Φώτης Κουβέλης: Συμφωνήσαμε με τον Σαμαρά να γίνει στις αρχές Ιουλίου ο ανασχηματισμός

30.04.2013 , iefimerida.gr

Τέλος στα σενάρια περί άμεσου ανασχηματισμού έβαλε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, ο οποίος μιλώντας σε στελέχη του κόμματός του, τον «τοποθέτησε» για μετά το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.
Για το θέμα άλλωστε πραγματοποιήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση, οι οποίοι συμφώνησαν στο «χρονοδιάγραμμα» που έθεσε ο πρωθυπουργός.
Ο κ. Κουβέλης, συζητώντας με τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής σημείωσε πως ο ανασχηματισμός «τελικώς οδεύει για τις αρχές Ιουλίου, μετά δηλαδή και το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας που είναι προγραμματισμένο για το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου», επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ του iefimerida.gr.
Όπως αναφέρουν πληροφορίες, ο Φώτης Κουβέλης να σκέφτεται την ενεργότερη συμμετοχή των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ, ενώ εκφράζει και τη δυσαρέσκειά του για την πρόσφατη διαφωνία των κ. Μανιτάκη και Ρουπακιώτη.
Παράλληλα, στην Αγίου Κωνσταντίνου, έγινε αναφορά και στην απομάκρυνση του Ηλία Κικίλια από τον ΟΑΕΔ, με τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ να αναφέρουν ότι η αντικατάστασή του από τον κ. Αμπατζόγλου διαταράσσει τις ισορροπίες στην τρικομματική κυβέρνηση και συνιστά επιδίωξη για κομματικοποίηση του κράτους από κύκλους της ΝΔ.

Μεγάλη νίκη για τις μέλισσες – Η ΕΕ απαγόρευσε διαδεδομένα παρασιτοκτόνα

econews.gr

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιορίζει προσωρινά τη χρήση τριών διαδεδομένων παρασιτοκτόνων, υπό τον φόβο ότι βλάπτουν τις μέλισσες.
Η αναστολή της χρήσης θεωρείται μεγάλη νίκη χιλιάδων περιβαλλοντικών οργανώσεων και ακτιβιστών, οι οποίοι ανησυχούν για τη συνεχόμενη μείωση του πληθυσμού των μελισσών.
Εκτός αυτού, η απόφαση πλήττει σημαντικά τη βιομηχανία χημικών, η οποία κερδίζει δισεκατομμύρια κάθε χρόνο από τις πωλήσεις των προϊόντων της.
Τη Δευτέρα διεξήχθη ψηφοφορία για το θέμα σε επίπεδο κρατών μελών. Δεκαπέντε κράτη ψήφισαν υπέρ της απαγόρευσης των νεονικοτινοειδών, ωστόσο δεν συμπληρώθηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία, οπότε η τελική απόφαση πέρασε στην Κομισιόν, η οποία επέβαλε και την απαγόρευση.
Τα παρασιτοκτόνα που απαγορεύονται παρασκευάζονται από τη γερμανική Bayer και την ελβετική Syngenta.
Η Κομισιόν αποφάσισε την αναστολή χρήσης των παρασιτοκτόνων μετά τη δημοσίευση έκθεσης της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια Τροφίμων, στην οποία επισημαίνεται ότι τα νεονικοτινοειδή θέτουν σοβαρούς κινδύνους για τις μέλισσες.
Η χρήση των τριών παρασιτοκτόνων αναστέλλεται για δυο χρόνια σε καλλιέργειες με ανθούς, όπως ο αραβόσιτος, το βαμβάκι και το ηλιοτρόπιο, όπου τρέφονται οι μέλισσες.
Σχολιάζοντας την απόφαση η Syngenta υποστήριξε ότι τα παρασιτοκτόνα που απαγορεύτηκαν δεν βλάπτουν την υγεία των μελισσών και πως οι λόγοι μείωσης του πληθυσμού τους είναι άλλοι, ενώ η πεπεισμένη ότι νεονικοτινοειδή είναι ασφαλή για τις μέλισσες δήλωσε και η Bayer.

Ο δήμος κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού

enet.gr

«Οχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, «ναι» σε δημοψήφισμα, είπε ομόφωνα το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης χθες το βράδυ. Στο μεταξύ τέσσερα ήταν τα επενδυτικά σχήματα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την απόκτηση του 51% της ΕΥΑΘ.

Πρόκειται για τη γαλλική Suez Environment (από κοινού με την Ακτωρ), τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ σε κοινό σχήμα με τον επιχειρηματία Γ. Αποστολόπουλο του ομίλου Ιατρικού Αθηνών και ισραηλινή εταιρεία ύδρευσης, τον ομογενή επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη και την «Κίνηση 136» (πρωτοβουλία πολιτών που εναντιώνεται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και αντιπροτείνει την κοινωνική διαχείρισή της μέσω συνεταιρισμών σε επίπεδο γειτονιάς).
Οι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ θα αξιολογήσουν τις υποβληθείσες προτάσεις και θα καταθέσουν τις εισηγήσεις τους σχετικά με τους υποψηφίους που πληρούν τα κριτήρια συμμετοχής στην επόμενη φάση του διαγωνισμού.
Νωρίτερα κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ διαδήλωσαν εργαζόμενοι στην εταιρεία, φορείς, πολίτες και μέλη της «Κίνησης 136» και της «SOSτε το νερό». Με συνθήματα και πολύχρωμα πανό, οι συγκεντρωμένοι έκλειναν κατά περιόδους και για σύντομα χρονικά διαστήματα το δρόμο. Επίσης έκαναν καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, διένειμαν ενημερωτικά φυλλάδια σε πολίτες, ενώ προχώρησαν και στη συλλογή υπογραφών κατά της ιδιωτικοποίησης.

Σ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ             

H Γελοιογραφία της ημέρας                   

  Ο Κώστας Μητρόπουλος σατιρίζει την επικαιρότητα ,ΤΑ ΝΕΑ

Απολύσεις στον Ριζοσπάστη, παραμονή Πρωτομαγιάς

Η ηγεσία του Περισσού άλλαξε, αλλά η απόφαση περί απολύσεων στα «κόκκινα» μίντια δεν άλλαξε.
matrix24.gr

Σήμερα απολύθηκαν 3 ακόμη δημοσιογράφοι του Ριζοσπάστη, παραμονή Πρωτομαγιάς, με αποτέλεσμα οι απολύσεις στην κομματική εφημερίδα να έχουν φτάσει τις 17.
Την πόρτα της εξόδου είδαν οι δημοσιογράφοι Παναγιώτης Κακαλής, Γιώργος Μιχαηλάρης και Γεράσιμος Χολέβας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι τρεις απολυθέντες ήταν στη «μαύρη λίστα» του Περισσού, καθώς οι δύο πρώτοι είχαν καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα κατά της εφημερίδας για τα οφειλόμενα δεδουλευμένα 6 μηνών και ο τρίτος είχε διαφωνήσει με τη γραμμή της ηγεσίας κατά τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου, με «αυστηρό» άρθρο του.

Η Κασσάνδρα και ο ανασχηματισμός

Του Παντελή Μπουκάλα , kathimerini.gr

Οπως και να τη δει κανείς τη δήλωση του πρωθυπουργού μετά την ψηφοφορία στη Βουλή για ένα επιπλέον πολυνομοσχέδιο που πέρασε με τις τραυματικές διαδικασίες του κατεπείγοντος, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει το δίκιο του. «Παρά τις Κασσάνδρες που έλεγαν για κυβερνητικές αρρυθμίες, από την ψηφοφορία η κυβέρνηση βγήκε πιο ενωμένη παρά ποτέ», είπε (παρεμπιπτόντως, για «κινήσεις Σαμαρά μετά τις αρρυθμίες» μιλούσε πρωτοσέλιδα η κυριακάτικη «Κ»). Οντως, η πρόταση του κυβερνητικού μπλοκ, που μόνο μπλοκ δεν θύμιζε τις προηγούμενες ημέρες, απέσπασε 168 ψήφους, αφού συγκίνησε και δύο φυγάδες της Ν.Δ., τον κ. Μαρκόπουλο και τον κ. Σολδάτο, που υπέγραψαν έτσι αίτηση επιστροφής, οι δε τροπολογίες ενθουσίασαν τον κ. Λοβέρδο και τον κ. Αηδόνη, βουλευτές του ακίνητου «κινήματος» «Συμφωνία για την Ελλάδα». Αυτά ως προς το γράμμα, ή μάλλον τους αριθμούς. Αλλωστε, αν ο κ. Σαμαράς (και ο κ. Κουβέλης επίσης) ανησυχούσε για την ενότητα και την ισχύ της κυβέρνησής του, θα μεριμνούσε να λάβει στη Βουλή τον λόγο και την ευθύνη για να εμψυχώσει τους κυβερνητικούς. Αλλά είχε εμπιστοσύνη στον κ. Βορίδη και τον κ. Βενιζέλο, το δίδυμο των Βήτα ή Αντ’ Αυτού. Ως προς το πνεύμα τώρα. Οπως είναι γνωστό από τον καιρό του Ομήρου, η Κασσάνδρα προφήτευε πάντοτε την αλήθεια, όσα έμελλε να συμβούν· τη βάραινε όμως η κατάρα του ερωτύλου Απόλλωνα, στον οποίο είχε αντισταθεί, να μη γίνεται πιστευτή από κανέναν. Και στην περίπτωση του τρικυβερνητικού σχήματος, την αλήθεια ανακοινώνουν οι Κασσάνδρες, και την αλήθεια ομολογεί ακουσίως ο κ. Σαμαράς: ότι ναι, υπάρχουν αρρυθμίες, τριβές, ανταγωνισμοί, συγκρουόμενες προσωπικές φιλοδοξίες και αντίπαλες κομματικές ορέξεις, ίντριγκες και όσα άλλα αναπόφευκτα σε ένα σκάφος όπου αλλού οδεύει η πρύμνη, άλλα ορίζει η πλώρη και αλλιώς τα ρυθμίζει ο πηδαλιούχος. Ισως ενώπιον των Παθών της Μεγαλοβδομάδας να υποχωρήσουν τα γήινα, κομματικά πάθη, έπειτα όμως το αίτημα του ανασχηματισμού θα προβληθεί και πάλι έντονα και πολλαχόθεν. Θα λειτουργούσε άραγε κατευναστικά ή προωθητικά ενδεχόμενη κυβερνητική αναδόμηση; Αν κρίνουμε από τα ονόματα που παίζουν σαν υπουργήσιμα, δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς την Κυριακή του Θωμά για να δηλώσει δύσπιστος: Εάν το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το ότι δεν διαθέτουν υπουργείο ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Κ. Μητσοτάκης από τη Ν.Δ., η κ. Γεννηματά και ο κ. Πρωτόπαπας από το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Ψαριανός από τη ΔΗΜΑΡ, αν δηλαδή υποτίθεται ότι με αυτούς θα φυσήξει ούριος άνεμος και το πλοίο θα κινηθεί με ασφάλεια και ταχύτητα στο Τροϊκόνιο πέλαγος, τότε ναι, έχει ξανά δίκιο ο κ. Σαμαράς όταν δηλώνει πως η τωρινή κυβέρνηση είναι ισχυρή. Αν πάλι το όλο θέμα είναι η υπουργοποίηση επιτέλους του κ. Βενιζέλου, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ακόμα και οι Κασσάνδρες αδυνατούν να προβλέψουν όλα τα δεινά. Ή μάλλον το αποφεύγουν.

Η Μαρία Ρεπούση καταγγέλλει 4.500 αποσπάσεις-ρουσφέτια εκπαιδευτικών

30.04.2013 , iefimerida.gr

Πληθώρα αποσπάσεων εκπαιδευτικών σε υπηρεσίες άσχετες με την ειδικότητά τους, για ρουσφετολογικούς λόγους, τη στιγμή που τα σχολεία αντιμετωπίζουν τεράστιες ανάγκες, κατήγγειλε η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση.
Με αφορμή την προειδοποίηση της ΟΛΜΕ για κινητοποιήσεις εν μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αύξηση του ωραρίου τους, αλλά και την καθιέρωση των υποχρεωτικών μεταθέσεων, η κυρία Ρεπούση, μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, τόνισε ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να μην είναι στα γραφεία αλλά να επιστρέψουν στα σχολεία.
«Φέτος είχαμε 4.500 αποσπάσεις εκπαιδευτικών εκτός σχολείων σε αρχιεπισκοπή, βουλευτές, κόμματα, κεντρικές υπηρεσίες» δήλωσε χαρακτηριστικά η βουλευτής.
«Θέλουμε μην αυξηθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών, γιατί δεν έχουν μόνο 21 ώρες ωράριο την εβδομάδα, έχουν και άλλα καθήκοντα, αλλά και εργασία στο σπίτι» σημείωσε η κυρία Ρεπούση αναφέροντας την άποψη της ΔΗΜΑΡ.
Πρότεινε να υπάρξουν δεύτερες και τρίτες θέσεις μαθημάτων και να αξιοποιηθούν οι καθηγητές με δεύτερο και τρίτο πτυχίο.

Τι το θες το κουταλάκι;

 Νίκος Μπίστης , protagon.gr

Στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός ζήτησε "να μην την πάθουμε σαν αυτούς που πέρασαν τον ωκεανό και πνίγηκαν σε μια κουταλιά νερό". Φοβάμαι ότι με αυτά που γίνονται -και παίρνω το πρόσφατο παράδειγμα του ΟΑΕΔ- στο τέλος θα μας δώσουν το φαρμάκι, με την κουτάλα. Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε τον κ. Κικίλια, ούτε τον κ. Αμπατζόγλου. Μπορεί να είναι εξαίρετοι στη δουλειά τους και αυτό ισχυρίζονται οι κομματικοί υποστηρικτές τους. Με είχε ενοχλήσει το πλεύρισμα του πρώτου σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ με προφανή σκοπιμότητα να παραμείνει στη θέση του. Και ο δεύτερος ήταν διοικητής του ΙΚΑ όταν επανιδρύανε το κράτος και την εποχή των αντιμνημονιακών Ζαπείων της Ν.Δ. υπεράσπιζε τα συντεχνιακά συμφέροντα των φαρμακοποιών.
Εντάξει, δεν ήταν Λουράντος, το έκανε χαμηλότονα. Αλλά προφανώς δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Καλώς ή κακώς η κυβέρνηση αποφασίζει την επανεκκίνηση του ΟΑΕΔ. Το πόστο είναι κρίσιμο, δακτυλοδεικτούμενο και ελεγχόμενο για πιθανά ρουσφέτια, τώρα μάλιστα που ανοίγουν οι πεντάμηνες συμβάσεις στους Δήμους. Υπήρχε μεγαλύτερη ευκαιρία για την κυβέρνηση ώστε να αποδείξει ότι έμαθε από τα παθήματα και ότι διακρίνεται από κομματική αχρωματοψία;
Ηταν τόσο δύσκολο να βρει έναν νέο άνθρωπο με γνώσεις και χωρίς κομματική εξάρτηση; Και όμως, επέλεξαν έναν πατενταρισμένο Νεοδημοκράτη στη θέση ενός πατενταρισμένου Πασοκτζή. Συνεχίζεται η ανακύκλωση κομματικών στελεχών και πολιτευτών. Είναι προφανές ότι η Ν.Δ. εξακολουθεί να θεωρεί το κράτος φέουδό της και τα περί του αντιθέτου είναι λόγια διαψευδόμενα από την πράξη. Αλλά και η αισχυντηλή αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ ήταν σε λάθος κατεύθυνση. Το ζήτημα δεν έπρεπε να είναι η υπεράσπιση του Κικίλια, αλλά η υπεράσπιση σωστών και αδιάβλητων διαδικασιών. Αποδεικνύεται με τον πιο εμφαντικό τρόπο ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό- δημοσιονομικό, είναι πρωτίστως πολιτικό. Και ότι ο ωκεανός είναι ακόμα μπροστά μας.

Μικροκομματικό παιχνίδι με την τροπολογία στην πλάτη 1,5 εκατ. ανέργων

• Παναγόπουλος Θάνος 29.04.2013 , H ΑΥΓΗ 

Μικροκομματικό παιχνίδι εντυπώσεων από την μία πλευρά και μεσοπρόθεσμο σχέδιο νέων περικοπών σε μισθούς και συνάξεις από την άλλη, παίζεται το τελευταίο 24ωρο όχι μόνο στις πλάτες 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, αλλά και έμμεσα του συνόλου των εργαζομένων και των συνταξιούχων, από κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τον κατώτατο μισθό.
Με μια τροπολογία - τρικ, κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής, την οποία επεχείρησαν να καλύψουν κάνοντας "κοινοβουλευτικά παράσιτα" η κυβέρνηση έδωσε τη χαριστική βολή στον κατώτατο μισθό, ο οποίος στο εξής θα έχει μόνον άνω όριο. Με βάση την τροπολογία "κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας", με τροπολογία του ΠαΣοΚ, που έγινε δεκτή από τον Γ. Στουρνάρα, οι άνεργοι που θα απασχοληθούν σε ολιγόμηνα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα λαμβάνουν καθαρές αμοιβές έως 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι μεγαλύτερες των 490 ευρώ μηνιαίως. Για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, οι απολαβές δεν θα ξεπερνούν τα 427 ευρώ μηνιαίως. Αυτό σημαίνει πως ο εργοδότης θα μπορεί να πληρώνει τους απασχολούμενους και με 250... και με 200... και με 150 ευρώ...!
Η διάταξη αυτή αυτή δεν απέχει και πολύ από την πρόταση που είχε υποβάλει ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, όταν είχε υποστηρίξει ότι οι άνεργοι πρέπει να δουλεύουν δωρεάν.
Σε ό,τι αφορά στην μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αυτή θα προβλέπεται "ως μέτρο ανάσχεσης της ανεργίας, για τις επιχειρήσεις που διατηρούν τις υφιστάμενες σε αυτές, θέσεις εργασίας", όταν το επιτρέψουν τα δημόσια οικονομικά (ουσιαστικά μόλις επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα).
Από τις δύο πλευρές (κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ) διαρρέονται αποκλίνουσες εξηγήσεις για τα περιβόητα 490 ευρώ μηνιαίες απολαβές και οι οποίες έχουν μείζονα σημασία, κατά πολύ ευρύτερη του όποιου ποσού που θα εισπράττουν οι άνεργοι που προσλαμβάνονται. Και τούτο, διότι ανοίγει (αφού αν και δεν λεγινε δεκτή η συγκεκριμενη παράγραφος, ήλθε η επιφύλαξη για υιοθέτησή της σε κατοπινό χρόνο) ουσιαστικά ο δρόμος για μείωση των εργοδοτικών εισφορών σε μια περίοδο κατά την οποία τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και με εκατομμύρια εργαζόμενους να απειλούνται με αύξηση εισφορών, περαιτέρω παράταση του εργασιακού βίου και με μελλοντικές συντάξεις πείνας.

Βουλή άβουλη

Αγγελική Σπανού, 30/04/2013 , metarithmisi.gr

---

Είναι αμφίβολο αν έστω και ένας βουλευτής πρόλαβε να διαβάσει και να καταλάβει τι περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την Κυριακή το βράδυ. Μαζί με τις μνημονιακές υποχρεώσεις στριμώχτηκαν και άλλες άσχετες ρυθμίσεις, όλα μπήκαν σε ένα άρθρο, για να μην υπάρξουν διαφοροποιήσεις, μόνο «ναι» ή «όχι», η διαδικασία ήταν όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις αυτή του κατεπείγοντος, ο πρωθυπουργός δεν έκρινε σκόπιμο να τοποθετηθεί, ο Φώτης Κουβέλης επίσης αμίλητος και, τελικά, για μια ακόμη φορά ευτελίστηκε ο κοινοβουλευτισμός.

Δεν υπάρχει ψήφος κατά συνείδηση, επομένως και ο διάλογος που προηγείται είναι μια χαμηλής αισθητικής παράσταση για όποιον δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει από το να παρακολουθήσει καβγάδες από τους οποίους το μόνο συμπέρασμα που ανακύπτει είναι ότι το πολιτικό σύστημα λειτουργεί στη βάση της παραδοσιακής μεθόδου: Επικοινωνισμός, δημοσκοπικό άγχος, μικροκομματική λογική, πελατειακή αντίληψη, βλέποντας και κάνοντας. Πολύ φασαρία, ανύπαρκτη ουσία, ένα πρωτόγονο πολιτικό παιχνίδι στα μέτρα όσων επενδύουν στην καταρράκωση των δημοκρατικών θεσμών και της συνταγματικής τάξης.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει εθνικό αφήγημα. Ούτε η κυβέρνηση παρουσιάζει ένα σκεπτικό για το πού θα οδηγήσει η πολιτική που προωθείται, ούτε η αντιπολίτευση κάνει κάτι άλλο πέρα από το να απορρίπτει ζωηρά, δεν περιγράφει το επόμενο βήμα μετά την καταγγελία.

Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι η ανεργία αντιμετωπίζεται και η ανάκαμψη έρχεται. Αλλά δεν έχει επιχειρήματα για να αιτιολογήσει την επαγγελία του, διαψεύδεται καθημερινά από την πραγματικότητα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεπαίρνεται από τις διαδηλώσεις στον ευρωπαϊκό Νότο, οραματίζεται μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία, αλλά δεν μας λέει από πού θα βρει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις εάν ακυρωθεί η δανειακή σύμβαση.

Είναι μια Βουλή η οποία δεν μιλάει για λύσεις. Διχάζεται ως προς το αν είναι καλό ή κακό, καλύτερο ή χειρότερο, ένα αμυντικό σχέδιο το οποίο έχει συνταχθεί όπως- όπως υπό την πίεση της Τρόικας και λόγω της απουσίας εθνικής αντιπρότασης.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σύγκρουση πολιτικών αλλά συνθημάτων. Την ημερήσια διάταξη δεν χαράζουν τα κόμματα καταθέτοντας τη μία ή την άλλη εισήγηση. Την ατζέντα βάζει η Μέρκελ και τα ελληνικά κόμματα αδυνατούν έστω να επεξεργαστούν αυτή την πραγματικότητα για να τη βελτιώσουν.

Υπάρχει μια αντικειμενική αδυναμία: Στο σύστημα της ευρωζώνης, για όσους βρίσκονται σε ανάγκη δανεισμού, επιβάλλονται όροι από τους πιστωτές. Αλλά υπάρχει και μια υποκειμενική δυνατότητα: Ένας ιδεολογικά φορτισμένος σχεδιασμός ο οποίος θα καταλήγει κάπου, θα περιγράφει δηλαδή στάδια πορείας προς έναν προορισμό.

Είναι φανερό ότι έχει αναπτυχθεί συλλογικός εθισμός σ’ αυτή την κατάσταση ο οποίος εκφράζεται με απάθεια και συντηρητικοποίηση. Ο υπουργός Οικονομικών υπέκυψε στην πίεση της ΔΗΜΑΡ να διευκολύνονται σε σχέση με την πληρωμή του ειδικού τέλους ακινήτων όσοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ας το δούμε αντίστροφα: Είναι δυνατόν να επιβάλλεται χαράτσι σε εκείνους που βρίσκονται κάτω από το νερό, που έχουν ήδη βουλιάξει; Από την άλλη, πώς μπορεί να διαπιστωθεί με ακρίβεια η πραγματική οικονομική αδυναμία; Από τις φορολογικές δηλώσεις; Αφού δηλώνονται εισοδήματα πενίας από εύπορους ελεύθερους επαγγελματίες με μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένας αξιόπιστος μηχανισμός για να διακριθούν οι φοροφυγάδες από τους μη έχοντες. Ξέρουμε μόνο πόσοι είναι οι άνεργοι, για τους οποίους επίσης συζητάμε με άνεση ότι πρέπει να τους εξασφαλιστεί ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το σοκαριστικό είναι ότι το αυτονόητο σε οποιαδήποτε πολιτισμένη κοινωνία, το δικαίωμα στην υγεία για όλους, είναι υπό διαπραγμάτευση.

Το να ξέρουμε ποιοι είναι πλούσιοι και ποιοι φτωχοί στη χώρα μας δεν είναι θέμα μνημονίου. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης, λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και ορθολογικών κανόνων δικαίου στη φορολογική πολιτική. Ως προς αυτό δεν εμποδίζει ο Τόμσεν ούτε ο Σόιμπλε. Εμποδίζει η εγχώρια διαπλοκή μικρής και μεγάλης κλίμακας, η παραλυσία ενός νοσηρού κράτους, η συστημικότητα της διαφθοράς και της αδιαφάνειας, η ελλειμματική αντίληψη περί ατομικής ευθύνης, η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων στα βασικά: Ποιοι θα πληρώσουν τι και μέσω ποιας διαδικασίας. Περισσότερα αυτοί που έχουν περισσότερα –ούτε ως προς αυτό, αρχή και τέλος για την εθνική επιβίωση, δεν υπάρχει μία μέθοδος διακομματικής αποδοχής που θα μπορούσε να εφαρμοστεί απρόσκοπτα και αυστηρά.

Η ελληνική κοινωνία δεν έχει να διαλέξει μεταξύ δύο πολιτικών, δεν βρίσκεται μπροστά σε διαφορετικούς δρόμους για να ακολουθήσει τον έναν ή τον άλλο. Δεν αντιλαμβάνεται τι Ελλάδα θέλει ο καθένας , ο ένας μέσω του μνημονίου, ο άλλος εκτός μνημονίου. Όταν δεν υπάρχει δικαίωμα επιλογής, δεν υπάρχει ελευθερία. Η αίσθηση της ματαιότητας είναι μια απάντηση στο ερώτημα γιατί μένουν όλοι ακίνητοι και επιρρεπείς στην εύκολη αποδοκιμασία συνολικά του πολιτικού συστήματος ή σε συνθηματολογικά αιτήματα του τύπου φέρτε πίσω το κατοχικό δάνειο για να το συμψηφίσουμε με το χρέος μας.

Η απαξίωση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας είναι, εκτός από σύμπτωμα βαθιάς παρακμής, άλλοθι για το πολιτικό σύστημα προκειμένου να κρύψει την έλλειψη σχεδίου. Η συμπεριφορά στο κοινοβούλιο είναι παραπολιτική, η πρόταση είναι πολιτική. Όσο λείπει η δεύτερη τόσο τα φώτα θα πέφτουν στην πρώτη. Ακόμη χειρότερα, όσο λείπει η πολιτική τόσο πιο αποκρουστική θα γίνεται η πρώτη ύλη της παραπολιτικής. Όποιος δεν έχει τι να πει κάνει υπερβολική φασαρία για να καλύψει το άδειο του λόγου του.

Πρωτομαγιά χωρίς Ανάσταση!

Ριχάρδος Σωμερίτης, 30/04/2013 , metarithmisi.gr

---

Η εβδομάδα είναι μεγάλη. Και εργατική πρωτομαγιά και Πάσχα. Και πορείες και Πάθη. Και μηνύματα κοινωνικής οργής και λόγια Αγάπης. Όλο και με κάποιον αθώο οβελία στο τέλος που προσωρινά συμφιλιώνει τους πάντες.

Η αλήθεια είναι ότι τα μεγάλα σύμβολα, ακόμα και όσα συνδέονται, όπως η Ανάσταση-Άνοιξη, με τα τρίσβαθα της ανθρώπινης ιστορίας, είναι πια για τους πολλούς γιορτές όπως η πρωτομαγιά είναι λουλούδια, στεφάνια και ενίοτε έρωτες. Λίγοι θυμούνται το Σικάγο και λίγοι κατανοούν τον Γολγοθά: οι ιεράρχες των μεν και των δε αρκούνται στα εύκολα των κενών και γι αυτό επικίνδυνων λόγων και των τυποποιημένων τελετών.

Δεν προσφέρουν πειστικές λύσεις στα σημερινά δράματα μήτε καν προτάσεις απαντήσεων. Για την ανεργία, για την ανυπόφορη ανισότητα όταν οι ελάχιστοι (ένα 5% στις περισσότερες χώρες) πλουτίζουν και οι πολλοί -όλοι οι άλλοι- φτωχαίνουν ορισμένοι πέρα και από τα όρια της μιζέριας. Ή για την ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων, ντόπιων και ξένων.

Ομολογώ την πλήρη αδιαφορία μου για το τί θα πούνε τελετουργικά (και τόσο προβλέψημα) οι "ηγέτες" για την Πρωτομαγιά και το Πάσχα. Δεν αδιαφορώ για τις αποφάσεις τους. Περιμένω κυρίως μία: αυτή που θα οδηγήσει την Ευρώπη από την πολιτική της Μέρκελ στην πολιτική της αλληλέγγυας ανάπτυξης. Αλλά μόλις τόλμησαν μερικοί γάλλοι σοσιαλιστές να ζητήσουν μιαν αντιπαράθεση με το Βερολίνο των συντηρητικών (και όχι με τη Γερμανία) έπεσε πάνω τους η δεξιά (ακόμα και η Λε Μοντ) αλλά και οι κυβερνώσα κεντροαριστερά να τους "σφάξει". Αυτά, και καλές γιορτές... Αλλά να λέμε την αλήθεια: έχουμε Πρωτομαγιά αλλά Ανάσταση από τον τάφο της κρίσης δεν έχουμε ακόμα.

Βαλκανίλα και καγκουριά

Του Νίκου Ξυδάκη , kathimerini.gr

Τις νύχτες η Αθήνα είναι σιωπηλή και αργόσυρτη, σχεδόν ακίνητη. Οι πιάτσες ταξί φυτρώνουν παντού, μικρές κίτρινες αποικίες. Παρ’ όλα αυτά, κίνηση βουβή, αραιή. Η άνοιξη καταφέρνει να ζωηρέψει την πόλη μόνο πέριξ του Σαββάτου και μόνο στις ορισμένες ζώνες διασκέδασης. Πολλά μπαρ φτάνουν τη happy hour με φτηνά ποτά έως τις 9 και 10, για να πείσουν την πελατεία να κεραστεί κάτι· οι νεότεροι ψωνίζουν μπίρες και κρασιά χύμα από το περίπτερο, τα πίνουν σε σκαλάκια και παγκάκια, σε αστικά ξέφωτα. Στις λεωφόρους έχουν ελαττώσει τις περατζάδες ακόμη και οι κάγκουρες, η πολυπληθής πλην ανομοιογενής φυλή των λαϊκών που ιππηλατούν στην πόλη πάνω σε παπιά με κομμένες εξατμίσεις ή σε πειραγμένα αυτοκινητάκια φορτωμένα μπάσα, με σαμπγούφερ που πιάνουν όλο το πορτμπαγκάζ. Στις αντλίες παραγγέλνουν βενζίνη τρία ή πέντε ευρώ, όσο για μια βόλτα το σαββατόβραδο. Στις κεντρικές συνοικίες, ακόμη και στα θεματικά πάρκα της διασκέδασης, Γκάζι και Ψυρρή, το χρώμα και η αύρα έχουν αλλάξει, τα αλλάζει ραγδαία η κρίση και η φτώχεια. Μια βαλκανίλα τα σκεπάζει όλα, ημιορατή ακόμη, σαν τούλινος μανδύας, που όμως επιμένει και εντείνεται, σταθερά. Δεν εννοώ μόνο τα μικρομπακάλικα και τα πρόχειρα στέκια φαγητού με τις εξωτικές αλλόγλωσσες επιγραφές, τα πακιστανικά κουρεία, τα τηλεφωνικά-ιντερνετικά μαγαζάκια. Είναι κι αυτά ασφαλώς, ανεπτυγμένα σε διάρκεια σχεδόν μιας εικοσαετίας. Εννοώ περισσότερο μια υποχώρηση του επιδεικνυόμενου πλούτου δυτικού τύπου, στα αυτοκίνητα, στα ρούχα, στα αξεσουάρ, στον τρόπο που ξεχώριζαν οι πολίτες Eυρωζώνης από τους τριτοκοσμικούς και τους Ανατολικοευρωπαίους. Τα διακριτικά γνωρίσματα συγχέονται, διότι η αγοραστική δύναμη των ανέργων είναι παντού ίδια, μηδαμινή. Η βαλκανική αύρα, ίσως και ανατολικομεσογειακή, απλώνεται πολύχρωμη, μελαγχολική, με υποβόσκουσα επιθετικότητα, πλανάται πάνω σε ρημαγμένες βιτρίνες και φαλιρισμένα μαγαζιά, σε θορυβώδη γκράφιτι και μαρκαρίσματα, σε καφενεία ανάγκης με φωναχτές επιγραφές «καφές 1€», σε φούρνους που ξεφυτρώνουν διαρκώς, στα κλειστά περίπτερα και τις πολλαπλασιαζόμενες τυφλές ζώνες του κέντρου. Ιδίως μετά το δειλινό, όταν τα χρώματα ξεβάφουν και τα φώτα είναι λιγοστά. Η πτώχευση επιτάχυνε δραματικά την κατάρρευση του παλαιού εμποροβιοτεχνικού κόσμου, ήδη κλονισμένου, που κρατιόταν με τα δόντια μέχρι τη σύνταξη. Η βίαιη αποχώρηση των γηρασμένων παραγωγικών θυλάκων άλλαξε αναλόγως βίαια την ψυχογεωγραφία του άστεως: ολόκληρες πιάτσες επαγγελματιών και εμπορίου εξατμίζονται. Τα δέρματα και η υποδηματοποιία απ’ του Ψυρρή, τα υφάσματα και τα ραφεία στο ιστορικό τρίγωνο Αιόλου, Σταδίου, Αθηνάς, τα είδη υγιεινής στην 3ης Σεπτεμβρίου, τα βιβλιοπωλεία της Σόλωνος, τα αστικά εμπορικά της Σταδίου, ακόμη και τα σιδηρικά της οδού Αθηνάς αραιώνουν. Σε όλα τα κτίρια γραφείων του κέντρου, στην είσοδο, κολλημένες ανακοινώσεις: το ασανσέρ δεν λειτουργεί λόγω απλήρωτου λογαριασμού, η ΔΕΗ έκανε διακανονισμό, πληρώστε τα κοινόχρηστα. Αντιστέκονται η Βαρβάκειος και δυο-τρία πολυκαταστήματα. Παντού αλλού, όπου δεν χάσκουν άδειες βιτρίνες, φυτρώνουν καφενεία για άεργους και ευκαιριακά φτηνομάγαζα ― η επιχειρηματικότητα της ανάγκης. Στα καφενεία, στα μπαρ, στους δρόμους: τα ντυσίματα άλλαξαν, τα ρούχα είναι παλιά, κι είναι φτηνά. Πληθαίνουν τα τατουάζ και τα πιρς, σημάδια ενός διάχυτου, άμορφου κύματος νεοτριμπαλισμού: αναζητείται ταυτότητα. Η πτώχευση ήταν απότομη, δεν έχουν επινοηθεί ακόμη τρόποι να αποτυπωθεί αισθητικά και συμπεριφοριολογικά η νέα συνθήκη. Μια υπαρκτή διέξοδος: η γενίκευση της καγκουριάς, του χύμα, του λαϊκού flaneur που περιφέρεται με τα ελάχιστα, με τσιγάρα ρεφενέ, χωρίς ή με σποραδικό μεροκάματο, με θρυμματισμένη ή διακοπείσα μόρφωση, και καταλαμβάνει ό,τι διατίθεται ακόμη δωρεάν: τον δημόσιο χώρο. Με θόρυβο εξατμίσεων ή σούπερ μπάσα, ο κάγκουρας μαρκάρει προσωρινές ζώνες, όπου για λίγο αισθάνεται κυρίαρχος ή ανεκτός. Οι μηδενικές προσδοκίες, το άνυδρο μέλλον, ο αποκλεισμός, οδηγούν σε εσωστρέφεια, αυτοαναφορικότητα, ατυπική οργάνωση ανά αγέλες, προσκόλληση στις υποκουλτούρες. Το στυλ του κάγκουρα, αισθητικά και ανθρωπολογικά, εκφράζει τη νέα φτωχογειτονιά, αυτή που έως πρόσφατα πίστευε ότι ήταν μικροπλούσια. Ο κάγκουρας ήταν φτωχός, τώρα είναι πληβείος· είχε λιγοστό μέλλον, τώρα δεν έχει καθόλου. Δεν χρειάζεται να μάθει τίποτε καινούργιο, έχει τους κώδικες, άλλωστε είναι εύκολοι και ρευστοί, του αρκούν για να αποικίσει το αστικό κενό. Είναι ήδη μια εκδοχή βίου, για πολλούς η μόνη.

Δουλεύοντας για 1 ευρώ

 

Κέζα Λώρη , tovima.gr 

Ακόμη πιο χαμηλά πέφτουν οι μισθοί. Κατά παρέκκλιση, φυσικά, και λόγω κρίσης. Ακόμη πιο χαμηλά και με το νόμο, δηλαδή με τον πολυνόμο που ψηφίστηκε μετά βαΐων και κλάδων. Καλά είναι και τα 427 ευρώ που ορίστηκαν ως νέος κατώτατος μισθός: ας είναι ευχαριστημένοι εκείνοι που θα τα εισπράξουν γιατί άλλοι είναι εντελώς άφραγκοι. Και στα 200 ευρώ να πέσει το μηνιάτικο, πάλι θα υποχρεούνται να λένε «ευχαριστώ» σε κυβέρνηση και εργοδότες.
Ας δούμε επακριβώς πως αλλάζουν τα εργασιακά με σοσιαλιστική προβιά. Σύμφωνα με  τροπολογία του ΠαΣοΚ, που έγινε δεκτή με μεγάλη κατανόηση από τον Γ. Στουρνάρα, οι άνεργοι που θα απασχοληθούν σε ολιγόμηνα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα λαμβάνουν καθαρές αμοιβές 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι μεγαλύτερες των 490 ευρώ μηνιαίως. Για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, οι απολαβές δεν θα ξεπερνούν τα 427 ευρώ μηνιαίως.
Οι νέοι άνεργοι πρέπει να νιώθουν ευτυχείς που δεν εξελέγη βουλευτής ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας. Εάν εκείνος συμμετείχε στην κυβέρνηση, θα είχε φτάσει στα δικά του άκρα, τα φιλελεύθερα. Πριν λίγους μήνες ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας είχε υποστηρίξει ότι οι άνεργοι πρέπει να δουλεύουν δωρεάν προκειμένου να βρίσκονται σε φόρμα. Έγραφε ότι αν κάποιος κάθεται και πληρώνεται επί μακρόν, εθίζεται στην τεμπελιά και μετά δεν κοπιάζει για να βρει απασχόληση.
Αρκετά κοντά στη λογική του Πέτρου Δούκα βρίσκονται διαχρονικά οι προτάσεις του ΠαΣοΚ. Τα 19,6 ευρώ ημερησίως που τώρα προτείνουν είναι πολλά, πάρα πολλά σε σχέση με τα μεροκάματα ανέργων που είχαν κατά νου το 2010. Σε πόρισμα που συντάχθηκε τότε με την καθοδήγηση του Σπύρου Βούγια υπό τον τίτλο «Δράση για την Αθήνα» το ΠαΣοΚ υιοθετούσε την ιδέα της εργασίας για 1 ευρώ την ώρα. Με μεγάλη σοβαρότητα τα στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος έλεγαν ότι είναι καλύτερο να εργάζεται κάποιος ως οδοκαθαριστής ή κηπουρός εισπράττοντας ένα κέρμα την ώρα παρά να μην κάνει κάτι και να εισπράττει το τίποτα.
Πότε όμως εργαζόμενος πληρώθηκε με 1 ευρώ; Πρόσφατα και μάλιστα στην καρδιά της Ευρώπης, εκεί που συντελείται το οικονομικό θαύμα και υπάρχει ανάπτυξη. Η ιδέα του «ein  euro job» εφαρμόστηκε στη Γερμανία το 2005, με το νόμο Hartz IV ο οποίος πρότεινε περικοπές στο επίδομα ανεργίας και ταυτόχρονη «ενίσχυση της εργασίας» ώστε να μην χάνουν οι επιδοτούμενοι την επαφή με την αγορά εργασίας. Στα μέσα του 2007 υπολογίζεται ότι  246.500 άτομα είχαν αποδεχτεί αυτό το καθεστώς απασχόλησης βάσει του οποίου ο άνεργος πληρωνόταν με 30 ευρώ την εβδομάδα συν το επίδομα.
Τούτων δοθέντων καλά είναι και τα 427 ευρώ που ορίστηκαν ως νέος κατώτατος μισθός. Υπάρχουν και χειρότερα, πολύ χειρότερα. Δουλειά για καθόλου ευρώ. Πρόκειται για άλλη μορφή εκμετάλλευσης που επινοήθηκε (πού αλλού;) στη Γερμανία. Από το 1 ευρώ έγινε  μετάβαση στο αξίωμα του «μηδέν ευρώ», στην αμοιβή αποκλειστικά από φιλοδωρήματα. Δημιουργήθηκε δηλαδή η νέα τάξη δούλων «Trinkgeld-Sklaven».
Η αρχή έγινε το 2010 από την εταιρεία «Friendly Service» η οποία εκπαιδεύει νέους να βάζουν τα ψώνια του σούπερ μάρκετ σε σακούλες. Αφού λοιπόν τους μάθει να πακετάρουν, τους βρίσκει πόστο. Η εταιρεία εισπράττει 3 ευρώ το κεφάλι και οι νέοι άνεργοι βγάζουν, σύμφωνα με τον ενοικιαστή τους, περισσότερα από 9 ευρώ την ώρα.
Το ΠαΣοΚ λοιπόν μπορεί να μεγαλουργήσει στα εργασιακά. Υπάρχουν αναρίθμητες ιδέες, εκεί στον ανεπτυγμένο κόσμο. Και ως απάντηση σε όσους έχουν αντίρρηση για τον νέο μεσαίωνα, μπορούν να αναμασούν το μότο: «προτιμάτε να είναι κάποιος άνεργος από το να έχει την αξιοπρέπεια του χαμηλού μισθού;».  

Οταν έφυγαν οι μέλισσες...

ethnos.gr

Ο κίνδυνος αφανισμού των μελισσών είναι πλέον ορατός στην Ευρώπη. Η δραματική μείωση του πληθυσμού τους που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, ένα φαινόμενο με τεράστιες οικολογικές προεκτάσεις, εμφανίζεται έντονα και στην Ελλάδα.

Κατά τους χειμερινούς μήνες στη χώρα μας, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, η καταστροφή αγγίζει ακόμη και το 40%.
Στην αρχή της άνοιξης οι παραγωγοί προσπαθούν να αντικαταστήσουν τα χαμένα τους μελίσσια με άτομα άλλων μελισσιών, με αποτέλεσμα οι πληθυσμοί να εξασθενούν και η παραγωγή μελιού να μειώνεται σημαντικά.
Ως κυριότερη αιτία της συρρίκνωσης των μελισσιών τόσο οι παραγωγοί όσο και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις κατονομάζουν τη χρήση θανατηφόρων φυτοφαρμάκων.
Την ερχόμενη Δευτέρα, έπειτα από εντατικές προσπάθειες των Ευρωπαίων μελισσοκόμων, πραγματοποιείται ψηφοφορία μεταξύ των υπουργών Γεωργίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης προκειμένου να αποφασιστεί η διετής αναστολή της χρήσης τριών νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων που σκοτώνουν τις μέλισσες.
Πρόκειται για τα εντομοκτόνα Clothianidin, Thiamethoxam και Imidacloprid, τα οποία κυκλοφορούν ευρέως και στη χώρα μας, με αποτέλεσμα η ελληνική ομοσπονδία μελισσοκόμων και η Greenpeace να ζητούν από τον αρμόδιο υπουργό κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη να ψηφίσει υπέρ της απαγόρευσης.
Οι εμπλεκόμενοι φορείς τονίζουν την ιδιαίτερη περιβαλλοντική και οικονομική σημασία των υγιών πληθυσμών μελισσών εξηγώντας ότι από την επικονίασή τους εξαρτάται το 1/3 των καλλιεργειών που καταλήγουν στο πιάτο μας.
Ειδικά στην Ελλάδα, η οποία είναι πλούσια σε βιοποικιλότητα και αγροτική παραγωγή η διατήρηση των μελισσών αναδεικνύεται σε θέμα ζωτικής σημασίας. Αρκεί να σημειωθεί ότι παγκοσμίως η συνεισφορά των μελισσών στη γονιμοποίηση των φυτών αποτιμάται στα 265 δισ. ευρώ ετησίως. Κι αυτό, αφού ένα μόνο μελίσσι μπορεί να επικονιάσει μέχρι και 500.000 άνθη την ημέρα.
Τους κινδύνους που απορρέουν από τη χρήση των τριών νεονικοτινοειδών επεσήμανε τον περασμένο Ιανουάριο και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η τοξικότητά τους είναι 7.000 φορές ισχυρότερη από ό,τι αυτή του DDT, του φυτοφαρμάκου που απαγορεύτηκε τη δεκαετία του '70. Τα φυτοφάρμακα αυτά παραμένουν για μήνες ή και έτη στο περιβάλλον, ενώ λόγω της υδατοδιαλυτότητάς τους έχουν εντοπιστεί ακόμη και σε υπόγεια ύδατα...
H πρώτη ψηφοφορία
Σε μια πρώτη ψηφοφορία που είχε πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο η Ελλάδα είχε συνταχθεί με τις χώρες που απέρριψαν την απαγόρευση, αποδεχόμενες τα επιχειρήματα της βιομηχανίας σύμφωνα με τα οποία τα φυτοφάρμακα βοηθούν στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής.
Οι μελισσοκόμοι, από την πλευρά τους, υποστηρίζουν ότι η αυξημένη αγροτική παραγωγή ευνοεί και τους ίδιους, αφού αποφέρει γύρη, όμως σημειώνουν ότι η εξαφάνιση των μελισσών θα πλήξει τις καλλιέργειες, θα επηρεάσει τη διατροφική αλυσίδα και παράλληλα θα επιφέρει χτύπημα σε ένα σημαντικό τομέα πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας.
Μελισσοκόμοι
Εφιάλτης για 17.000 οικογένειες
Ελάττωση των μελισσιών κατά περίπου 20% έχει παρατηρηθεί στην Ευρώπη κατά τους χειμερινούς μήνες την τελευταία πενταετία. Σε ορισμένες περιοχές τον χειμώνα του 2009/10 η μείωση έφτασε μέχρι και το 30%.
Ενδεικτική είναι η μαρτυρία του κ. Βασίλη Ντούρα, προέδρου της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, η οποία εκπροσωπεί 17.000 οικογένειες μελισσοκόμων και τα τελευταία χρόνια συμμετέχει δυναμικά στον αγώνα για την αναστροφή της δυσοίωνης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί.
«Το έντονο πρόβλημα στη χώρα μας έχει ξεκινήσει εδώ και δέκα χρόνια με αποτέλεσμα να χάνεται μεγάλο ποσοστό της παραγωγής σε κρίσιμες εποχές που έχουμε ανάγκη την πρωτογενή παραγωγή.
Οι μέλισσες τον χειμώνα έχουν μειωθεί κατά 30-40%», λέει ο ίδιος στο «Εθνος». «Το 2005/06 από τα 630 μελίσσια που είχα χάθηκαν τα 500, με αποτέλεσμα την άνοιξη να αναγκαστώ να αγοράσω άλλα 120 για να συνεχίσω τη μελισσοκομία. Οι μέλισσες χάνουν το βήμα τους, εξασθενούν και πεθαίνουν, ενώ όσες επιζούν είναι αδύναμες και δεν παράγουν».
Σημειώνεται πως η παγκόσμια παραγωγή μελιού εμφανίζεται αυξημένη.
Οι επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν ότι η συρρίκνωση των μελισσιών δεν εμφανίζεται παντού με την ίδια ένταση, με αποτέλεσμα η μειωμένη παραγωγή στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική να αντισταθμίζεται από αυξημένες ποσότητες μελιού που παράγονται στην Κίνα, την Αργεντινή αλλά και την Ισπανία.

• Μέχρι 30% έφτασε τον χειμώνα του 2009 η μείωση μελισσών στην Ευρώπη
• Εως και 40% λιγότερα είναι τα μελίσσια στη χώρα μας τους χειμερινούς μήνες σε σχέση με δέκα χρόνια πριν
• Από τα 100 είδη φυτών που προσφέρουν το 90% της τροφής στον κόσμο, τα 70 γονιμοποιούνται από τις μέλισσες
• 7.000 φορές περισσότερο τοξικά είναι τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα σε σχέση με το DDT, η χρήση του οποίου απαγορεύτηκε τη δεκαετία του '70

Κατερίνα Ροββά

Το μοναδικό χωριό στον κόσμο που έμεινε απαράλλαχτο από τον Μεσαίωνα 

29.04.2013 , iefimerida.gr

Το Castle Combe αριθμεί περίπου 350 κατοίκους, οι οποίοι καλωσορίζουν τους επισκέπτες τουλάχιστον για έναν αιώνα. Καθώς βρίσκεται μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο της αγγλικής επαρχίας, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη Bath, αποτελεί το κρυφό «διαμάντι» της Αγγλίας.
Μεσαιωνικά κτίρια εποχής, γέφυρες, πλακόστρωτοι δρόμοι, ανθισμένα μπαλκόνια και καταπράσινη φύση κάνουν το Castle Combe διάσημο για την ομορφιά και την εκλυστικότητά του.
Ηδη έχει «πρωταγωνιστήσει» σε πολλές χολιγουντιανές παραγωγές, ενώ ο διάσημος σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργ το χρησιμοποίησε για τα γυρίσματα της ταινίας «Το άλογο του πολέμου».

Πηγή: Το μοναδικό χωριό στον κόσμο που έμεινε απαράλλαχτο από τον Μεσαίωνα [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/102712#ixzz2Rpxo5yg7

Πότε θα καταβληθεί το δώρο του Πάσχα σε εργαζόμενους και ανέργους

29.04.2013  , iefimerida.gr

Εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι αναμένεται να χαμογελάσουν μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, αφού θα γίνει η καταβολή δώρου Πάσχα, επιδόματος και συντάξεων.
Συγκεκριμένα στον ιδιωτικό τομέα το δώρο του Πάσχα θα καταβληθεί στους εργαζόμενους ως τη Μεγάλη Τετάρτη.
Τη Μεγάλη Τρίτη θα καταβληθεί επίσης το δώρο Πάσχα στους ανέργους και η ειδική παροχή προστασίας μητρότητας στις δικαιούχους. Τη Μεγάλη Πέμπτη θα πληρωθούν τα επιδόματα ανεργίας και τα επιδόματα των μακροχρόνια ανέργων.
Η καταβολή της σύνταξης στους δικαιούχους του ΙΚΑ - ETAM, ενώ οι συντάξεις του ΤΑΠ- ΟΤΕ θα καταβληθούν τη Μεγάλη Τρίτη.

Οι άχρηστοι των υπουργείων

 Σταύρος Θεοδωράκης , protagon.gr

Είναι γνωστό ότι υπουργοί σε αυτή τη χώρα έχουν γίνει μέχρι και σύζυγοι γυναικών που φλέρταραν πρωθυπουργοί. Και δεν ήταν και οι χειρότερες περιπτώσεις. Γιατί υπήρξαν και υπουργοί που χρήστηκαν υπουργοί επειδή είχαν τα λεφτά να κάνουν ακριβά δώρα σε συζύγους πρωθυπουργών. Σας μπερδεύω; Ξανασκεφθείτε το και θα συμφωνήσετε μαζί μου. Ανάμεσα στον έρωτα και το χρήμα, καλύτερο είναι να σε παρασύρει ο έρωτας. Εκτός αν ξαφνιαστήκατε επειδή πιστεύετε πως κυβερνητικά πόστα σε αυτή τη χώρα αναλαμβάνουν οι καλύτεροι βουλευτές-  οι καλύτεροι πολιτικοί. Λάθος.
Πάρτε το σημερινό υπουργικό συμβούλιο. Ο ένας έγινε υπουργός επειδή «ο Πρόεδρος του είχε προσωπική υποχρέωση» καθότι «τον στήριξε τα πέτρινα χρόνια», ο άλλος γιατί είναι «κολλητός» αρχηγού της συγκυβέρνησης, ο τρίτος γιατί έχει «καλές σχέσεις» με κανάλια και επιχειρηματίες. Και μετά έχουμε τα παζάρια για τους αναπληρωτές και τους υφυπουργούς. Ο ένας μπήκε αναπληρωτής για να μην αισθανθεί παντοδύναμος ο υπουργός «και πάρει ο κώλος του αέρα» και ο άλλος έγινε υφυπουργός γιατί στην περιφέρεια του είχε ισχυρό έρεισμα ο Καμμένος και κάπως έπρεπε να συγκρατήσουν τους δεξιούς ψηφοφόρους. Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες περιπτώσεις γιατί αν γράψω αναλυτικά τις «ιστορίες υπουργικής τρέλας» δεν μου αρκεί όλη η πρώτη σελίδα του protagon. Βεβαίως σε όλα τα σχήματα διεισδύουν πάντα και δυο - τρεις καλοί υπουργοί – άνθρωποι δηλαδή που έχουν γνώση του τομέα που αναλαμβάνουν, εργατικοί και αποτελεσματικοί. Θα πρέπει να επιβιώσουν όμως ανάμεσα στους γελωτοποιούς του Προέδρου, τους γητευτές της κομματικής βάσης, τους λαϊκιστές, τους μιζαδόρους και τους τεμπέληδες. Πως θα σπάει λοιπόν αυτός ο φαύλος κύκλος που συσσωρεύει συνεχώς προβλήματα στη χώρα;
Η πρόταση μου είναι απλή. Με ένα υπουργικό συμβούλιο τριάντα (αριθμός:30) προσώπων, το καθένα εκ των οποίων θα αναλάβει έναν τομέα ευθύνης. Νοσοκομεία – Φάρμακα – Πανεπιστήμια – Σχολεία – Φυλακές – Αστυνομία – Στρατός – Ασφαλιστικό – Μετανάστες- Φορολογία – Τουρισμός – Αθλητισμός – Κτηνοτροφία – Γεωργία - Αλιεία – Ναυτιλία – Μεταφορές - κοκ. Οι τίτλοι των υπουργείων πρέπει να είναι τόσο ξεκάθαροι που δεν θα αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας για τις αρμοδιότητες τους. Και βέβαια από την στιγμή που δεν θα υπάρχουν αναπληρωτές και υφυπουργοί δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα μετακύλισης της ευθύνης. Γιατί τώρα αν ρωτήσεις τους επτά αναπληρωτές «τι κάνουν» θα σου πουν «τίποτα γιατί δεν με αφήνει ο υπουργός» κι αν ρωτήσεις τους 16 υφυπουργούς «πως περνάνε» θα σου πουν «καλά» γιατί δεν έχουν σκοτούρες και αρμοδιότητες (όλοι τους πάντως έχουν λιμουζίνες, γραφεία - πολλές φορές και δύο και τρία διαφορετικά -, ταξίδια, έξοδα παράστασης, γραμματείς, συμβούλους, σωματοφύλακες, ψηφοφόρους).
Άσε που θα βρεις αρκετούς ανάμεσα στους 17 υπουργούς που θα δικαιολογήσουν την απραξία τους λέγοντας ή ότι τους υπονομεύουν οι υφυπουργοί τους ή ότι οι αρμοδιότητες τους συγχέονται με τις αρμοδιότητες τους απέναντι υπουργείου. Και πώς να είναι αλλιώς αν το ένα υπουργείο είναι  Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (όχι παίζουμε) και το άλλο είναι Δημόσιας Τάξης και  Προστασίας του Πολίτη (εδώ και παίζουμε και τρέχουμε). Ο ένας υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα σου και ο άλλος σε προστατεύει ως πολίτη (τόσο κενό βερμπαλισμό δεν θα συναντήσεις ούτε στα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων). Η λύση λοιπόν κατ’ εμέ, είναι: Τριάντα μικροί κυβερνήτες που  αναλαμβάνουν ο καθένας τους ένα τομέα και έχουν προθεσμία ένα μήνα να πουν τι θα κάνουν και ένα χρόνο για να το κάνουν. Γιατί τόσος είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να κάνεις κάτι. Οι τετραετίες και οι οκταετίες είναι ο πολιτικός χρόνος που ζητούν άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να παράγουν.
Ξέρω ότι η πρόταση μου δεν είναι δημοφιλής. Αντιθέτως πάει κόντρα στο στερεότυπο περί μικρού και ευέλικτου υπουργικού σχήματος που πιπιλίζει η δημοσιογραφική πιάτσα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Και που πανηγυρίζει όταν τις προκύψει υπουργικό συμβούλιο κάτω των 15 ατόμων (με δέκα αναπληρωτές και 20 υφυπουργούς)!
Τώρα βέβαια το μεγάλο ερώτημα είναι ποιοι θα είναι αυτοί οι «τριάντα». Στο δικό μου μυαλό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Θα είναι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά το αντικείμενο τους – όχι μόνο στα βιβλία αλλά και στην πράξη – που θα έχουν δουλέψει στη ζωή τους – όχι μόνο στην εταιρία του μπαμπά τους – και θα είναι γνωστοί για την εργατικότητα τους και την αποτελεσματικότητα τους. Κατά την προτίμηση μου επίσης αυτοί οι «τριάντα» δεν θα πρέπει να είναι βουλευτές. Άλλωστε πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να υπάρξει σαφής διαχωρισμός της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Μέχρι αυτό να γίνει τίποτα δεν απαγορεύει στους τρεις αρχηγούς που συγκυβερνάνε να το κάνουν από τώρα. Δεν θα το κάνουν. Γιατί τα κόμματα που γεννήθηκαν για να μας κυβερνήσουν (!) έλκονται από το παρελθόν που πολεμούν.
«Μ’ από την κόλαση μου, σού φωνάζω:
Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σού μοιάζω».

Η Γελοιογραφία της ημέρας

Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος σατιρίζει την επικαιρότητα , ΤΑ ΝΕΑ

Με ποια κριτήρια θα αξιολογηθούν 206.000 δημόσιοι υπάλληλοι

Του Ηλία Μπενέκου , imerisia.gr

Η ώρα της κρίσης σήμανε για χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι θα περάσουν από κόσκινο σε μία πρώτη αξιολόγηση των τυπικών προσόντων και ικανοτήτων τους. Φύλλο και φτερό θα γίνουν το αμέσως προσεχές διάστημα οι φάκελοι 206 χιλιάδων υπαλλήλων του στενού δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των ένστολων και των εκπαιδευτικών, προκειμένου να καταγραφούν αναλυτικά τα προσόντα τους και παράλληλα να εξακριβωθούν οι περιπτώσεις πλαστών πιστοποιητικών, κάτι που αυτόματα θα τους οδηγήσει εκτός υπηρεσίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες στα χέρια του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης βρίσκονται ήδη τρία εναλλακτικά σενάρια αναφορικά με τη «βαρύτητα» των προσόντων της αξιολόγησης και πολύ σύντομα θα γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις.

Τα πτυχία, η γνώση ξένων γλωσσών, τα επιπλέον «εφόδια», όπως η παρακολούθηση σεμιναρίων κ.λπ. θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο, ενώ όπως όλα δείχνουν το μεγάλο «προσόν» της αρχαιότητας περνά σε δεύτερη μοίρα. Με αυτό τον τρόπο, όπως διευκρινίζεται από το υπουργείο θα υπάρξει μία πλήρης χαρτογράφηση των ικανοτήτων του προσωπικού της κρατικής μηχανής, ενώ το νέο, εμπλουτισμένο και συνεκτικό μητρώο που θα προκύψει -και δεν θα αφορά πλέον μόνο αριθμητικά δεδομένα- θα μπορέσει να χρησιμοποιηθεί, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες ανακατατάξεις.

Ειδικότερα, σε συνδυασμό με τα νέα οργανογράμματα (staffing plans) που είναι ήδη έτοιμα, αλλά και τα περιγράμματα θέσεων (job description) θα διευκρινιστεί αν και ποιος υπάλληλος μπορεί να υπηρετήσει σε κάθε θέση. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα δεν αποκλείεται να υπάρξουν και απομακρύνσεις, με αρμόδιο να κρίνει κάθε φορά το εκάστοτε υπηρεσιακό συμβούλιο. Άλλωστε όπως διευκρινίζεται από το υπουργείο «υπάρχουν οι ανάλογες προβλέψεις από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα».

Ωστόσο η «Οδύσσεια» της αξιολόγησης, δεν σταματά εκεί. Στο εξής ουδείς δημόσιος υπάλληλος θα μπορεί να νιώθει ασφαλής ή να εφησυχάζει, αφού ανά πάσα στιγμή θα βρίσκεται σε διαδικασία αξιολόγησης, μέσω στοχοθεσίας, ενώ τα σχετικά αποτελέσματα θα πρέπει να γνωστοποιούνται ανά τρίμηνο. Μάλιστα όπως διευκρινίζεται το συγκεκριμένο μοντέλο αξιολόγησης είναι από τα πλέον αξιόπιστα παγκοσμίως ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα.

Όσο και αν μοιάζει απίστευτο από το 2004 έχει ψηφισθεί ο σχετικός νόμος, ο οποίος ουδέποτε εφαρμόστηκε! Τώρα οι φορείς έχουν ήδη κληθεί σε σχήμα πυραμίδας (δηλ. από τον εκάστοτε εποπτεύοντα υπουργό προς τα κάτω) να ορίσουν «σαφείς επιδιώξεις - επιδόσεις» που θα φέρουν εις πέρας. Οι στόχοι πρέπει να είναι «συγκεκριμένοι, μετρήσιμοι, συμφωνημένοι, ρεαλιστικοί και χρονικά προσδιορισμένοι». Δηλαδή, σε κάθε επίπεδο, το προσωπικό (προϊστάμενος και υφιστάμενοι) δεσμεύεται για την υλοποίηση συγκεκριμένων ενεργειών και την επιδίωξη ανάλογων (ποσοτικά και ποιοτικά) αποτελεσμάτων ορισμένου χρόνου. Βάσει της συμφωνίας ότι «η πορεία της υλοποίησης των στόχων ελέγχεται από τους προϊσταμένους των οργανικών μονάδων σε τακτά χρονικά διαστήματα που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερα του τριμήνου», τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται γύρω στον Ιούνιο.

Απολύσεις 
Το ταμπού των απολύσεων στο Δημόσιο ανήκει οριστικά στο παρελθόν, μετά και την απόφαση για 15 χιλιάδες απομακρύνσεις μέχρι το 2014. Οι 4.000 θα γίνουν μέχρι το τέλος του χρόνου, ενώ 2/000 υπάλληλοι θα δουν την πόρτα της εξόδου άμεσα μέχρι τον Ιούνιο. Το «βάρος» θα σηκώσουν τελικά τα ΝΠΙΔ που θα καταργηθούν με το σύνολο του εργατικού δυναμικού με σχέση αορίστου χρόνου να απολύεται, σύμφωνα και με τη σχετική διάταξη του πολυνομοσχεδίου που ήρθε στη Βουλή. Στο μικροσκόπιο βρίσκεται μακρά λίστα 700 φορέων του ευρύτερου δημόσιου -με «πιλότο» τη γνωστή λίστα Πάγκαλου- από όπου και θα προέλθουν οι φορείς στους οποίους μπαίνει λουκέτο. Θεωρείται δε θέμα ημερών η ανακοίνωση του πρώτου πακέτου.

Διαθεσιμότητα - Κινητικότητα 
Διαφορετική είναι η τύχη για το πλεονάζον προσωπικό των υπουργείων, των ΟΤΑ, των ανεξάρτητων αρχών αλλά και των ΝΠΔΔ, τα οποία καταργούνται ή συγχωνεύονται. Η συμφωνία για τις 15 χιλιάδες απολύσεις έχει πλήρως αποσυνδεθεί από τις 25 χιλιάδες διαθεσιμότητες μέχρι το 2014 (12.500 εκ των οποίων μέχρι τον Ιούνιο). Με στόχο να «ανακατέψει» την τράπουλα, το υπουργείο θα προχωρήσει σε μαζικές μετακινήσεις υπαλλήλων σε υποστελεχωμένες υπηρεσίες. Δεν αποκλείεται ωστόσο, όσοι δεν μπορέσουν να επαναπορροφηθούν τελικώς και αυτοί να απολυθούν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμη και αν ένας υπάλληλος εξασφαλίσει την παραμονή του στο Δημόσιο δεν θα μπορεί να είναι σίγουρος ότι παραμένει για πάντα στο πόστο του.

Θέσεις ευθύνης

Η κατάληψη των θέσεων ευθύνης δεν θα αποτελεί πλέον προνόμιο των «αρχαίων». Τη συζήτηση άνοιξε με τον πλέον «επίσημο» τρόπο ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, ο οποίος προανήγγειλε «την προώθηση νεότερων και ικανών στελεχών του δημόσιου τομέα σε κορυφαίες θέσεις». Όπως επιβεβαιώνει και το αρμόδιο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης η ρύθμιση για την αλλαγή του τρόπου επιλογής γενικών διευθυντών -σε πρώτη φάση- είναι έτοιμη, γεγονός που θα δώσει τη δυνατότητα να μπει «νέο αίμα» σε θέσεις ευθύνης και να πάψουν φαινόμενα του παρελθόντος όπου προϊστάμενοι σε κρίσιμες θέσεις δεν διέθεταν καν πανεπιστημιακό πτυχίο.

«Επίορκοι»
Πέφτουν τίτλοι τέλους

«Τίτλοι τέλους» πέφτουν για χιλιάδες επίορκους που επί χρόνια παρέμεναν αμειβόμενοι στις θέσεις τους. Οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου αφυπνίζουν τα πειθαρχικά που θα πρέπει με διαδικασίες-εξπρές να λήξουν οριστικά τις 4.194 υποθέσεις που εκκρεμούν.

Στο εξής οι αποφάσεις πειθαρχικών που επιβάλλουν τις ποινές του υποβιβασμού και της οριστικής παύσης δεν υπόκεινται σε ένσταση ενώπιον του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου, αλλά σε απευθείας προσφυγή στο ΣτΕ, ενώ ο χρόνος ολοκλήρωσης εξέτασης των υποθέσεων από τα πρωτοβάθμια πειθαρχικά περιορίζεται στους δύο μήνες από τέσσερις, που ήταν μέχρι σήμερα. Επίσης η προθεσμία υποβολής ένστασης κατά πειθαρχικών αποφάσεων γίνεται 20 αντί 30 ημέρες, ενώ για πρώτη φορά τίθεται προθεσμία -τεσσάρων μηνών- για την ολοκλήρωση εξέτασης των υποθέσεων από το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό.

Παράλληλα εντείνονται οι έλεγχοι για τους αδικαιολογήτως απόντες. Οι «έφοδοι» των επιθεωρητών στους χώρους εργασίας είναι πλέον καθημερινοί, αν και ο εντοπισμός των «κοπανατζήδων» αποδεικνύεται ιδιαιτέρως δύσκολος, αφού πρέπει να πιστοποιηθεί ότι ο υπάλληλος απουσιάζει κατ' εξακολούθηση και όχι μόνο μία φορά, ενώ η δημοσιότητα που πήρε η «επιχείρηση» έχει κινητοποιήσει αρκετούς υπαλλήλους που ύστερα από χρόνια... θυμήθηκαν να επιστρέψουν στα γραφεία τους!

Η... παράλληλη πόλη των 20.000 αστέγων

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑ , ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Ορισμένα προβλήματα, όπως το κρύο, λύνονται. Τη νύχτα, βέβαια, τη βγάζεις πολύ πιο άνετα όταν δεν έχει παγωνιά. Το καλοκαίρι έχει τα δικά του προβλήματα. Οι ενορίες σταματάνε τα συσσίτια, γιατί οι εθελόντριες της Εκκλησίας πηγαίνουν να κάνουν τα μπάνια τους». Για το δικό τους «μπάνιο» φροντίζει -ακόμα και στην παγωνιά- το βυτιοφόρο όχημα καθαρισμού του δήμου.

«Το χειμώνα τσούζει περισσότερο». Ψεκάζοντας με νερό τους δρόμους, ολοκληρώνει με επιτυχία αυτό που μεθοδικά επιδιώκει η πολιτεία: να εξαφανίσει τους άστεγους από τη βιτρίνα της πρωτεύουσας. Είναι η ώρα που οι «σωροί από βρεγμένες κουβέρτες» αποκτούν πόδια και τρέχουν κάπου αλλού να κρυφτούν. Κάτω από τις γέφυρες, μέσα στο παλιό μηχανοστάσιο, στις διαβάσεις, σε κάποια φυλαγμένη γωνία, στις πλατείες. Καληνύχτα Αθήνα, οι άστεγοι σε χαιρετούν.

Υπολογίζονται γύρω στους 20.000 - μια παράλληλη πόλη. Ο Γιώργος, ο Λέων, ο Παύλος, η Μάτα, ο Νίκος και η Δέσποινα είναι νεοάστεγοι. Οι τρεις πρώτοι φιλοξενούνται τελευταία στον ξενώνα της «Κλίμακας». Οι υπόλοιποι παραμένουν στο δρόμο. Αναπολούν το σπίτι τους, αλλά κυρίως το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Είναι, όπως είπε ένας από αυτούς, «προσωρινοί ενοικιαστές πεζοδρομίων».

«Φτωχός δεν πρόλαβα να γίνω», λέει ο Λέων. «Από μεσοαστός έμεινα άστεγος». Στο πλάι του ο Γιώργος, νεοάστεγος κι αυτός. «Νεοάστεγοι είμαστε οι άστεγοι που βγήκαν στο δρόμο λόγω κρίσης».Είμαστε... χελώνες

«Εμείς οι άστεγοι έχουμε πολλά κοινά με τις χελώνες. Παίρνουμε μαζί το σπιτάκι μας. Κατά βάθος όμως είμαστε πουλιά. Μεταναστεύουμε ανάλογα με τον καιρό». Φέτος, είναι ο τρίτος Απρίλιος που η Μάτα βρίσκεται στο δρόμο. «Αν αρχίζω να συνηθίζω; Οταν έχεις κοιμηθεί σε πουπουλένιο στρώμα, δεν συνηθίζεται», λέει. Ξεχειμώνιασε κάτω από μια γέφυρα, δίπλα στον Προαστιακό, στάση ΣΚΑ. «Θέλω να είμαι κοντά σε ρολόι και σε φώτα. Δεν αντέχω άλλο το κέντρο». Μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα μείνει έξω από μια τράπεζα, στο Χαλάνδρι. Σύμφωνα με την ίδια, έρχεται ο πιο ζεστός Μάης της 5ετίας. «Θα 'χουμε κόλαση το καλοκαίρι» λέει, ανάβοντας ένα μισοτελειωμένο τσιγάρο. Στα νιάτα της ήθελε να γίνει δασκάλα. Εγινε καθαρίστρια, και μετά άνεργη. «Και μάνα», συμπληρώνει. «Τα παιδιά;». «Στις ζωές τους», απαντά κοφτά.

Ο κύριος Παύλος έφυγε από το σπίτι του «χωρίς δικαστικούς καταναγκασμούς». Κοιμόταν έξω από μια ταβέρνα στο Χαϊδάρι, έπειτα στην αυλή, σε ένα μοναστήρι, στο άσυλο. «Στην αρχή δεν φοβόμουν, άγνοια κινδύνου»Στα 56 της, έπειτα από 3 χρόνια στο δρόμο, «έχω πάρει όλα τα πτυχία. Μετεωρολόγος, γιατρός, αστυνομικίνα και ό,τι άλλο θες. Μέχρι και σύμβουλος μόδας. Ξέρω τι μοντελάκι φοριέται, τι χρώμα και πόσους πόντους πάει το μίνι». «Βγήκα στο δρόμο παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2010. Ημουν τρομαγμένη και απελπισμένη. Επειτα έγινα άγριο ζώο στη ζούγκλα της Αθήνας», θυμάται η ίδια. «Πήρα το τρένο από τον Πειραιά. Κατέβηκα στην Ομόνοια, περπάτησα στην Πανεπιστημίου και κάθισα στα σκαλιά της Ακαδημίας. Είχα μαζί μου ένα χαλάκι, μια κουβέρτα και αυτό το τρανζιστοράκι. Πού και πού μου δίνουν μπαταρίες», λέει. «Δεν έκλεισα μάτι για 5 μέρες. Μια ολόκληρη μέρα μέτρησα 3.566 ζευγάρια παπούτσια. Μετά με πήρε ο ύπνος», συνεχίζει. «Σήμερα το βράδυ πού θα κοιμηθείτε;». «Εδώ· πού αλλού; Στα μαλακά», λέει γελώντας. «Ωσπου να μπει ο Μάης, θα 'χω φτάσει στη Ραφήνα, και εκεί θα μείνω μέχρι να αρχίσουν τα κρύα. Μετά βλέπουμε». Σβήνει το τσιγάρο στο πεζούλι και το ξεπλένει με νερό. Για εκείνη το πεζοδρόμιο είναι ό,τι για εμάς το πάτωμα.

«Ο νεοάστεγος δεν έχει σχέση με το "βολεμένο" άστεγο, ή αυτόν που είναι άστεγος εκ πεποιθήσεως, ή είναι εξαρτημένος από ουσίες. Είσαι εσύ, ο καθ' όλα φυσιολογικός, ένας μικροεπιχειρηματίας ή υπάλληλος που έχασε τη δουλειά του και δεν είχε οικονομικά αποθέματα στην άκρη. Δεν σε χρειαζόμαστε εσένα. Σε πετάμε στα σκουπίδια». Ο Γιώργος Μπαρκούρης πιστεύει ότι πολύ σύντομα δεν θα είναι άστεγος. Περιμένει τη σύνταξή του.

«Γράψε ότι ο άστεγος είναι υποχείριο ενός συστήματος, την ίδια στιγμή που θεωρεί ότι είναι ελεύθερος», λέει ο Γιώργος και εξηγεί την παράνοια του φορολογικού συστήματος. «Ακόμα και οι άστεγοι πρέπει να κάνουμε δήλωση στην Εφορία. Κάτσε, ρε φίλε· και να κάνω δήλωση στην Εφορία, μηδέν θα σου βγάλω. Αλλά μου λες ότι θα με φορολογήσεις με 3.000 ευρώ και πρέπει ως άστεγος να σου φέρω και αποδείξεις 1.000. Η πολιτεία πρέπει να σταματήσει να παρανομεί».

Ο Γιώργος ήταν ελεύθερος επαγγελματίας, γραμμένος στο ΙΚΑ. Φιλοδοξία του σήμερα είναι «οι άστεγοι να συμμετάσχουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Θα θέλαμε να μας δώσει ο δήμος 10 άδειες μικροπωλητού». Ξεκίνησε την καριέρα του σε μια μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, είναι μουσικός, μουσικός παραγωγός και τεχνικός υπολογιστών.

Δούλεψε στην ΕΡΤ ως συμβασιούχος, ως τεχνικός στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια σε ένα τμήμα που ανήκει στο υπουργείο Εξωτερικών, μέχρι που το 2007 βγήκε μόνος στην αγορά εργασίας, σαν τεχνικός και παραγωγός ραδιοφώνου. «Η κρίση είχε ξεκινήσει από τότε. Και έφτασα το 2011 να αποφασίσω ότι βγαίνω στο δρόμο. Δεν μπορούσα να ζω εις βάρος κανενός. Ούτε της οικογένειάς μου ούτε των φίλων μου. Βγήκα για μια εβδομάδα. Είδα ότι δεν θα τα καταφέρω. Δεν είμαι σαν τον Λέοντα».

Ο κ. Παύλος Παναγιωτάκης περιγράφει την περίοδο που έμεινε στο δρόμο, ο ίδιος το έλεγε «αστεγία», ως «λίγο δραματική ιστορία». «Στο Χαϊδάρι, υπήρχε μια ταβέρνα και κοιμόμουν στο δρόμο. Επειτα μπήκα στην αυλή και μετά μου έφτιαξαν ένα κατάλυμα. Δεν δούλευα τότε. Είχα κάποια εισοδήματα και, όταν τελείωσαν, έμεινα στο δρόμο».

Πέρασε από νοσοκομεία, από το άσυλο του δήμου, από ένα μοναστήρι. «Δυσκολεύτηκα πολύ. Δεν είχα να πληρώσω ενοίκια, ρεύματα. Εφυγα από το σπίτι, χωρίς δικαστικούς καταναγκασμούς. Στην αρχή δεν φοβόμουν. Αγνοια κινδύνου ίσως...».

«Δεν χρώσταγα πουθενά, δεν είχα κανένα δάνειο»

Ο Λέων Χάνεν έμεινε στο δρόμο λόγω της οικονομικής κρίσης. «Είχα πάντα μπροστά μου το σχέδιο ότι θα περάσει 1,5 χρόνος και θα κάνω αίτηση να πάρω σύνταξη. Είπα, όπως και αν γίνουν τα πράγματα, θα βγάλεις στο δρόμο ένα χειμώνα και δύο καλοκαίρια. Δεν θα φορτωθείς σε φίλους. Η φιλία είναι απόσταγμα ετών.

Τα έχασες όλα, ας σου μείνει ο φίλος. Αλλοι άστεγοι έχουν στόχο την επόμενη μέρα, εγώ είχα σχέδιο. Δεν θα ζητιάνευα ποτέ, δεν θα γινόμουν παράσιτο. Είχα θέληση να ξεφύγω από το ναδίρ. Δεν είναι δύσκολο. Πρέπει, βέβαια, να φας μια κλοτσιά στα οπίσθια», λέει ο ίδιος. «Οταν αποφασίσεις ότι είσαι προσωρινός, δεν είναι τόσο δύσκολο. Λες, αυτό είναι. Δεν έχει τίποτα άλλο. Και προχωράς. Να πιστεύεις πρέπει στον εαυτό σου».

Στον Αγιο Παντελεήμονα

Βγήκε στο δρόμο όταν ήταν 63 ετών, με μια σακούλα. «Εμενα σε μια δύσκολη περιοχή. Στον Αγιο Παντελεήμονα. Το πρωί Πεδίον του Αρεως, το βράδυ Αγιος Παντελεήμονας και ενδιάμεσα συσσίτιο. Δεν το έβαλα κάτω. Πλησίαζε χειμώνας, είχα ένα μπουφάν στο χέρι και η σακούλα είχε μέσα 2-3 πουλόβερ και βιβλία. Ο άστεγος έχει πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Είτε θα τον περάσει κάνοντας φαντασιώσεις είτε κάνοντας πράξεις που είναι οριακά εντός νόμου, ή αρχίζοντας να κάνει κακό στον εαυτό του. Να νιώθει τύψεις. Ενιωσα ότι θα πρέπει να διαχειριστώ τον ελεύθερο χρόνο μου». Ο Λέων έφυγε από το σπίτι του πιστεύοντας ότι δεν έφταιγε. «Δεν είχα σπαταλήσει χρήματα. Δεν είχα πάρει ποτέ δάνεια. Δεν χρώσταγα. Δεν έπεσα ποτέ στην παγίδα των τραπεζιτών. Εχω μια φυσική αντιπάθεια στις τράπεζες».

Τα τελευταία 20 χρόνια ήταν αυτοαπασχολούμενος. Δούλευε ως αγιογράφος, έβγαζε, όπως λέει, αρκετά χρήματα. «Πλήρωνα νοίκι για σπίτι και για εργαστήριο. Ζούσα καλά, όχι σαν Ωνάσης, αλλά αν ήθελα κάτι, μπορούσα να το αποκτήσω. Αυτό από τη μία στιγμή στην άλλη άλλαξε. Η αγιογραφία είναι ένα προϊόν ακριβό, που δεν είναι χρήσιμο στην καθημερινότητα. Δεν θα πας να αγοράσεις εικόνα όταν δεν έχεις να φας». Ο ίδιος εντοπίζει την ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα που θα πιστοποιεί «ποιος είναι άστεγος και ποιος δεν είναι. Δεν ζητάμε επιδόματα και συντάξεις, μόνο να βρεθεί κάποιο κατάλυμα. Να έχει κάποιος μια στέγη που επιδοτείται και να βρει μια δουλειά με στάνταρ, παρά να μην έχει τίποτα και να μην ασχολείται με τίποτα. Αυτό δεν είναι το πρώτο βήμα. Αυτό σημαίνει ότι, απλώς, φορέσαμε παπούτσια».

27 χρόνια από το Τσέρνομπιλ

• Αρβανίτη-Σωτηροπούλου Μαρία 26.04.2013 , Η ΑΥΓΗ

27 χρόνια μετά το Τσέρνομπιλ, η κατάσταση δυστυχώς δεν είναι αισιόδοξη και ένα νέο πυρηνικό ατύχημα μοιάζει αναπόφευκτο.
Ενώ στην Κορέα απειλείται πυρηνικός πόλεμος, η διαρροή ραδιενέργειας συνεχίζεται στη Φουκουσίμα, προκαλώντας τη μεγαλύτερη ραδιενεργό ρύπανση των ωκεανών, που έφθασε μέχρις την Αμερική και την Αυστραλία και των υπόγειων υδάτων, μολύνοντας όλα τα έμβια, και προκαλώντας στους ανθρώπους μόνο στην Ιαπωνία, που εκτέθηκαν σε νηπιακή ηλικία σύμφωνα με την σκόπιμα αισιόδοξη μελέτη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας για την επέτειο των δύο χρόνων από το ατύχημα:
Αύξηση 4% σε όλα τα είδη συμπαγών καρκίνων.
Αύξηση 6% σε καρκίνους μαστού.
Αύξηση λευχαιμιών 7%.
Αύξηση καρκίνων του θυρεοειδούς κατά 70% (ο φυσιολογικά αναμενόμενος κίνδυνος καρκίνου του θυρεοειδούς είναι 0,75%)
Υπενθυμίζουμε ότι οι επιπτώσεις από το Τσέρνομπιλ εξακολουθούν να προκαλούν θύματα και θα συνεχίσουν για τουλάχιστον 60 χρόνια, όσο θα εξακολουθεί να ακτινοβολεί το Καίσιο, που αυτή τη στιγμή περιέχεται σε αυξημένες ποσότητες στα τρόφιμα όλης της Ευρώπης. Δεν είναι μόνο το 1 εκατομμύριο λιγότερες γεννήσεις που καταγράφηκαν στην Ευρώπη μετά το Τσερνομπίλ. Μόνο στην Ελλάδα σύμφωνα με τη μελέτη του Τριχόπουλου 23% των κυήσεων πρώτου τριμήνου τερματίστηκαν δηλαδή 2.500 επιθυμητές κυήσεις. Ευτυχώς, επειδή ενώ για τις τερατογενέσεις των οποίων η αύξηση έχει καταγραφεί σε όλη την Ευρώπη, δεν υπάρχει στατιστική στην Ελλάδα, για τις λευχαιμίες των παιδιών υπάρχει στατιστική (Ε. Πετρίδου) και αυξήθηκαν λόγω ενδομήτριας μόλυνσης κατά 2.6 φορές (σχεδόν τριπλασιάστηκαν).
Πληθυσμοί που εκτέθηκαν σε ραδιενέργεια λόγω της καταστροφής του Τσερνομπίλ
1) Εκκαθαριστές 830.000
2) Εκκενώθηκαν από την περιοχή των 30 χλμ. 350.000
3) Πληθυσμός που ζει σε υψηλά μολυσμένες περιοχές στη Ρωσία, Λευκορωσία, και Ουκρανία 8.300.000
4) Ευρωπαϊκός πληθυσμός σε περιοχές που δέχθηκαν χαμηλότερες δόσεις ραδιενέργειας 600.000.000
Αυτή την ώρα στην Ιαπωνία 6.770,000 άνθρωποι παραμένουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές 870 τχμ πέραν της ζώνης εκκένωσης και εκτίθενται σε υψηλή ραδιενέργεια μέχρι και 200 φορές πάνω του φυσιολογικού υπεδάφους.
Εν τούτοις η μεγαλύτερη απειλή είναι η συνεχιζόμενη εσωτερική έκθεση σε τροφή και νερό ή η εισπνοή ραδιενεργών ισοτόπων. Η μόλυνση ανιχνεύεται σε κάθε είδος φρούτα και λαχανικά και στο κρέας, ψάρι θαλασσινά ρύζι, τσάι, και νερό, ακόμη και μέσα στο Τόκυο.
Ας σημειωθεί ότι η κατανάλωση μόνο 500 γραμ. μολυσμένων λαχανικών προκαλούν εσωτερική έκθεση 100 φορές μεγαλύτερη από την ετήσια επιτρεπόμενη δόση και 200 φορές μεγαλύτερη για τα παιδιά.
Τα παιδιά απειλούνται περισσότερο επειδή έχουν μεγαλύτερη ραδιοευαισθησία και τα σώματά τους εκτίθενται περισσότερο σε μεγαλύτερη δόση. Η απόφαση να αυξηθούν τα επιτρεπόμενα όρια από το 1 στα 20 mSv/ έτος αυξάνει την έκθεση των παιδιών, -ενώ δεν είχαν καν διανεμηθεί προληπτικά ταμπλέτες ιωδίου- οφείλεται για το μεγαλύτερο και από το Τσέρνομπιλ κίνδυνο καρκίνου Θυρεοειδούς λόγω της έκθεσης σε Ι-131 τουλάχιστον κατά 70%.
Η Διεθνής Επιτροπή Ραδιολογικής Προστασίας συνιστά ότι για τον γενικό πληθυσμό η μεγαλύτερη δυνατή δόση συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων για ιατρικές δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 mSv ανά έτος.
Και επειδή οι ιατρικές πράξεις (εξετάσεις ή θεραπείες) προβάλλονται από τους υπέρμαχους της πυρηνικής βιομηχανίας σαν άλλοθι επισημαίνουμε και τις βλάβες από την ασύνετη χρήση ιατρικών τεχνικών, που εκθέτουν σε αυξημένη ακτινοβολία ασθενείς και κυρίως παιδιά. Τονίζουμε όμως ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η έκθεση είναι μετρήσιμη και ελεγχόμενη, σε αντίθεση με την ανεξέλεγκτη ακτινοβόληση, που συμβαίνει σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ως συνέπεια των επιλογών της πυρηνικής βιομηχανίας, σε όλα τα επίπεδα από την εξόρυξη ουρανίου μέχρι τη συχνά ανεξέλεγκτη αποκομιδή πυρηνικών αποβλήτων.
Από την ανακάλυψη της ραδιενέργειας άπειρες μελέτες τεκμηρίωσαν τις επιπτώσεις της σε τουλάχιστον τρεις γενιές πειραματοζώων. Και όμως για τους ανθρώπους οι μελέτες στη δεύτερη γενιά των Hibahusha δεν έγιναν ποτέ, ενώ τόσο στο Τσέρνομπιλ και τη Φουκουσίμα, όσο και στην χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου οι σχετικές μελέτες μπλοκάρονται.
Τα περισσότερα κράτη χρησιμοποιούν τα πυρηνικά εργοστάσια μόνο σαν προθάλαμο κατασκευής πυρηνικών όπλων Ισραήλ, Ινδία, Πακιστάν, Β. Κορέα, ή όπλων Απεμπλουτισμένου ουρανίου ΗΠΑ. Αυτή η σχέση χρησιμοποιήθηκε σαν αφορμή πολέμου στο Ιράκ και απειλείται να ξαναχρησιμοποιηθεί στο Ιράν. Μόνη ακτίδα αισιοδοξίας η πρόσφατη (4 -3-2013) Σύσκεψη αντιπροσώπων από 127 κράτη στο Όσλο, που επεξεργάζονται στο πλαίσιο του ΟΗΕ νέα απαγόρευση των πυρηνικών στο πλαίσιο της παραβίασης του ανθρωπιστικού Δικαίου.
Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ούτε πράσινη, ούτε φθηνή, ούτε ασφαλής. Αυτό επιτέλους το κατάλαβαν κυβερνήσεις όπως της Γερμανίας και της Ιαπωνίας και δεσμεύτηκαν για τον επανασχεδιασμό της ενεργειακής τους πολιτικής. Αντίθετα η Βρετανία με ανακοίνωση Κάμερον (20-3-2013) εμμένει στην κατεύθυνση των πυρηνικών και η κυβέρνηση Ομπάμα κρατά στάση αναμονής. Στη γειτονιά μας η Τουρκία με ρωσική τεχνογνωσία συνεχίζει απτόητη τα σχέδια κατασκευής πυρηνικών εργοστασίων στο Ακούγιου και τη Σινώπη, ενώ το δημοψήφισμα (ευτυχώς άκυρο λόγω μη συμμετοχής του 20%) στη γειτονική Βουλγαρία (23-1-2013) απέβη ΥΠΕΡ των πυρηνικών εργοστασίων. Τόσο στην περίπτωση της Βρετανίας όσο και στη Βουλγαρία, το κίνητρο που προτάθηκε ήταν οι νέες θέσεις εργασίας. Έτσι ενώ αρχικά με το διαρκώς αυξανόμενο κόστος και τα προβλήματα στην ασφάλεια, είδαμε την κατασκευή νέων πυρηνικών εργοστασίων να φρενάρει, η οικονομική εξαθλίωση φαίνεται ότι ωθεί τους ανθρώπους να διακινδυνεύσουν ακόμη και το μέλλον της ανθρωπότητας για μια θέση στην απασχόληση.
Επιμένουμε ότι δεν υπάρχει ασφάλεια στα πυρηνικά. Από την εξόρυξη του ουρανίου, τις πυρηνικές δοκιμές, τις βόμβες, τα ατυχήματα, τα ραδιενεργά απόβλητα και τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου όλος ο επικίνδυνος κύκλος των πυρηνικών όπλων και εργοστασίων σε αμφίδρομη σχέση στραγγαλίζει την υγεία του πλανήτη μας.
Καιρός πια να απαιτήσουμε ΤΩΡΑ τον τερματισμό αυτού του παραλογισμού.
* Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου είναι πρόεδρος της "Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της πυρηνικής και βιοχημικής απειλής"

Κουβέλης: Προανήγγειλε μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση

"Πολύ σύντομα η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση θα αποτελεί γεγονός" εκτιμά ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης. 

Δημοσίευση: 26/04/2013 , skai.gr

Τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα, προανήγγειλε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης. "Πολύ σύντομα η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση θα αποτελεί γεγονός" δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.

Όπως επισήμανε, στη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο στις Βρυξέλλες, ζήτησε να υπάρξει μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, καθώς και να αλλάξει το σύστημα του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Όσον αφορά τον ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης εμφανίστηκε αισιόδοξος, εκτιμώντας ότι με βάση τα στοιχεία για τον ειδικό φόρο, και αυτή η υπόθεση θα αναθεωρηθεί.

Ο κ. Κουβέλης επισήμανε την ανάγκη σύνδεσης της ανάπτυξης με τα ζητήματα της απασχόλησης, τονίζοντας ότι χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές και κονδύλια για την αντιμετώπιση της ανεργίας

Συγκινητική διάσωση νεογέννητης φάλαινας (video)

econews.gr/

Αίσιο τέλος είχε η ιστορία της φάλαινας που πρωταγωνιστεί στο βίντεο.
Την Κυριακή οι επισκέπτες θαλάσσιου πάρκου στην παραλία La paz, στο Μεξικό, έμειναν άφωνοι όταν είδαν σε απόσταση αναπνοής μια μεγάπτερη φάλαινα νεαρής ηλικίας, η οποία δυσκολευόταν να κολυμπήσει.
Στο σημείο έσπευσε αμέσως μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση για την προστασία των ζώων, η οποία πάλευε για δυο ώρες μαζί με εθελοντές να σώσει τη νεογέννητη φάλαινα, που είχε παγιδευτεί σε ρηχά νερά.
Στο βίντεο φαίνονται οι διασώστες να τραβούν με σχοινιά, δεμένα σε σκάφη, τη φάλαινα ώστε να την οδηγήσουν σε βαθύτερα νερά.
Η φάλαινα εξώκειλε κατά τη διάρκεια της παλίρροιας στην παραλία El Coromuel Beach και κατάφερε να κολυμπήσει σε ρηχά νερά μέχρι τον κόλπο La paz.
Οι μεγάπτερες φάλαινες, που πλέον συγκαταλέγονται στα απειλούμενα είδη, μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 18 μέτρα και σε βάρος τους 40 τόνους.
econews

Η Γελοιογραφία της ημέρας                    

 Ο Κώστας Μητρόπουλος σχολιάζει την επικαιρότητα , ΤΑ ΝΕΑ

KEITH EWING

«Παράνομα» τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, υποστηρίζει Βρετανός καθηγητής πανεπιστημίου

imerisia.gr

Οι Έλληνες θα μπορούσαν να καταγγείλουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα μέτρα «απαράδεκτης λιτότητας» που τους έχουν επιβληθεί, υποστηρίζει ο διακεκριμένος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου, Keith Ewing, που βρίσκεται στην Αυστραλία για σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια της Μελβούρνης και του Σίδνεϊ.
Σε δηλώσεις του στο «Νέο Κόσμο» ο καθηγητής Ewing υποστηρίζει ότι τα μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα είναι «παράνομα και αντισυνταγματικά», τόσο όσον αφορά το ευρωπαϊκό Δίκαιο όσο και το ελληνικό Σύνταγμα.
«Διεθνείς οργανισμοί και δημοκρατικές κυβερνήσεις θα πρέπει να σέβονται τη νομιμότητα και αυτό στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έγινε» υποστήριξε ο Βρετανός καθηγητής, επικαλούμενος σχετική συνθήκη που υπέγραψαν οι χώρες της ΕΕ το 2008.
«Οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, αναφορικά με τα εργασιακά δικαιώματα των λαών τους δεν ισχύουν πλέον» είπε ο καθηγητής Ewing.
Ο ίδιος, αν και παραδέχεται ότι οι πιθανότητες να στεφθεί από επιτυχία τυχόν προσφυγή του ελληνικού εργατικού κινήματος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι περιορισμένες, υπογραμμίζει ότι τα μέτρα που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα είναι «παράδειγμα προς αποφυγή».
Στη Μελβούρνη ο διακεκριμένος καθηγητής θα δώσει διάλεξη με θέμα το «Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο σε περιόδους κρίσης: Μαθήματα από την Ελλάδα» την Πέμπτη 2 Μαΐου, στα πλαίσιο της σειράς Σεμιναρίων της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας.
Η διάλεξη διοργανώνεται σε αίθουσα του οικήματος του Φιλανθρωπικού Συλλόγου Ιθακησίων.
Ο καθηγητής Ewing πρόκειται να αναφερθεί στα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, μετά την παρέμβαση της τρόικας. Θα εξετάσει ορισμένες από τις αλλαγές που έγιναν υπό το φως της χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη νομιμότητά τους, και αν οι υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι σύμφωνες με το Ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επίσης, θα σχολιάσει τη νομιμότητα της συμπεριφοράς των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και τη συμβατότητα της συμπεριφοράς τους με τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Keith Ewing είναι καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου. Εργάστηκε στα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου (1978-1983) και του Cambridge (1983-1989) και ως επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των Πανεπιστημίων Σίδνεϊ και Κουίνσλαντ. Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασιακών Δικαιωμάτων (μια συνδικαλιστική οργάνωση think tank) και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Συνδικαλιστικών Δικαιωμάτων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ