζαργκόν, επιχειρήματα και διλήμματα σχετικά με τη λιτότητα και τη δημοκρατία, ζητήματα που γνωρίζουν πως τους αφορούν. Τα όσα ειπώθηκαν για το ξεζούμισμα των Ελλήνων και τη δημοκρατική εναλλαγή στη χώρα μας από ηγέτες όπως ο Ομπάμα, ο Ρέντσι, ο Ολλάντ, ο Αυστριακός καγκελάριος και πολλοί άλλοι, ακόμη και από εκπροσώπους της Επιτροπής, αλλά και η καθολική εξέγερση κατά των ακροτήτων του Σώυμπλε, δεν έχουν προηγούμενο και επιβεβαιώνουν ότι η εποχή της μονοκρατορίας του Βερολίνου έχει περάσει και ότι όλο και περισσότεροι κατανοούν πως όρος επιβίωσης της Ευρώπης είναι μια πιο ανοιχτή πολιτική προς τους πολίτες της. Δείχνουν ακόμη ότι οι περισσότεροι δεν είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν τους όποιους ταλιμπάν στη διάλυση της ευρωζώνης. Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από το αν οι αδεξιότητες της ελληνικής κυβέρνησης προκάλεσαν αντιδράσεις συσπείρωσης και εκδήλωσης μιας επιφανειακής ενότητας των θεσμών και των κρατών-μελών εναντίον μας.
Εννοείται ότι η εξέλιξη αυτή δεν είναι έργο μόνο δικό μας. Τα όσα σημαντικά συνέβησαν τελευταία στην Ε.Κ.Τ. με την «ποσοτική χαλάρωση» δείχνουν πως οι συνθήκες για μια στροφή ωριμάζουν ευρύτερα. Όμως και η μικρή Ελλάδα συμβάλλει πλέον καίρια προς αυτή την κατεύθυνση. Το ελληνικό ζήτημα συμβάλλει στη σταδιακή δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δήμου.
5. Η κυβέρνηση διέπραξε, κατά τη γνώμη μου, αρκετά και σημαντικά λάθη τακτικής. Λάθη που υποθέτω οφείλονται στην απειρία της αλλά και στην ανεπαρκή πολιτική της ωρίμανση.
– Η επί μακρόν επικέντρωση στη μη τήρηση των συμφωνηθέντων και όχι στη γνωστή στους Ευρωπαίους, περίπου ισοδύναμη, άσκηση της «ευελιξίας» υπήρξε μείζον σφάλμα.
– Μείζον σφάλμα υπήρξε και η (πρόσκαιρη ευτυχώς) έγερση θέματος Ουκρανίας: όχι επειδή επί της ουσίας έχει άδικο, αλλά επειδή έτσι πολλαπλασίασε τους «εχθρούς» μας στα κράτη-μέλη, αλλά και στην κοινή γνώμη πολλών χωρών, ενισχύοντας περιττά μιαν εικόνα αναξιοπιστίας που καλλιεργείται σε βάρος μας.
– Ατυχείς υπήρξαν κινήσεις που παραβίαζαν υπέρ το δέον τις πρακτικές στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών: που προσπαθούσαν με επίσημες δηλώσεις να αντιπαραθέσουν ευρωπαϊκούς θεσμούς ή να προκαλέσουν ρήγμα στον γαλλογερμανικό άξονα, που άφηναν να διαρρεύσουν εσωτερικές διαβουλεύσεις (αν και ειδικά η αποκάλυψη του κειμένου Μοσκοβιτσί φαίνεται δικαιολογημένη), που χαρακτήριζαν κράτη-μέλη ως περίπου «κολαούζους» των Γερμανών.
– Λάθος, κατά τη γνώμη μου, και η εμπλοκή στον φαύλο κύκλο της κλιμάκωσης της έντασης που καλλιεργεί ο κ. Σώυμπλε. Η δημιουργία ρηγμάτων ανάμεσα στους λαούς μας –προφανής στόχος του λόμπι του «μικρού ευρώ»– αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το κοινό μας εγχείρημα και στρώνει τον δρόμο για ένα ψυχικό exit των λαών από την Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να συνδράμει στο εγχείρημα αυτό.
Η ζημιά που προκλήθηκε από τα λάθη αυτά υπήρξε άμεση: λ.χ. ο Ολλάντ, προ του δημόσιου διλήμματος «Μέρκελ ή Τσίπρας», ασφαλώς δεν επιλέγει τον δεύτερο. Εξάλλου, ο κανόνας της ομοφωνίας επιβάλλει μεγάλη προσοχή στο τι λέμε και τι κάνουμε με κάθε «εταίρο».
Παρ’ όλα αυτά, η συνολική μέχρι στιγμής επίδοση της ελληνικής πλευράς, με δεδομένη την κατάσταση και τους συσχετισμούς και κρίνοντας και από το αποτέλεσμα, είναι κατά τη γνώμη μου ικανοποιητική. Το «παιδί με το κοκοράκι» και ο «Μπαρουφάκης» της μνημονιακής προπαγάνδας αποδείχτηκαν και τεχνικά επαρκείς και πολιτικά ισότιμοι με τους «εταίρους» μας. Σίγουρα δε δεν υστέρησαν των ευπειθών προκατόχων τους (πράγμα όχι δύσκολο, είναι αλήθεια). Μάλιστα κέρδισαν και πόντους συμπάθειας ως νέοι Δαβίδ σε μιαν άνιση μάχη με τον Γολιάθ. Και όλοι γνωρίζουν πως είπαν πολλές αλήθειες. Αν κάποιοι επιδίδονται διεθνώς σε μιαν απρεπή προσωπική καμπάνια εναντίον τους δεν είναι ούτε για τα πουκάμισά τους, ούτε επειδή ο υπουργός Οικονομικών μας τείνει να πολυλογεί, ούτε καν για τις αδεξιότητές τους. Είναι επειδή για πρώτη φορά βρίσκονται αντιμέτωποι με μιαν αριστερή κυβέρνηση που αντιστέκεται.
6. Η στρατηγική της κυβέρνησης παρουσιάζει ένα μεγάλο κενό στον τομέα των συμμαχιών. Το γεγονός πως είναι η μόνη κυβέρνηση στην Ε.Ε. που δεν ανήκει στις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις αναπόφευκτα την απομονώνει πολιτικά. Και αυτό είναι κρίσιμο σε μια διαμάχη που είναι πολιτική τουλάχιστον όσο και διακρατική. Οι κατεστημένες δυνάμεις φοβούνται το ντόμινο των πολλών ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Ευρώπη, ίσως περισσότερο και από το ντόμινο του Grexit. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί, πιστεύω, με δύο τρόπους: πρώτον, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ως μέλος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, να επιδιώξει τον διάλογο με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές, όχι τοποθετούμενος απέναντί τους, αλλά επιδιώκοντας να συμβάλει σε μια σύγκλιση της ευρύτερης Αριστεράς για την εξασθένηση και την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών του εκπροσώπων σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Δεύτερον, το άμεσο πολιτικό σχέδιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι η επιβολή της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πράγμα ούτως ή άλλως εξωπραγματικό και που, παραφράζοντας τον Λένιν, θυμίζει το «δώστε μας το σχοινί για να σας κρεμάσουμε». Θα πρέπει να είναι η αποδοχή από πλευράς των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων της Ευρώπης της συνύπαρξης με τη ριζοσπαστική Αριστερά, με τους αμοιβαίους συμβιβασμούς που μια τέτοια συνύπαρξη συνεπάγεται. Το κύριο εδώ είναι ότι αν η Ευρώπη δεν κατορθώσει να συνυπάρξει με μια φιλοευρωπαϊκή ριζοσπαστική Αριστερά, σήμερα στην Ελλάδα, αύριο ίσως στην Ισπανία ή και αλλού, σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την αντιευρωπαϊκή Ακροδεξιά, που πιθανότατα θα αποδειχτεί και ο τάφος της.
7. Ο δρόμος μπροστά μας δεν είναι εύκολος. Υπάρχουν πολλοί που επιδιώκουν τη συντριβή της Ελλάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και όχι κάποιον συμβιβασμό. Πρόκειται πρώτιστα για το γερμανοκεντρικό λόμπι του «μικρού ευρώ», αλλά και για όσους η πολιτική τους επιβίωση ταυτίζεται με την αποτυχία του Τσίπρα: ο Ραχόι, ο Κοέλο, ή και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος στα καθ’ ημάς. Όμως οι προϋποθέσεις υπάρχουν τόσο εδώ όσο και έξω ώστε η σημερινή κυβέρνηση να μπορέσει να βγάλει τη χώρα από το τέλμα, συμβάλλοντας ταυτόχρονα και σε μια προοδευτική στροφή και στην Ευρώπη. Θα χρειαστεί βέβαια γι’ αυτό όχι μόνο η αγωνιστικότητα της κυβέρνησης και του λαού μας αλλά και αναπροσαρμογές στην τακτική:
8. Στην Ευρώπη χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στον συγχρονισμό με τις ευρωπαϊκές προοδευτικές εξελίξεις, στην οικοδόμηση συμμαχιών και στην επιλογή εφικτών κάθε φορά στόχων, με βάση τη γνώση τής εκεί πραγματικότητας που αλλάζει μεν προς το καλύτερο, αλλά όχι πάντα με τους ρυθμούς που θα θέλαμε εμείς. Η φωνή της Ελλάδας και της Αριστεράς σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σιγήσει στο όνομα των όποιων αναγκαίων συμβιβασμών. Αυτή η φωνή, που αποκαλύπτει τα αδιέξοδα των κυρίαρχων πολιτικών και φέρνει την ελπίδα, αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη συμβολή μας στον κοινό αγώνα για την επιβίωση μιας Ευρώπης που να εκφράζει τους λαούς της. Όμως η φωνή αυτή δεν πρέπει να οδηγεί σε μετωπικές συγκρούσεις με καταφανώς υπέρτερες δυνάμεις, ούτε να πέφτει στην παγίδα του διχασμού των ευρωπαϊκών λαών.
9. Στην Ελλάδα, οι δεσμοί του λαού με την κυβέρνηση, βασικός όρος για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος, δεν μπορούν πια να διασφαλιστούν με τη ρητορική του λαϊκισμού. Όλοι διαπίστωσαν ότι ο Τσίπρας δεν μπόρεσε να «πρωτοτυπήσει» τηρώντας όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες του, όχι επειδή δεν το ήθελε, αλλά επειδή απλούστατα πολλές από αυτές ήσαν μη ρεαλιστικές. Είμαι πεισμένος, ωστόσο, ότι η νέα κυβέρνηση θα μπορέσει να συνεχίσει να έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτών, καθώς, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, πείθει ότι επιδιώκει το καλύτερο και ότι δεν είναι δέσμια άλλων συμφερόντων. Προϋπόθεση είναι βέβαια τις επόμενες εβδομάδες και μήνες να παρουσιάσει δείγματα γραφής που θα πείθουν: ανακουφίζοντας τους ασθενέστερους, τολμώντας να θίξει κάποια μεγάλα συμφέροντα, προχωρώντας σε βήματα εξυγίανσης του δημόσιου βίου. Ακόμη, εμμένοντας στο νέο ύφος και ήθος και αποκρούοντας τις σειρήνες του παλαιοκομματισμού που φαίνονται να επιβιώνουν και εντός των τειχών, σε συμμάχους και όχι μόνο.
10. Το ζητούμενο πια για τον Έλληνα πολίτη, δεν είναι η ρητορική αλλά το μεταρρυθμιστικό έργο της νέας κυβέρνησης. Οι μεταρρυθμίσεις μιας αριστερής κυβέρνησης ασφαλώς δεν ταυτίζονται με τις μεταρρυθμίσεις του νεοφιλελεύθερου διευθυντηρίου, όμως υπάρχουν και περιοχές επικάλυψης, όπως π.χ. η καταπολέμηση της διαφθοράς και η βελτίωση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, ορισμένες πλευρές του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης. Αν οι πολιτικές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποδειχτούν όχι μόνο πιο δίκαιες κοινωνικά αλλά και αποτελεσματικές, οι πιθανότητες να μπορέσει να κάνει αποδεκτή τη δική του εκδοχή των μεταρρυθμίσεων και στην Ευρώπη θα είναι μεγαλύτερη.
Οι απολογητές των μνημονίων έχυσαν τόνους μελάνι τα τελευταία χρόνια για να μας πείσουν πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν θα έρθει ποτέ στην εξουσία, ή και πως, αν έρθει, θα φέρει την καταστροφή. Η παταγώδης διάψευσή τους δείχνει πως τίποτε δεν είχαν καταλάβει για το τι συνέβη σ’ αυτόν τον τόπο, αλλά ούτε και για το φαινόμενο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Σήμερα πολλοί από αυτούς συνεχίζουν τον ευγενή τους αγώνα στοχεύοντας στο ηθικό των πολιτών και προσπαθώντας να καταδείξουν ότι με τη νέα κυβέρνηση «τίποτε δεν άλλαξε, ούτε και μπορεί να αλλάξει». Στο χέρι όμως του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι να τους διαψεύσει και πάλι, τούτη τη φορά με το έργο του, προς όφελος των πολιτών και του τόπου.
24.2.2015
Via : www.chronosmag.eu

«Ε-mail Χαρδούβελη» vs «e-mail Βαρουφάκη»

tvxs.gr

 Η μία λίστα, το περίφημο «e-mail» Χαρδούβελη, ήταν μια σαφής και αποκλειστική καταγραφή νέων μέτρων – μέτρων λιτότητας και δημοσιονομικής προσαρμογής. Με στοιχεία, αριθμούς, στόχους και συγκεκριμένη κοστολόγηση.

Η έτερη λίστα, η «λίστα Βαρουφάκη» που εγκρίθηκε χθες από το Eurogroup δεν έχει νέα μέτρα λιτότητας, έχει μάλλον ελάχιστους αριθμούς και περιορισμένες υποσχέσεις παροχών. Επιχειρεί να γίνει η «γέφυρα» που θα οδηγήσει από την εποχή των… τροϊκανών επιταγών λιτότητας στην εποχή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων. Το αν θα το επιτύχει θα φανεί, εν πολλοίς, στην ερμηνεία της, καθ’ ότι είναι βασισμένη στην περίφημη, όσο και άτυπη… «ρήτρα ευελιξίας» της απόφασης του Eurogroup.
Έως τότε, είναι χρήσιμη μια σύγκρισή της, σημείο προς σημείο, με το περίφημο “e-mail Χαρδούβελη» - μια σύγκριση που, αν μη τι άλλο, καταδεικνύει την διαφορετική στόχευση και φιλοσοφία των δύο προσεγγίσεων:
1. To e-mail Χαρδούβελη ανέφερε ρητά ότι η Ελλάδα δεσμεύεται για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% του ΑΕΠ το 2016.
Στην λίστα Βαρουφάκη δεν υπάρχει αναφορά στο πρωτογενές πλεόνασμα, οι στόχοι όμως ορίζονται πλέον σαφώς χαμηλότερα όπως καταγράφεται στο ανακοινωθέν του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου: «Οι ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά έσοδα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με ανακοινωθέν του Eurogroup το Νοέμβριο του 2012. Τα θεσμικά όργανα θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015 για τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος».
Με την πρόβλεψη αυτή, και με δεδομένες τις ασθενείς οικονομικές συνθήκες, γίνεται σαφές ότι δεν υπάρχει πλέον πήχης για πλεόνασμα 3% το 2015, ενώ ανοίγει πύλη διαπραγμάτευσης και για τα πλεονάσματα των επόμενων ετών.
2. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε λήψη νέων μέτρων, όπως η αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ για τα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%. Προέβλεπε επίσης μείωση των διαφορών ή και ενοποίηση διαφορετικών συντελεστών ΦΠΑ ("narrow the VAT gap"). Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα ανατιμήσεις που θα έφθαναν έως και 18% σε τρόφιμα, ηλεκτρικό ρεύμα, φάρμακα, εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών, βιβλία, εφημερίδες, εισιτήρια κινηματογράφου και θεάτρου, καθώς και την κατάργηση των μειωμένων κατά 30% συντελεστών ΦΠΑ που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου.
Η «λίστα Βαρουφάκη» αναφέρει ότι «η πολιτική του ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί σε σχέση με τους συντελεστές και θα εκσυγχρονιστεί με τρόπο που θα μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα χωρίς αρνητική επίπτωση στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό να περιοριστούν οι εξαιρέσεις, εξαλείφοντας ταυτόχρονα τις παράλογες εκπτώσεις». Σύμφωνα με τις διευκρινήσεις που έδωσε χθες το υπουργείο Οικονομικών, σε αυτόν τον «εξορθολογισμό» δεν προβλέπεται αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία και στα νησιά. Μένει να διευκρινιστεί τί σημαίνει η εξάλειψη «παράλογων εκπτώσεων», με ορισμένες πηγές να διαμηνύουν ότι ίσως ήρθε ο καιρός να μην έχουν τον ίδια φορολογική μεταχείριση οι επιχειρήσεις της… Μυκόνου και της Γαύδου.
3. Το e-mail Χαρδούβελη προκειμένου να κλείσει το δημοσιονομικό κενό προέβλεπε νέα φορολογικά μέτρα όπως αύξηση του φόρου σε αλκοολούχα ποτά και προϊόντα καπνού, κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και ανατροπή της απόφασης για μείωση 30% στην «εισφορά αλληλεγγύης».
H λίστα Βαρουφάκη δεν περιλαμβάνει κανένα νέο φόρο.
4. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε τροποποίηση (επί τα χείρω) της ρύθμισης για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές που είχε ψηφιστεί από τη Βουλή, προκειμένου να «διατηρηθεί η φορολογική συνείδηση και να μειωθεί το δημοσιονομικό κόστος».
Η λίστα Βαρουφάκη δεσμεύεται «να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, τη νομοθεσία για την αποπληρωμή των οφειλών σε εφορίες και κοινωνική ασφάλιση» και:
«Να καθορίσει τις ρυθμίσεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνεται ο αποδοτικός διαχωρισμός μεταξύ: α) στρατηγικής χρεοκοπίας/μη πληρωμής και β) ανικανότητας πληρωμών.
Εδώ, δια της πρακτικής της «ευελιξίας» που υιοθέτησε το Eurogroup, φωτογραφίζεται η ρύθμιση των 100 δόσεων με το παράλληλο «κούρεμα» κεφαλαίου έως και 50%. Είναι ένα από τα άμεσα πεδία μάχης με τους δανειστές. Μένει να φανεί η τελική μορφή της ρύθμισης, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το επίμαχο «κούρεμα» σε περίπτωση εφϳαπαξ αποπληρωμής – ένα «κούρεμα» που, κατά την γερμανική επιχειρηματολογία, εμπεριέχει «ηθικό κίνδυνο»…
5. Το e-mail Χαρδούβελη, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής προέβλεπε:  Περαιτέρω στελέχωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού, αυστηρότερες ποινές και κατασχέσεις σε μισθούς - συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ για τους οφειλέτες του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων και επαναξιολόγηση των φορολογικών κινήτρων.
Η λίστα Βαρουφάκη κινείται μακριά από μεμονωμένα μέτρα και θέτει ένα συμπαγές συνολικό νέο πλαίσιο φορολογικής πρακτικής: Προβλέπει περιουσιολόγιο, βελτίωση της νομοθεσίας για τις «αμαρτωλές» ενδοομιλικές συναλλαγές, τέλος στην φορολογική αμνηστία και διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης, καθώς και εκσυγχρονισμό του φορολογικού κώδικα με «εξάλειψη εξαιρέσεων και αντικατάστάση τους με μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης». Αυτή η «εξάλειψη εξαιρέσεων» θα έχει κατά, κυβερνητικές πηγές, ως πρώτη στόχευση τον, μέχρι σήμερα, ανέγγιχτο πλούτο.
6. Το e mail Χαρδούβελη στο πεδίο του ασφαλιστικού προέβλεπε συσχετισμό εισφορών και παροχών σε όλα τα ταμεία ("...establishing close links between contributions and benefits in all funds"). Δηλαδή ρήτρα «μηδενικού ελλείμματος» και στις κύριες συντάξεις, αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων του ΟΓΑ και μείωση της βασικής σύνταξης για νέους ασφαλισμένους, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος των μισθών.
Η λίστα Βαρουφάκη προβλέπει «εδραίωση του στενότερου δεσμού μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων», χωρίς πάντως ευθείας αναφορά σε ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Δεν έχει καμία πρόβλεψη για μείωση συντάξεων, κύριων ή επικουρικών.
7. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε κατάργηση του ΕΚΑΣ από 1.1.2016, ενδεχομένως και από το 2015 σε περίπτωση που οι στόχοι του προγράμματος έπεφταν έξω.
Η λίστα Βαρουφάκη δεν έχει καμία τέτοια πρόβλεψη.
8. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε ενοποίηση των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης ("unification of social security funds").
Η λίστα Βαρουφάκη έχει, σε γενικές γραμμές, την ίδια πρόβλεψη: «Ενοποίηση συνταξιοδοτικών ταμείων προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση».
9. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε σταδιακή κατάργηση πρόωρης συνταξιοδότησης ("gradual elimination of early retirement privileges").
Η λίστα Βαρουφάκη προβλέπει «εξάλειψη των «παραθύρων» και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεεων,  κυρίως στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα.»
10. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε κατάργηση περιορισμών στις αγορές με άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και ενέργειας.
Η λίστα Βαρουφάκη δεσμεύεται για «προσπάθειες προκειμένου να άρει δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν κατεστημένα συμφέροντα.»
11. Το e-mail Χαρδούβελη προέβλεπε επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων σε σιδηρόδρομους, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες και αεροδρόμια.
Η λίστα Βαρουφάκη προβλέπει ότι «δεν θα καταργηθούν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί». Προβλέπει επίσης «διαφύλαξη στην παροχή βασικών δημόσιων αγαθών» και «βελτίωση των όρων στις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχθεί». Μείζον θέμα, εδώ, και μάχη αναμένεται με την ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην οποία μετέχει η γερμανική Fraport.
12. Το e-mail Χαρδούβελη προβλέπει υιοθέτηση πρόσθετων μέτρων από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
Η λίστα Βαρουφάκη περιλαμβάνει δέσμευση για «αφαίρεση φραγμών στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία (input) από τον ΟΟΣΑ».
Το e-mail Χαρδούβελη δεν είχε καμία αναφορά και πρόβλεψη για το θέμα των κόκκινων δανείων. Αντιθέτως, η λίστα Βαρουφάκη προβλέπει «αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τρόπο που θα λαμβάνει πλήρως υπόψη την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση στην αγορά ακινήτων, τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τον αρνητικό αντίκτυπο στη δημοσιονομική θέση της χώρας».
Προβλέπει ακόμη «συνεργασία με τις διοικήσεις των τραπεζών και των θεσμών ώστε να αποφευχθούν την επόμενη περίοδο πλειστηριασμοί κύριων κατοικιών με αξία χαμηλότερη από κάποιο συγκεκριμένο όριο».
Το e-mail Χαρδούβελη δεν είχε καμία πρόβλεψη αλλαγών και βελτιώσεων στα εργασιακά.
Η λίστα Βαρουφάκη προβλέπει «σε βάθος χρόνους», έστω, «αύξηση του κατώτατου μισθού με έναν τρόπο που θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης».
Το e-mail Χαρδούβελη δεν είχε καμία αναφορά σε ζητήματα ανθρωπιστικής κρίσης.
Η λίστα Βαρουφάκη κάνει, για πρώτη φορά, αποδεκτή σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτή καθ’αυτή την ύπαρξη ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα και περιλαμβάνει προβλέψεις για την αντιμετώπισή της, έστω και «χωρίς δημοσιονομικό κόστος».
«Πρόκειται για μια κατάπαυση του πυρός και όχι για μια συμφωνία ειρήνης», ανάφερε ο οικονομολόγος της ING Diba στην Φρανκφούρτη, Carsten Brzeski, στο Bloomberg. Και πρόσθεσε: «Το γενικό ερώτημα πως θα επιλυθεί το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους αναβλήθηκε, δεν λύθηκε».

Συνέντευξη Φ. Κουβέλη: «Δεν ηττήθηκε η πολιτική της ΔΗΜΑΡ, αλλά το κόμμα»

badiera.gr
 

Την πρώτη του συνέντευξη μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό Ιόνιον Fm και στον δημοσιογράφο Δ. Στρουμπάκο, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης.
Ο κ. Κουβέλης υποστήριξε ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου δεν ηττήθηκε η πολιτική της ΔΗΜΑΡ, αλλά το κόμμα, ενώ άφησε αιχμές και για όσα στελέχη το εγκατέλειψαν τη δυσκολότερη στιγμή.
Όπως είπε, πολλοί ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αποκάλυψε ότι σύντομα θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, ώστε να ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία στο Eurogroup.
Ερωτηθείς για το αν έχει μετανιώσει που δεν συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κουβέλης απάντησε ότι δεν είχε δεσμευτεί σε μια συνεργασία, οπότε δεν έχει τίποτα για το οποίο πρέπει να μετανιώσει.
Ο Φ. Κουβέλης, τόνισε επίσης ότι το θέμα της ενδεχόμενης παραίτησής του θα τεθεί στο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ που θα πραγματοποιηθεί την Άνοιξη, ενώ δεν έκρυψε και την αντίθεσή του για την συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, λέγοντας ότι δεν έχει πολιτικά χαρακτηριστικά.
Τέλος σχολίασε και την στάση της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, δηλώνοντας με νόημα ότι δεν χρειαζόμαστε μια γερμανική Ευρώπη, αλλά μια ευρωπαϊκή Γερμανία.

 
Την πρώτη του συνέντευξη μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό Ιόνιον Fm και στον δημοσιογράφο Δ. Στρουμπάκο, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης.
Ο κ. Κουβέλης υποστήριξε ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου δεν ηττήθηκε η πολιτική της ΔΗΜΑΡ, αλλά το κόμμα, ενώ άφησε αιχμές και για όσα στελέχη το εγκατέλειψαν τη δυσκολότερη στιγμή.
Όπως είπε, πολλοί ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αποκάλυψε ότι σύντομα θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, ώστε να ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία στο Eurogroup.
Ερωτηθείς για το αν έχει μετανιώσει που δεν συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Κουβέλης απάντησε ότι δεν είχε δεσμευτεί σε μια συνεργασία, οπότε δεν έχει τίποτα για το οποίο πρέπει να μετανιώσει.
Ο Φ. Κουβέλης, τόνισε επίσης ότι το θέμα της ενδεχόμενης παραίτησής του θα τεθεί στο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ που θα πραγματοποιηθεί την Άνοιξη, ενώ δεν έκρυψε και την αντίθεσή του για την συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, λέγοντας ότι δεν έχει πολιτικά χαρακτηριστικά.
Τέλος σχολίασε και την στάση της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, δηλώνοντας με νόημα ότι δεν χρειαζόμαστε μια γερμανική Ευρώπη, αλλά μια ευρωπαϊκή Γερμανία.
Ακούστε τη συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ
Audio Player - See more at: http://www.badiera.gr/?p=36186#sthash.eXpAvWg4.asWlSUQn.dpuf